Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Tobia 14


font
BIBBIA CEI 2008NOVA VULGATA
1 Così Tobi terminò il suo canto di ringraziamento.
1 Et consummati sunt sermones confessionis Thobis.
Et mortuus est in pace annorum centum duodecim et sepultus est praeclare inNineve.
2 Tobi morì in pace all’età di centododici anni e fu sepolto con onore a Ninive. Egli aveva sessantadue anni quando divenne cieco; dopo la sua guarigione visse nella prosperità, praticò l’elemosina e continuò sempre a benedire Dio e a celebrare la sua grandezza.
2 Sexaginta autem et duorum annorum erat, cum invalidus oculis factusest; et, postquam lucem recepit, vixit in bonis et fecit eleemosynas etproposuit benedicere Deum et confiteri magnitudini Dei.
3 Quando stava per morire, chiamò il figlio Tobia e gli diede queste istruzioni:3 Et, cum moreretur,vocavit Thobiam filium suum et praecepit illi dicens: “ Fili, duc filios tuos
4 «Figlio, porta via i tuoi figli e rifùgiati in Media, perché io credo alla parola di Dio che Naum ha pronunciato su Ninive. Tutto dovrà accadere, tutto si realizzerà sull’Assiria e su Ninive, come hanno predetto i profeti d’Israele, inviati da Dio; non una delle loro parole andrà a vuoto. Ogni cosa si realizzerà a suo tempo. Vi sarà maggior sicurezza in Media che in Assiria o in Babilonia. Perché io so e credo che quanto Dio ha detto si compirà e avverrà, e non andrà a vuoto alcuna delle sue parole. I nostri fratelli che abitano il paese d’Israele saranno tutti dispersi e deportati lontano dalla loro amata terra e tutto il paese d’Israele sarà ridotto a un deserto. Anche Samaria e Gerusalemme diventeranno un deserto e il tempio di Dio sarà nell’afflizione e resterà bruciato fino a un certo tempo.4 et recurre in Mediam, quoniam credo ego verbo Dei, quod locutus est Nahum inNineven, quia omnia erunt et venient super Assyriam et Nineven, quae locuti suntprophetae Israel, quos misit Deus; omnia evenient, nihilque minuetur ex omnibusverbis, sed omnia contingent temporibus suis. Et in Media erit salus magis quamin Assyriis et quam in Babylone, quia scio ego et credo quoniam omnia, quaedixit Deus, erunt. Et perficientur, et non excidet verbum de sermonibus. Etfratres nostri, qui habitant in terra Israel, omnes dispergentur et captividucentur a terra optima. Et erit omnis terra Israel deserta, et Samaria etIerusalem erit deserta, et domus Dei in tristitia erit et incendetur et eritdeserta usque in tempus.
5 Poi di nuovo Dio avrà pietà di loro e li ricondurrà nella terra d’Israele. Essi ricostruiranno il tempio, ma non uguale al primo, fino al momento in cui si compirà il tempo stabilito. Dopo, torneranno tutti dall’esilio e ricostruiranno Gerusalemme nella sua magnificenza, e il tempio di Dio sarà ricostruito, come hanno preannunciato i profeti d’Israele.5 Et iterum misericordiam faciet illorum Deus etconvertetur ad illos Deus in terram Israel, et iterum aedificabunt domum, sednon sicut prius, quoadusque repleatur tempus maledictionum. Et postearevertentur a captivitate sua omnes et aedificabunt Ierusalem honorifice, etdomus Dei aedificabitur in ea, sicut locuti sunt de illa omnes prophetae Israel.
6 Tutte le nazioni che si trovano su tutta la terra si convertiranno e temeranno Dio nella verità. Tutti abbandoneranno i loro idoli, che li hanno fatti errare nella menzogna, e benediranno il Dio dei secoli nella giustizia.6 Et omnes nationes in tota terra convertentur et timebunt Deum vere etrelinquent omnes idola sua, quae seducunt false seductione eorum.
7 Tutti gli Israeliti che saranno scampati in quei giorni e si ricorderanno di Dio con sincerità, si raduneranno e verranno a Gerusalemme, e per sempre abiteranno tranquilli la terra di Abramo, che sarà data loro in possesso. Coloro che amano Dio nella verità gioiranno; coloro invece che commettono il peccato e l’ingiustizia spariranno da tutta la terra.
7 Etbenedicent Deo aeterno in iustitia. Omnes filii Israel, qui liberabuntur indiebus illis, memores Dei in veritate, colligentur et venient in Ierusalem ethabitabunt in aeternum in terra Abraham cum tutela, et tradetur eis. Etgaudebunt, qui diligunt Deum in veritate; qui autem faciunt iniquitatem etpeccatum, deficient de terris omnibus.
8 Ora, figli, vi raccomando: servite Dio nella verità e fate ciò che a lui piace. Anche ai vostri figli insegnate a fare la giustizia e l’elemosina, a ricordarsi di Dio, a benedire il suo nome in ogni tempo, nella verità e con tutte le forze.8 Et nunc, filii, mando vobis: ServiteDeo in veritate et facite coram illo, quod ipsi placet. Et filiis vestrismandabitur, ut faciant iustitias et eleemosynam et ut sint memores Dei etbenedicant nomini ipsius in omni tempore in veritate et in tota virtute sua.
9 Tu dunque, figlio, parti da Ninive, non restare più qui. Dopo aver sepolto tua madre vicino a me, quel giorno stesso non devi più restare entro i confini di Ninive. Vedo infatti trionfare in essa molta ingiustizia e grande perfidia, e nessuno se ne vergogna.9 Nunc vero, fili, exi a Nineve et noli manere hic,
10 Vedi, figlio, quanto ha fatto Nadab al padre adottivo Achikàr. Non è stato egli costretto a scendere ancora vivo sotto terra? Ma Dio ha rigettato l’infamia in faccia al colpevole: Achikàr ritornò alla luce, mentre Nadab entrò nelle tenebre eterne, perché aveva cercato di uccidere Achikàr. Per aver praticato l’elemosina, Achikàr sfuggì al laccio mortale che gli aveva teso Nadab; Nadab invece cadde in quel laccio, che lo fece perire.10 sed, quocumque diesepelieris matrem tuam circa me, eodem die noli manere in finibus eius. Videoenim quia multa iniquitas est in illa, et fictio multa perficitur in illa, etnon confunduntur. Vide, fili, quae fecit Nadab Achicaro, qui eum nutrivit. Nonnevivus deductus est in terram? Sed tradidit Deus infamiam ante faciem ipsius, etAchicarus exiit ad lucem, Nadab autem intravit in tenebras aeternas, quiaquaesivit occidere Achicarum. Cum faciebat eleemosynam, exiit de laqueo mortis,quem fixerat ei Nadab, et Nadab cecidit in laqueum mortis, et perdidit illum.
11 Così, figli miei, vedete dove conduce l’elemosina e dove conduce l’iniquità: essa conduce alla morte. Ma ecco, mi manca il respiro!». Essi lo distesero sul letto; morì e fu sepolto con onore.
11 Et nunc, filii, videte quid faciat eleemosyna, et quid faciat iniquitas, quoniamoccidit. Et ecce anima mea deficit! ”. Et posuerunt eum super lectum, etmortuus est et sepultus est praeclare.
12 Quando morì la madre, Tobia la seppellì vicino al padre, poi partì per la Media con la moglie e i figli. Abitò a Ecbàtana, presso Raguele suo suocero.12 Et, cum mortua est mater eius, Thobias sepelivit eam iuxta patrem suum etabiit ipse et uxor eius in Mediam et habitavit in Ecbatanis cum Raguel socerosuo.
13 Curò con onore i suoceri nella loro vecchiaia e li seppellì a Ecbàtana in Media. Tobia ereditò il patrimonio di Raguele e quello del padre Tobi.13 Et curam habuit senectutis eorum honorifice et sepelivit illos inEcbatanis Mediae et hereditatem percepit domus Raguel et Thobis patris sui.
14 Morì all’età di centodiciassette anni onorato da tutti.14 Et mortuus est annorum centum decem et septem cum claritate.
15 Prima di morire sentì parlare della rovina di Ninive e vide i prigionieri che venivano deportati in Media per opera di Achikàr, re della Media. Allora benedisse Dio per quanto aveva fatto nei confronti degli abitanti di Ninive e dell’Assiria. Prima di morire poté dunque gioire della sorte di Ninive e benedisse il Signore Dio nei secoli dei secoli.15 Et, antequammoreretur, vidit et audivit perditionem Nineves et vidit captivitatem illius inMediam adductam, quam adduxit Asuerus rex Mediae, et benedixit Deum in omnibus,quae fecit filiis Nineves et Assyriae. Et gavisus est, antequam moreretur, inNineve, et benedixit Dominum Deum in omnia saecula saeculorum.