ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 48

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 εις το τελος τοις υιοις κορε ψαλμος	1 Cantique. Psaume des fils de Coré.
2 ακουσατε ταυτα παντα τα εθνη ενωτισασθε παντες οι κατοικουντες την οικουμενην	2 Le Seigneur est grand, à lui grande louange en la ville de notre Dieu, sur sa montagne sainte,
3 οι τε γηγενεις και οι υιοι των ανθρωπων επι το αυτο πλουσιος και πενης	3 si fière, si belle, la joie de notre terre! Mont Sion, montagne sacrée, cité du Grand Roi:
4 το στομα μου λαλησει σοφιαν και η μελετη της καρδιας μου συνεσιν	4 Dieu s’est fait citadelle au cœur de ses remparts.
5 κλινω εις παραβολην το ους μου ανοιξω εν ψαλτηριω το προβλημα μου	5 Les rois s’étaient unis, ils avançaient comme un seul homme.
6 ινα τι φοβουμαι εν ημερα πονηρα η ανομια της πτερνης μου κυκλωσει με	6 À peine l’ont-ils vue qu’ils restent stupéfaits, ils sont pris de panique et s’enfuient.
7 οι πεποιθοτες επι τη δυναμει αυτων και επι τω πληθει του πλουτου αυτων καυχωμενοι	7 Un tremblement les a saisis, un spasme, comme d’une femme qui met au monde,
8 αδελφος ου λυτρουται λυτρωσεται ανθρωπος ου δωσει τω θεω εξιλασμα αυτου	8 une bourrasque du vent d’est qui brise les navires de Tarsis.
9 και την τιμην της λυτρωσεως της ψυχης αυτου	9 On nous l’avait dit, nous l’avons vu, dans la ville du Seigneur Sabaot, dans la ville de notre Dieu. Dieu l’a mise en place pour toujours.
10 και εκοπασεν εις τον αιωνα και ζησεται εις τελος οτι ουκ οψεται καταφθοραν οταν ιδη σοφους αποθνησκοντας	10 Nous venons rappeler tes grâces, Seigneur, dans l’enceinte de ton Temple.
11 επι το αυτο αφρων και ανους απολουνται και καταλειψουσιν αλλοτριοις τον πλουτον αυτων	11 Que ta louange, Seigneur, égale ton Nom et s’étende aux confins du monde: ta main puissante apporte la justice.
12 και οι ταφοι αυτων οικιαι αυτων εις τον αιωνα σκηνωματα αυτων εις γενεαν και γενεαν επεκαλεσαντο τα ονοματα αυτων επι των γαιων αυτων	12 La joie éclate sur le mont Sion: enfin tes jugements! les cités de Juda sont en fête.
13 και ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις	13 Visitez Sion, faites-en le tour, observez son enceinte,
14 αυτη η οδος αυτων σκανδαλον αυτοις και μετα ταυτα εν τω στοματι αυτων ευδοκησουσιν διαψαλμα	14 regardez les murs, voyez en détail ses châteaux pour en instruire la jeune génération:
15 ως προβατα εν αδη εθεντο θανατος ποιμαινει αυτους και κατακυριευσουσιν αυτων οι ευθεις το πρωι και η βοηθεια αυτων παλαιωθησεται εν τω αδη εκ της δοξης αυτων	15 oui, c’est notre Dieu qui est Dieu, et il l’est pour toujours, lui qui nous mène.
16 πλην ο θεος λυτρωσεται την ψυχην μου εκ χειρος αδου οταν λαμβανη με διαψαλμα
17 μη φοβου οταν πλουτηση ανθρωπος και οταν πληθυνθη η δοξα του οικου αυτου
18 οτι ουκ εν τω αποθνησκειν αυτον λημψεται τα παντα ουδε συγκαταβησεται αυτω η δοξα αυτου
19 οτι η ψυχη αυτου εν τη ζωη αυτου ευλογηθησεται εξομολογησεται σοι οταν αγαθυνης αυτω
20 εισελευσεται εως γενεας πατερων αυτου εως αιωνος ουκ οψεται φως
21 ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις