1 κυριος εκτισεν εκ γης ανθρωπον και παλιν απεστρεψεν αυτον εις αυτην | 1 The LORD from the earth created man, and in his own image he made him. |
2 ημερας αριθμου και καιρον εδωκεν αυτοις και εδωκεν αυτοις εξουσιαν των επ' αυτης | 2 Limited days of life he gives him and makes him return to earth again. |
3 καθ' εαυτον ενεδυσεν αυτους ισχυν και κατ' εικονα αυτου εποιησεν αυτους | 3 He endows man with a strength of his own, and with power over all things else on earth. |
4 εθηκεν τον φοβον αυτου επι πασης σαρκος και κατακυριευειν θηριων και πετεινων | 4 He puts the fear of him in all flesh, and gives him rule over beasts and birds. |
5 - | 5 He forms men's tongues and eyes and ears, and imparts to them an understanding heart. |
6 διαβουλιον και γλωσσαν και οφθαλμους ωτα και καρδιαν εδωκεν διανοεισθαι αυτοις | 6 With wisdom and knowledge he fills them; good and evil he shows them. |
7 επιστημην συνεσεως ενεπλησεν αυτους και αγαθα και κακα υπεδειξεν αυτοις | 7 He looks with favor upon their hearts, and shows them his glorious works, |
8 εθηκεν τον οφθαλμον αυτου επι τας καρδιας αυτων δειξαι αυτοις το μεγαλειον των εργων αυτου | 8 That they may describe the wonders of his deeds and praise his holy name. |
9 - | 9 He has set before them knowledge, a law of life as their inheritance; |
10 και ονομα αγιασμου αινεσουσιν ινα διηγωνται τα μεγαλεια των εργων αυτου | 10 An everlasting covenant he has made with them, his commandments he has revealed to them. |
11 προσεθηκεν αυτοις επιστημην και νομον ζωης εκληροδοτησεν αυτοις | 11 His majestic glory their eyes beheld, his glorious voice their ears heard. |
12 διαθηκην αιωνος εστησεν μετ' αυτων και τα κριματα αυτου υπεδειξεν αυτοις | 12 He says to them, "Avoid all evil"; each of them he gives precepts about his fellow men. |
13 μεγαλειον δοξης ειδον οι οφθαλμοι αυτων και δοξαν φωνης αυτου ηκουσεν το ους αυτων | 13 Their ways are ever known to him, they cannot be hidden from his eyes. |
14 και ειπεν αυτοις προσεχετε απο παντος αδικου και ενετειλατο αυτοις εκαστω περι του πλησιον | 14 Over every nation he places a ruler, but the LORD'S own portion is Israel. |
15 αι οδοι αυτων εναντιον αυτου δια παντος ου κρυβησονται απο των οφθαλμων αυτου | 15 All their actions are clear as the sun to him, his eyes are ever upon their ways. |
16 - | 16 Their wickedness cannot be hidden from him; all of their sins are before the LORD. |
17 εκαστω εθνει κατεστησεν ηγουμενον και μερις κυριου ισραηλ εστιν | 17 A man's goodness God cherishes like a signet ring, a man's virtue, like the apple of his eye. |
18 - | 18 Later he will rise up and repay them, and requite each one of them as they deserve. |
19 απαντα τα εργα αυτων ως ο ηλιος εναντιον αυτου και οι οφθαλμοι αυτου ενδελεχεις επι τας οδους αυτων | 19 But to the penitent he provides a way back, he encourages those who are losing hope! |
20 ουκ εκρυβησαν αι αδικιαι αυτων απ' αυτου και πασαι αι αμαρτιαι αυτων εναντι κυριου | 20 Return to the LORD and give up sin, pray to him and make your offenses few. |
21 - | 21 Turn again to the Most High and away from sin, hate intensely what he loathes; |
22 ελεημοσυνη ανδρος ως σφραγις μετ' αυτου και χαριν ανθρωπου ως κορην συντηρησει | 22 Who in the nether world can glorify the Most High in place of the living who offer their praise? |
23 μετα ταυτα εξαναστησεται και ανταποδωσει αυτοις και το ανταποδομα αυτων εις κεφαλην αυτων αποδωσει | 23 No more can the dead give praise than those who have never lived; they glorify the LORD who are alive and well. |
24 πλην μετανοουσιν εδωκεν επανοδον και παρεκαλεσεν εκλειποντας υπομονην | 24 How great the mercy of the LORD, his forgiveness of those who return to him! |
25 επιστρεφε επι κυριον και απολειπε αμαρτιας δεηθητι κατα προσωπον και σμικρυνον προσκομμα | 25 The like cannot be found in men, for not immortal is any son of man. |
26 επαναγε επι υψιστον και αποστρεφε απο αδικιας και σφοδρα μισησον βδελυγμα | 26 Is anything brighter than the sun? Yet it can be eclipsed. How obscure then the thoughts of flesh and blood! |
27 υψιστω τις αινεσει εν αδου αντι ζωντων και διδοντων ανθομολογησιν | 27 God watches over the hosts of highest heaven, while all men are dust and ashes. |
28 απο νεκρου ως μηδε οντος απολλυται εξομολογησις ζων και υγιης αινεσει τον κυριον | |
29 ως μεγαλη η ελεημοσυνη του κυριου και εξιλασμος τοις επιστρεφουσιν επ' αυτον | |
30 ου γαρ δυναται παντα ειναι εν ανθρωποις οτι ουκ αθανατος υιος ανθρωπου | |
31 τι φωτεινοτερον ηλιου και τουτο εκλειπει και πονηρον ενθυμηθησεται σαρξ και αιμα | |
32 δυναμιν υψους ουρανου αυτος επισκεπτεται και ανθρωποι παντες γη και σποδος | |