ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 65

LXX	DOUAI-RHEIMS
1 εις το τελος ωδη ψαλμου αναστασεως αλαλαξατε τω θεω πασα η γη	1 To the end, a psalm of David. The canticle of Jeremias and Ezechiel to the people of the captivity, when they began to go out.
2 ψαλατε δη τω ονοματι αυτου δοτε δοξαν αινεσει αυτου	2 A Hymn, O God, becometh thee in Sion: and a vow shall be paid to thee in Jerusalem.
3 ειπατε τω θεω ως φοβερα τα εργα σου εν τω πληθει της δυναμεως σου ψευσονται σε οι εχθροι σου	3 O hear my prayer: all flesh shall come to thee.
4 πασα η γη προσκυνησατωσαν σοι και ψαλατωσαν σοι ψαλατωσαν τω ονοματι σου διαψαλμα	4 The words of the wicked have prevailed over us: and thou wilt pardon our transgressions.
5 δευτε και ιδετε τα εργα του θεου φοβερος εν βουλαις υπερ τους υιους των ανθρωπων	5 Blessed is he whom thou hast chosen and taken to thee: he shall dwell in thy courts. We shall be filled with the good things of thy house; holy is thy temple,
6 ο μεταστρεφων την θαλασσαν εις ξηραν εν ποταμω διελευσονται ποδι εκει ευφρανθησομεθα επ' αυτω	6 wonderful in justice. Hear us, O God our saviour, who art the hope of all the ends of the earth, and in the sea afar off.
7 τω δεσποζοντι εν τη δυναστεια αυτου του αιωνος οι οφθαλμοι αυτου επι τα εθνη επιβλεπουσιν οι παραπικραινοντες μη υψουσθωσαν εν εαυτοις διαψαλμα	7 Thou who preparest the mountains by thy strength, being girded with power:
8 ευλογειτε εθνη τον θεον ημων και ακουτισασθε την φωνην της αινεσεως αυτου	8 who troublest the depth of the sea, the noise of its waves. The Gentiles shall be troubled,
9 του θεμενου την ψυχην μου εις ζωην και μη δοντος εις σαλον τους ποδας μου	9 and they that dwell in the uttermost borders shall be afraid at thy signs: thou shalt make the outgoings of the morning and of the evening to be joyful.
10 οτι εδοκιμασας ημας ο θεος επυρωσας ημας ως πυρουται το αργυριον	10 Thou hast visited the earth, and hast plentifully watered it; thou hast many ways enriched it. The river of God is filled with water, thou hast prepared their food: for so is its preparation.
11 εισηγαγες ημας εις την παγιδα εθου θλιψεις επι τον νωτον ημων	11 Fill up plentifully the streams thereof, multiply its fruits; it shall spring up and rejoice in its showers.
12 επεβιβασας ανθρωπους επι τας κεφαλας ημων διηλθομεν δια πυρος και υδατος και εξηγαγες ημας εις αναψυχην	12 Thou shalt bless the crown of the year of thy goodness: and thy fields shall be filled with plenty.
13 εισελευσομαι εις τον οικον σου εν ολοκαυτωμασιν αποδωσω σοι τας ευχας μου	13 The beautiful places of the wilderness shall grow fat: and the hills shall be girded about with joy,
14 ας διεστειλεν τα χειλη μου και ελαλησεν το στομα μου εν τη θλιψει μου	14 The rams of the flock are clothed, and the vales shall abound with corn: they shall shout, yea they shall sing a hymn.
15 ολοκαυτωματα μεμυαλωμενα ανοισω σοι μετα θυμιαματος και κριων ποιησω σοι βοας μετα χιμαρων διαψαλμα
16 δευτε ακουσατε και διηγησομαι παντες οι φοβουμενοι τον θεον οσα εποιησεν τη ψυχη μου
17 προς αυτον τω στοματι μου εκεκραξα και υψωσα υπο την γλωσσαν μου
18 αδικιαν ει εθεωρουν εν καρδια μου μη εισακουσατω κυριος
19 δια τουτο εισηκουσεν μου ο θεος προσεσχεν τη φωνη της δεησεως μου
20 ευλογητος ο θεος ος ουκ απεστησεν την προσευχην μου και το ελεος αυτου απ' εμου