ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 65

LXX	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 εις το τελος ωδη ψαλμου αναστασεως αλαλαξατε τω θεω πασα η γη	1 [Für den Chormeister. Ein Psalm Davids. Ein Lied.]
2 ψαλατε δη τω ονοματι αυτου δοτε δοξαν αινεσει αυτου	2 Dir gebührt Lobgesang, Gott, auf dem Zion, dir erfüllt man Gelübde.
3 ειπατε τω θεω ως φοβερα τα εργα σου εν τω πληθει της δυναμεως σου ψευσονται σε οι εχθροι σου	3 Du erhörst die Gebete. Alle Menschen kommen zu dir
4 πασα η γη προσκυνησατωσαν σοι και ψαλατωσαν σοι ψαλατωσαν τω ονοματι σου διαψαλμα	4 unter der Last ihrer Sünden. Unsere Schuld ist zu groß für uns, du wirst sie vergeben.
5 δευτε και ιδετε τα εργα του θεου φοβερος εν βουλαις υπερ τους υιους των ανθρωπων	5 Wohl denen, die du erwählst und in deine Nähe holst, die in den Vorhöfen deines Heiligtums wohnen. Wir wollen uns am Gut deines Hauses sättigen, am Gut deines Tempels.
6 ο μεταστρεφων την θαλασσαν εις ξηραν εν ποταμω διελευσονται ποδι εκει ευφρανθησομεθα επ' αυτω	6 Du vollbringst erstaunliche Taten, erhörst uns in Treue, du Gott unsres Heiles, du Zuversicht aller Enden der Erde und der fernsten Gestade.
7 τω δεσποζοντι εν τη δυναστεια αυτου του αιωνος οι οφθαλμοι αυτου επι τα εθνη επιβλεπουσιν οι παραπικραινοντες μη υψουσθωσαν εν εαυτοις διαψαλμα	7 Du gründest die Berge in deiner Kraft, du gürtest dich mit Stärke.
8 ευλογειτε εθνη τον θεον ημων και ακουτισασθε την φωνην της αινεσεως αυτου	8 Du stillst das Brausen der Meere, das Brausen ihrer Wogen, das Tosen der Völker.
9 του θεμενου την ψυχην μου εις ζωην και μη δοντος εις σαλον τους ποδας μου	9 Alle, die an den Enden der Erde wohnen, erschauern vor deinen Zeichen; Ost und West erfüllst du mit Jubel.
10 οτι εδοκιμασας ημας ο θεος επυρωσας ημας ως πυρουται το αργυριον	10 Du sorgst für das Land und tränkst es; du überschüttest es mit Reichtum. Der Bach Gottes ist reichlich gefüllt, du schaffst ihnen Korn; so ordnest du alles.
11 εισηγαγες ημας εις την παγιδα εθου θλιψεις επι τον νωτον ημων	11 Du tränkst die Furchen, ebnest die Schollen, machst sie weich durch Regen, segnest ihre Gewächse.
12 επεβιβασας ανθρωπους επι τας κεφαλας ημων διηλθομεν δια πυρος και υδατος και εξηγαγες ημας εις αναψυχην	12 Du krönst das Jahr mit deiner Güte, deinen Spuren folgt Überfluss.
13 εισελευσομαι εις τον οικον σου εν ολοκαυτωμασιν αποδωσω σοι τας ευχας μου	13 In der Steppe prangen die Auen, die Höhen umgürten sich mit Jubel.
14 ας διεστειλεν τα χειλη μου και ελαλησεν το στομα μου εν τη θλιψει μου	14 Die Weiden schmücken sich mit Herden, die Täler hüllen sich in Korn. Sie jauchzen und singen.
15 ολοκαυτωματα μεμυαλωμενα ανοισω σοι μετα θυμιαματος και κριων ποιησω σοι βοας μετα χιμαρων διαψαλμα
16 δευτε ακουσατε και διηγησομαι παντες οι φοβουμενοι τον θεον οσα εποιησεν τη ψυχη μου
17 προς αυτον τω στοματι μου εκεκραξα και υψωσα υπο την γλωσσαν μου
18 αδικιαν ει εθεωρουν εν καρδια μου μη εισακουσατω κυριος
19 δια τουτο εισηκουσεν μου ο θεος προσεσχεν τη φωνη της δεησεως μου
20 ευλογητος ο θεος ος ουκ απεστησεν την προσευχην μου και το ελεος αυτου απ' εμου