1 Alzai ancora gli occhi per osservare, ed ecco quattro carri uscire in mezzo a due montagne e le montagne erano di bronzo. | 1 Et rursus levavi oculos meos et vidi: et ecce quattuor quadrigaeegredientes de medio duorum montium; et montes, montes aerei. |
2 Il primo carro aveva cavalli rossi, il secondo cavalli neri, | 2 In quadrigaprima equi rufi, et in quadriga secunda equi nigri, |
3 il terzo cavalli bianchi e il quarto cavalli pezzati, screziati. | 3 et in quadriga tertia equialbi, et in quadriga quarta equi varii. |
4 Domandai all’angelo che parlava con me: «Che cosa significano quelli, mio signore?». | 4 Et respondi et dixi ad angelum, quiloquebatur in me: “Quid sunt haec, domine mi?”. |
5 E l’angelo: «Sono i quattro venti del cielo che partono dopo essersi presentati al Signore di tutta la terra. | 5 Et respondit angelus etait ad me: “Isti sunt quattuor venti caeli, qui egrediuntur, postquamsteterunt coram Dominatore omnis terrae”. |
6 I cavalli neri vanno verso la terra del settentrione, seguiti da quelli bianchi; i pezzati invece si dirigono verso la terra del mezzogiorno, | 6 In qua erant equi nigri,egrediebantur in terram aquilonis, et albi egressi sunt post eos, et variiegressi sunt ad terram austri. |
7 quelli screziati escono e fremono di percorrere la terra». Egli disse loro: «Andate, percorrete la terra». Essi partirono per percorrere la terra. | 7 Et equi fortes exierunt et quaerebant ire etdiscurrere per terram. Et dixit: “Ite, perambulate terram”. Etperambulaverunt terram. |
8 Poi mi chiamò e mi disse: «Ecco, quelli che vanno verso la terra del settentrione calmano il mio spirito su quella terra».
| 8 Et vocavit me et locutus est ad me dicens: “Ecce,qui egrediuntur in terram aquilonis requiescere fecerunt spiritum meum in terraaquilonis”.
|
9 Mi fu rivolta questa parola del Signore: | 9 Et factum est verbum Domini ad me dicens: |
10 «Prendi fra i deportati, fra quelli di Cheldài, di Tobia e di Iedaià, oro e argento e va’ nel medesimo giorno a casa di Giosia, figlio di Sofonia, che è ritornato da Babilonia. | 10 “Sume ab his, qui decaptivitate sunt, ab Holdai et a Thobia et ab Iedaia, et venies tu in die illaet intrabis domum Iosiae filii Sophoniae, qui venerunt de Babylone. |
11 Prendi quell’argento e quell’oro e ne farai una corona che porrai sul capo di Giosuè, figlio di Iosadàk, sommo sacerdote. | 11 Et sumesargentum et aurum et facies coronam et pones in capite Iesua filii Iosedec,sacerdotis magni, |
12 Gli riferirai: Dice il Signore degli eserciti: Ecco un uomo che si chiama Germoglio: fiorirà dove si trova e ricostruirà il tempio del Signore. | 12 et loqueris ad eum dicens: Haec ait Dominus exercituumdicens: Ecce vir, Germen nomen eius; et in loco suo aliquid germinabit etaedificabit templum Domini. |
13 Sì, egli ricostruirà il tempio del Signore, egli riceverà la gloria, egli siederà da sovrano sul suo trono. Un sacerdote siederà sul suo trono e fra i due regnerà una pace perfetta. | 13 Et ipse exstruet templum Domini; et ipse portabitgloriam et sedebit et dominabitur super solio suo; et erit sacerdos ad dexterameius, et consilium pacis erit inter illos duos. |
14 La corona resterà come gradito memoriale nel tempio del Signore, in onore di Cheldài, Tobia, Iedaià e in onore del figlio di Sofonia. | 14 Et corona erit Helem etThobiae et Iedaiae et Hen filio Sophoniae memoriale in templo Domini. |
15 Anche da lontano verranno a riedificare il tempio del Signore. Così riconoscerete che il Signore degli eserciti mi ha inviato a voi. Ciò avverrà, se ascolterete la voce del Signore, vostro Dio». | 15 Et quiprocul sunt, venient et aedificabunt in templo Domini; et scietis quia Dominusexercituum misit me ad vos. Erit autem hoc, si oboedieritis voci Domini Deivestri” ”.
|