ΙΩΒ - Giobbe - Job 34

LXX	SMITH VAN DYKE
1 υπολαβων δε ελιους λεγει	1 فاجاب اليهو وقال
2 ακουσατε μου σοφοι επισταμενοι ενωτιζεσθε το καλον	2 اسمعوا اقوالي ايها الحكماء واصغوا لي ايها العارفون.
3 οτι ους λογους δοκιμαζει και λαρυγξ γευεται βρωσιν	3 لان الاذن تمتحن الاقوال كما ان الحنك يذوق طعاما.
4 κρισιν ελωμεθα εαυτοις γνωμεν ανα μεσον εαυτων ο τι καλον	4 لنمتحن لانفسنا الحق ونعرف بين انفسنا ما هو طيب
5 οτι ειρηκεν ιωβ δικαιος ειμι ο κυριος απηλλαξεν μου το κριμα	5 لان ايوب قال تبررت والله نزع حقي.
6 εψευσατο δε τω κριματι μου βιαιον το βελος μου ανευ αδικιας	6 عند محاكمتي اكذب. جرحي عديم الشفاء من دون ذنب.
7 τις ανηρ ωσπερ ιωβ πινων μυκτηρισμον ωσπερ υδωρ	7 فاي انسان كايوب يشرب الهزء كالماء
8 ουχ αμαρτων ουδε ασεβησας η οδου κοινωνησας μετα ποιουντων τα ανομα του πορευθηναι μετα ασεβων	8 ويسير متحدا مع فاعلي الاثم وذاهبا مع اهل الشر.
9 μη γαρ ειπης οτι ουκ εσται επισκοπη ανδρος και επισκοπη αυτω παρα κυριου	9 لانه قال لا ينتفع الانسان بكونه مرضيا عند الله
10 διο συνετοι καρδιας ακουσατε μου μη μοι ειη εναντι κυριου ασεβησαι και εναντι παντοκρατορος ταραξαι το δικαιον	10 لاجل ذلك اسمعوا لي يا ذوي الالباب. حاشا لله من الشر وللقدير من الظلم.
11 αλλα αποδιδοι ανθρωπω καθα ποιει εκαστος αυτων και εν τριβω ανδρος ευρησει αυτον	11 لانه يجازي الانسان على فعله وينيل الرجل كطريقه.
12 οιη δε τον κυριον ατοπα ποιησειν η ο παντοκρατωρ ταραξει κρισιν	12 فحقا ان الله لا يفعل سوءا والقدير لا يعوج القضاء.
13 ος εποιησεν την γην τις δε εστιν ο ποιων την υπ' ουρανον και τα ενοντα παντα	13 من وكله بالارض ومن صنع المسكونه كلها.
14 ει γαρ βουλοιτο συνεχειν και το πνευμα παρ' αυτω κατασχειν	14 ان جعل عليه قلبه ان جمع الى نفسه روحه ونسمته
15 τελευτησει πασα σαρξ ομοθυμαδον πας δε βροτος εις γην απελευσεται οθεν και επλασθη	15 يسلم الروح كل بشر جميعا ويعود الانسان الى التراب.
16 ει δε μη νουθετη ακουε ταυτα ενωτιζου φωνην ρηματων	16 فان كان لك فهم فاسمع هذا واصغ الى صوت كلماتي.
17 ιδε συ τον μισουντα ανομα και τον ολλυντα τους πονηρους οντα αιωνιον δικαιον	17 ألعل من يبغض الحق يتسلط ام البار الكبير تستذنب.
18 ασεβης ο λεγων βασιλει παρανομεις ασεβεστατε τοις αρχουσιν	18 أيقال للملك يا لئيم وللندباء يا اشرار.
19 ος ουκ επησχυνθη προσωπον εντιμου ουδε οιδεν τιμην θεσθαι αδροις θαυμασθηναι προσωπα αυτων	19 الذي لا يحابي بوجوه الرؤساء ولا يعتبر موسعا دون فقير. لانهم جميعهم عمل يديه.
20 κενα δε αυτοις αποβησεται το κεκραγεναι και δεισθαι ανδρος εχρησαντο γαρ παρανομως εκκλινομενων αδυνατων	20 بغتة يموتون وفي نصف الليل. يرتج الشعب ويزولون وينزع الاعزاء لا بيد.
21 αυτος γαρ ορατης εστιν εργων ανθρωπων λεληθεν δε αυτον ουδεν ων πρασσουσιν	21 لان عينيه على طرق الانسان وهو يرى كل خطواته.
22 ουδε εσται τοπος του κρυβηναι τους ποιουντας τα ανομα	22 لا ظلام ولا ظل موت حيث تختفي عمّال الاثم.
23 οτι ουκ επ' ανδρα θησει ετι ο γαρ κυριος παντας εφορα	23 لانه لا يلاحظ الانسان زمانا للدخول في المحاكمة مع الله.
24 ο καταλαμβανων ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος	24 يحطم الاعزاء من دون فحص ويقيم آخرين مكانهم.
25 ο γνωριζων αυτων τα εργα και στρεψει νυκτα και ταπεινωθησονται	25 لكنه يعرف اعمالهم ويقلّبهم ليلا فينسحقون.
26 εσβεσεν δε ασεβεις ορατοι δε εναντιον αυτου	26 لكونهم اشرارا يصفقهم في مرأى الناظرين.
27 οτι εξεκλιναν εκ νομου θεου δικαιωματα δε αυτου ουκ επεγνωσαν	27 لانهم انصرفوا من ورائه وكل طرقه لم يتأملوها.
28 του επαγαγειν επ' αυτον κραυγην πενητος και κραυγην πτωχων εισακουσεται	28 حتى بلّغوا اليه صراخ المسكين فسمع زعقة البائسين.
29 και αυτος ησυχιαν παρεξει και τις καταδικασεται και κρυψει προσωπον και τις οψεται αυτον και κατα εθνους και κατα ανθρωπου ομου	29 اذا هو سكّن فمن يشغب واذا حجب وجهه فمن يراه سواء كان على امة او على انسان.
30 βασιλευων ανθρωπον υποκριτην απο δυσκολιας λαου	30 حتى لا يملك الفاجر ولا يكون شركا للشعب
31 οτι προς τον ισχυρον ο λεγων ειληφα ουκ ενεχυρασω	31 ولكن هل للّه قال احتملت. لا اعود افسد.
32 ανευ εμαυτου οψομαι συ δειξον μοι ει αδικιαν ηργασαμην ου μη προσθησω	32 ما لم ابصره فأرنيه انت. ان كنت قد فعلت اثما فلا اعود افعله.
33 μη παρα σου αποτεισει αυτην οτι απωση οτι συ εκλεξη και ουκ εγω και τι εγνως λαλησον	33 هل كرأيك يجازيه قائلا لانك رفضت فانت تختار لا انا. وبما تعرفه تكلم.
34 διο συνετοι καρδιας ερουσιν ταυτα ανηρ δε σοφος ακηκοεν μου το ρημα	34 ذوو الالباب يقولون لي بل الرجل الحكيم الذي يسمعني يقول
35 ιωβ δε ουκ εν συνεσει ελαλησεν τα δε ρηματα αυτου ουκ εν επιστημη	35 ان ايوب يتكلم بلا معرفة وكلامه ليس بتعقّل.
36 ου μην δε αλλα μαθε ιωβ μη δως ετι ανταποκρισιν ωσπερ οι αφρονες	36 فليت ايوب كان يمتحن الى الغاية من اجل اجوبته كاهل الاثم.
37 ινα μη προσθωμεν εφ' αμαρτιαις ημων ανομια δε εφ' ημιν λογισθησεται πολλα λαλουντων ρηματα εναντιον του κυριου	37 لكنه اضاف الى خطيته معصية. يصفق بيننا ويكثر كلامه على الله