ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 48

LXX	VULGATA
1 εις το τελος τοις υιοις κορε ψαλμος	1 In finem, filiis Core. Psalmus.
2 ακουσατε ταυτα παντα τα εθνη ενωτισασθε παντες οι κατοικουντες την οικουμενην	2 Audite hæc, omnes gentes ; auribus percipite, omnes qui habitatis orbem :
3 οι τε γηγενεις και οι υιοι των ανθρωπων επι το αυτο πλουσιος και πενης	3 quique terrigenæ et filii hominum, simul in unum dives et pauper.
4 το στομα μου λαλησει σοφιαν και η μελετη της καρδιας μου συνεσιν	4 Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam.
5 κλινω εις παραβολην το ους μου ανοιξω εν ψαλτηριω το προβλημα μου	5 Inclinabo in parabolam aurem meam ; aperiam in psalterio propositionem meam.
6 ινα τι φοβουμαι εν ημερα πονηρα η ανομια της πτερνης μου κυκλωσει με	6 Cur timebo in die mala ? iniquitas calcanei mei circumdabit me.
7 οι πεποιθοτες επι τη δυναμει αυτων και επι τω πληθει του πλουτου αυτων καυχωμενοι	7 Qui confidunt in virtute sua, et in multitudine divitiarum suarum, gloriantur.
8 αδελφος ου λυτρουται λυτρωσεται ανθρωπος ου δωσει τω θεω εξιλασμα αυτου	8 Frater non redimit, redimet homo : non dabit Deo placationem suam,
9 και την τιμην της λυτρωσεως της ψυχης αυτου	9 et pretium redemptionis animæ suæ. Et laborabit in æternum ;
10 και εκοπασεν εις τον αιωνα και ζησεται εις τελος οτι ουκ οψεται καταφθοραν οταν ιδη σοφους αποθνησκοντας	10 et vivet adhuc in finem.
11 επι το αυτο αφρων και ανους απολουνται και καταλειψουσιν αλλοτριοις τον πλουτον αυτων	11 Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes : simul insipiens et stultus peribunt. Et relinquent alienis divitias suas,
12 και οι ταφοι αυτων οικιαι αυτων εις τον αιωνα σκηνωματα αυτων εις γενεαν και γενεαν επεκαλεσαντο τα ονοματα αυτων επι των γαιων αυτων	12 et sepulchra eorum domus illorum in æternum ; tabernacula eorum in progenie et progenie : vocaverunt nomina sua in terris suis.
13 και ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις	13 Et homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.
14 αυτη η οδος αυτων σκανδαλον αυτοις και μετα ταυτα εν τω στοματι αυτων ευδοκησουσιν διαψαλμα	14 Hæc via illorum scandalum ipsis ; et postea in ore suo complacebunt.
15 ως προβατα εν αδη εθεντο θανατος ποιμαινει αυτους και κατακυριευσουσιν αυτων οι ευθεις το πρωι και η βοηθεια αυτων παλαιωθησεται εν τω αδη εκ της δοξης αυτων	15 Sicut oves in inferno positi sunt : mors depascet eos. Et dominabuntur eorum justi in matutino ; et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum.
16 πλην ο θεος λυτρωσεται την ψυχην μου εκ χειρος αδου οταν λαμβανη με διαψαλμα	16 Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi, cum acceperit me.
17 μη φοβου οταν πλουτηση ανθρωπος και οταν πληθυνθη η δοξα του οικου αυτου	17 Ne timueris cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus ejus :
18 οτι ουκ εν τω αποθνησκειν αυτον λημψεται τα παντα ουδε συγκαταβησεται αυτω η δοξα αυτου	18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria ejus.
19 οτι η ψυχη αυτου εν τη ζωη αυτου ευλογηθησεται εξομολογησεται σοι οταν αγαθυνης αυτω	19 Quia anima ejus in vita ipsius benedicetur ; confitebitur tibi cum benefeceris ei.
20 εισελευσεται εως γενεας πατερων αυτου εως αιωνος ουκ οψεται φως	20 Introibit usque in progenies patrum suorum ; et usque in æternum non videbit lumen.
21 ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις	21 Homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.