ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 65

LXX	BIBBIA CEI 1974
1 εις το τελος ωδη ψαλμου αναστασεως αλαλαξατε τω θεω πασα η γη	1 'Al maestro del coro. Salmo. Di Davide. Canto.'
2 ψαλατε δη τω ονοματι αυτου δοτε δοξαν αινεσει αυτου	2 A te si deve lode, o Dio, in Sion; a te si sciolga il voto in Gerusalemme.
3 ειπατε τω θεω ως φοβερα τα εργα σου εν τω πληθει της δυναμεως σου ψευσονται σε οι εχθροι σου	3 A te, che ascolti la preghiera, viene ogni mortale.
4 πασα η γη προσκυνησατωσαν σοι και ψαλατωσαν σοι ψαλατωσαν τω ονοματι σου διαψαλμα	4 Pesano su di noi le nostre colpe, ma tu perdoni i nostri peccati.
5 δευτε και ιδετε τα εργα του θεου φοβερος εν βουλαις υπερ τους υιους των ανθρωπων	5 Beato chi hai scelto e chiamato vicino, abiterà nei tuoi atrii. Ci sazieremo dei beni della tua casa, della santità del tuo tempio.
6 ο μεταστρεφων την θαλασσαν εις ξηραν εν ποταμω διελευσονται ποδι εκει ευφρανθησομεθα επ' αυτω	6 Con i prodigi della tua giustizia, tu ci rispondi, o Dio, nostra salvezza, speranza dei confini della terra e dei mari lontani.
7 τω δεσποζοντι εν τη δυναστεια αυτου του αιωνος οι οφθαλμοι αυτου επι τα εθνη επιβλεπουσιν οι παραπικραινοντες μη υψουσθωσαν εν εαυτοις διαψαλμα	7 Tu rendi saldi i monti con la tua forza, cinto di potenza.
8 ευλογειτε εθνη τον θεον ημων και ακουτισασθε την φωνην της αινεσεως αυτου	8 Tu fai tacere il fragore del mare, il fragore dei suoi flutti, tu plachi il tumulto dei popoli.
9 του θεμενου την ψυχην μου εις ζωην και μη δοντος εις σαλον τους ποδας μου	9 Gli abitanti degli estremi confini stupiscono davanti ai tuoi prodigi: di gioia fai gridare la terra, le soglie dell'oriente e dell'occidente.
10 οτι εδοκιμασας ημας ο θεος επυρωσας ημας ως πυρουται το αργυριον	10 Tu visiti la terra e la disseti: la ricolmi delle sue ricchezze. Il fiume di Dio è gonfio di acque; tu fai crescere il frumento per gli uomini. Così prepari la terra:
11 εισηγαγες ημας εις την παγιδα εθου θλιψεις επι τον νωτον ημων	11 Ne irrighi i solchi, ne spiani le zolle, la bagni con le piogge e benedici i suoi germogli.
12 επεβιβασας ανθρωπους επι τας κεφαλας ημων διηλθομεν δια πυρος και υδατος και εξηγαγες ημας εις αναψυχην	12 Coroni l'anno con i tuoi benefici, al tuo passaggio stilla l'abbondanza.
13 εισελευσομαι εις τον οικον σου εν ολοκαυτωμασιν αποδωσω σοι τας ευχας μου	13 Stillano i pascoli del deserto e le colline si cingono di esultanza.
14 ας διεστειλεν τα χειλη μου και ελαλησεν το στομα μου εν τη θλιψει μου	14 I prati si coprono di greggi, le valli si ammantano di grano; tutto canta e grida di gioia.
15 ολοκαυτωματα μεμυαλωμενα ανοισω σοι μετα θυμιαματος και κριων ποιησω σοι βοας μετα χιμαρων διαψαλμα
16 δευτε ακουσατε και διηγησομαι παντες οι φοβουμενοι τον θεον οσα εποιησεν τη ψυχη μου
17 προς αυτον τω στοματι μου εκεκραξα και υψωσα υπο την γλωσσαν μου
18 αδικιαν ει εθεωρουν εν καρδια μου μη εισακουσατω κυριος
19 δια τουτο εισηκουσεν μου ο θεος προσεσχεν τη φωνη της δεησεως μου
20 ευλογητος ο θεος ος ουκ απεστησεν την προσευχην μου και το ελεος αυτου απ' εμου