Livre de Job 27

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Et Job continua de s'exprimer en sentences et dit:	1 Και εξηκολουθησεν ο Ιωβ την παραβολην αυτου και ειπε?
2 Par le Dieu vivant qui me refuse justice, par Shaddaï qui m'emplit d'amertume,	2 Ζη ο Θεος, ο αποβαλων την κρισιν μου, και ο Παντοδυναμος, ο πικρανας την ψυχην μου,
3 tant qu'un reste de vie m'animera, que le souffle de Dieu passera dans mes narines,	3 οτι παντα τον χρονον ενοσω η πνοη μου ειναι εν εμοι και το πνευμα του Θεου εις τους μυκτηρας μου,
4 mes lèvres ne diront rien de mal, ma langue n'exprimera aucun mensonge.	4 τα χειλη μου δεν θελουσι λαλησει αδικιαν και η γλωσσα μου δεν θελει μελετησει δολον.
5 Bien loin de vous donner raison, jusqu'à mon dernier souffle, je maintiendrai mon innocence.	5 Μη γενοιτο εις εμε να σας δικαιωσω? εως να εκπνευσω, δεν θελω απομακρυνει την ακεραιοτητα μου απ' εμου.
6 Je tiens à ma justice et ne lâche pas; en conscience, je n'ai pas à rougir de mes jours.	6 Θελω κρατει την δικαιοσυνην μου και δεν θελω αφησει αυτην? η καρδια μου δεν θελει με ελεγξει ενοσω ζω.
7 Que mon ennemi ait le sort du méchant, mon adversaire celui de l'injuste!	7 Ο εχθρος μου να ηναι ως ο ασεβης και ο ανισταμενος κατ' εμου ως ο παρανομος.
8 Quel espoir, en effet, reste à l'impie quand il supplie et qu'il élève vers Dieu son âme?	8 Διοτι τις η ελπις του υποκριτου, αν και επλεονεκτησεν, οταν ο Θεος αποσπα την ψυχην αυτου;
9 Est-ce que Dieu entend ses cris, quand fond sur lui la détresse?	9 Αρα γε θελει ακουσει ο Θεος την κραυγην αυτου, οταν επελθη επ' αυτον συμφορα;
10 Faisait-il ses délices de Shaddaï, invoquait-il Dieu à tout instant?	10 Θελει ευφραινεσθαι εις τον Παντοδυναμον; θελει επικαλεισθαι τον Θεον εν παντι καιρω;
11 Mais je vous instruis sur la maîtrise de Dieu, sans rien vous cacher des pensées de Shaddaï.	11 θελω σας διδαξει τι ειναι εν τη χειρι του Θεου? ο, τι ειναι παρα τω Παντοδυναμω, δεν θελω κρυψει αυτο.
12 Et si vous tous aviez su l'observer, à quoi bon vos vains discours dans le vide?	12 Ιδου, σεις παντες ειδετε? δια τι λοιπον εισθε ολως τοσον ματαιοι;
13 Voici le lot que Dieu assigne au méchant, l'héritage que le violent reçoit de Shaddaï.	13 Τουτο ειναι παρα Θεου η μερις του ασεβους ανθρωπου, και η κληρονομια των δυναστων, την οποιαν θελουσι λαβει παρα του Παντοδυναμου.
14 Si ses fils se multiplient, c'est pour l'épée, et ses descendants n'apaiseront pas leur faim.	14 Εαν οι υιοι αυτου πολλαπλασιασθωσιν, ειναι δια την ρομφαιαν? και οι εκγονοι αυτου δεν θελουσι χορτασθη αρτον.
15 Les survivants seront ensevelis par la Peste, sans que ses veuves puissent les pleurer.	15 Οι εναπολειφθεντες αυτου θελουσι ταφη εν θανατω? και αι χηραι αυτου δεν θελουσι κλαυσει.
16 S'il accumule l'argent comme la poussière, s'il entasse des vêtements comme de la glaise,	16 Και αν επισωρευση αργυριον ως το χωμα και ετοιμαση ιματια ως τον πηλον?
17 qu'il les entasse! un juste les revêtira, un innocent recevra l'argent en partage.	17 δυναται μεν να ετοιμαση, πλην ο δικαιος θελει ενδυθη αυτα? και ο αθωος θελει διαμοιρασθη το αργυριον.
18 Il s'est bâti une maison d'araignée, il s'est construit une hutte de gardien:	18 Οικοδομει τον οικον αυτου ως το σαρακιον, και ως καλυβην, την οποιαν καμνει ο αγροφυλαξ.
19 riche il se couche, mais c'est la dernière fois; quand il ouvre les yeux, plus rien.	19 Πλαγιαζει πλουσιος, πλην δεν θελει συναχθη? ανοιγει τους οφθαλμους αυτου και δεν υπαρχει.
20 Les terreurs l'assaillent en plein jour, la nuit, un tourbillon l'enlève.	20 Τρομοι συλλαμβανουσιν αυτον ως υδατα, ανεμοστροβιλος αρπαζει αυτον την νυκτα.
21 Un vent d'est le soulève et l'entraîne, l'arrache à son lieu de séjour.	21 Σηκονει αυτον ανατολικος ανεμος, και υπαγει? και αποσπα αυτον απο του τοπου αυτου.
22 Sans pitié, on le prend pour cible, il doit fuir des mains menaçantes.	22 Διοτι ο Θεος θελει ριψει κατ' αυτου συμφορας και δεν θελει φεισθη? απο της χειρος αυτου σπευδει να φυγη.
23 On applaudit à sa ruine, on le siffle partout où il va.	23 Θελουσι κροτησει τας χειρας αυτων επ' αυτον, και θελουσι συριξει αυτον απο του τοπου αυτων.