1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους | 1 My son, to my wisdom be attentive, to my knowledge incline your ear, |
2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι | 2 That discretion may watch over you, and understanding may guard you. |
3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα | 3 The lips of an adulteress drip with honey, and her mouth is smoother than oil; |
4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου | 4 But in the end she is as bitter as wormwood, as sharp as a two-edged sword. |
5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται | 5 Her feet go down to death, to the nether world her steps attain; |
6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι | 6 Lest you see before you the road to life, her paths will ramble, you know not where. |
7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους | 7 So now, O children, listen to me, go not astray from the words of my mouth. |
8 μακραν ποιησον απ' αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης | 8 Keep your way far from her, approach not the door of her house, |
9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν | 9 Lest you give your honor to others, and your years to a merciless one; |
10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν | 10 Lest strangers have their fill of your wealth, your hard-won earnings go to an alien's house; |
11 και μεταμεληθηση επ' εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου | 11 And you groan in the end, when your flesh and your body are consumed; |
12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου | 12 And you say, "Oh, why did I hate instruction, and my heart spurn reproof! |
13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου | 13 Why did I not listen to the voice of my teachers, nor to my instructors incline my ear! |
14 παρ' ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης | 14 I have all but come to utter ruin, condemned by the public assembly!" |
15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης | 15 Drink water from your own cistern, running water from your own well. |
16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα | 16 How may your water sources be dispersed abroad, streams of water in the streets? |
17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι | 17 Let your fountain be yours alone, not one shared with strangers; |
18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου | 18 And have joy of the wife of your youth, |
19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση | 19 your lovely hind, your graceful doe. Her love will invigorate you always, through her love you will flourish continually, (6:22) When you lie down she will watch over you, and when you wake, she will share your concerns; wherever you turn, she will guide you. |
20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας | 20 Why then, my son, should you go astray for another's wife and accept the embraces of an adulteress? |
21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει | 21 For each man's ways are plain to the LORD'S sight; all their paths he surveys; |
22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται | 22 By his own iniquities the wicked man will be caught, in the meshes of his own sin he will be held fast; |
23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι' αφροσυνην | 23 He will die from lack of discipline, through the greatness of his folly he will be lost. |