Livre de Job 13

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Tout cela, je l'ai vu de mes yeux, entendu de mes oreilles, et compris.	1 Ιδου, ταυτα παντα ειδεν ο οφθαλμος μου? το ωτιον μου ηκουσε και ενοησε ταυτα.
2 J'en sais, moi, autant que vous, je ne vous cède en rien.	2 Καθως γνωριζετε σεις, γνωριζω και εγω? δεν ειμαι κατωτερος υμων.
3 Mais j'ai à parler à Shaddaï, je veux faire à Dieu des remontrances.	3 Αλλ' ομως θελω λαλησει προς τον Παντοδυναμον, και επιθυμω να διαλεχθω μετα του Θεου.
4 Vous, vous n'êtes que des charlatans, des médecins de fantaisie!	4 Σεις δε εισθε εφευρεται ψευδους? εισθε παντες ιατροι ανωφελεις.
5 Qui donc vous apprendra le silence, la seule sagesse qui vous convienne!	5 Ειθε να εσιωπατε πανταπασι και τουτο ηθελεν εισθαι εις εσας σοφια.
6 Ecoutez, je vous prie, mes griefs, soyez attentifs au plaidoyer de mes lèvres.	6 Ακουσατε τωρα τους λογους μου, και προσεξατε εις τας δικαιολογιας των χειλεων μου.
7 Pensez-vous défendre Dieu par un langage inique et par des propos mensongers?	7 Θελετε λαλει αδικα υπερ του Θεου; και θελετε προφερει δολια υπερ αυτου;
8 Prendre ainsi son parti, vous faire ses avocats?	8 Θελετε καμει προσωποληψιαν υπερ αυτου; θελετε δικολογησει υπερ του Θεου;
9 Serait-il bon qu'il vous scrutât? Se moque-t-on de lui comme on se joue d'un homme?	9 Ειναι καλον να σας εξιχνιαση; η καθως ανθρωπος περιγελα ανθρωπον, θελετε περιγελα αυτον;
10 Il vous infligerait une sévère réprimande pour votre partialité secrète.	10 Εξαπαντος θελει σας εξελεγξει, εαν κρυφιως προσωποληπτητε.
11 Est-ce que sa majesté ne vous effraie pas? Sa terreur ne fond-elle pas sur vous?	11 Το μεγαλειον αυτου δεν θελει σας τρομαξει, και ο φοβος αυτου πεσει εφ' υμας;
12 Vos leçons apprises sont des sentences de cendre, vos défenses, des défenses d'argile.	12 τα απομνημονευματα σας ισοδυναμουσι με κονιορτον, τα προπυργια σας με προπυργια χωματος.
13 Faites silence! C'est moi qui vais parler, quoi qu'il m'advienne.	13 Σιωπησατε, αφησατε με, δια να λαλησω εγω, και ας ελθη επ' εμε ο, τι δηποτε.
14 Je prends ma chair entre mes dents, je place ma vie dans mes mains,	14 δια τι πιανω τας σαρκας μου με τους οδοντας μου και βαλλω την ζωην μου εις την χειρα μου;
15 il peut me tuer: je n'ai d'autre espoir que de défendre devant lui ma conduite.	15 Και αν με θανατονη, εγω θελω ελπιζει εις αυτον? πλην θελω υπερασπισθη τας οδους μου ενωπιον αυτου.
16 Et cela même me sauvera, car un impie n'oserait comparaître en sa présence.	16 Αυτος μαλιστα θελει εισθαι η σωτηρια μου? διοτι δεν θελει ελθει ενωπιον αυτου υποκριτης.
17 Ecoutez, écoutez mes paroles, prêtez l'oreille à mes déclarations.	17 Ακροασθητε προσεκτικως τον λογον μου, και την παραστασιν μου με τα ωτα σας.
18 Voici: je vais procéder en justice, conscient d'être dans mon droit.	18 Ιδου τωρα, διεταξα την κρισιν μου? εξευρω οτι εγω θελω δικαιωθη.
19 Qui veut plaider contre moi? D'avance, j'accepte d'être réduit au silence et de périr!	19 Τις ειναι εκεινος οστις θελει αντιδιαλεχθη μετ' εμου, δια να σιωπησω τωρα και να εκπνευσω;
20 Fais-moi seulement deux concessions, alors je ne me cacherai pas loin de ta face:	20 Μονον δυο μη καμης εις εμε? τοτε δεν θελω κρυφθη απο του προσωπου σου?
21 Ecarte ta main qui pèse sur moi et ne m'épouvante plus par ta terreur.	21 την χειρα σου απομακρυνον απ' εμου? και ο φοβος σου ας μη με τρομαξη.
22 Puis engage le débat et je répondrai; ou plutôt je parlerai et tu me répliqueras.	22 Επειτα καλεσον, και εγω θελω αποκριθη? η ας λαλησω, και αποκριθητι μοι.
23 Combien de fautes et de péchés ai-je commis? Dis-moi quelle a été ma transgression, mon péché?	23 Ποσαι ειναι αι ανομιαι μου και αι αμαρτιαι μου; φανερωσον μοι το εγκλημα μου και την αμαρτιαν μου.
24 Pourquoi caches-tu ta face et me considères-tu comme ton ennemi?	24 Δια τι κρυπτεις το προσωπον σου και με θεωρεις ως εχθρον σου;
25 Veux-tu effrayer une feuille chassée par le vent, poursuivre une paille sèche?	25 Θελεις κατατριψει φυλλον φερομενον υπο του ανεμου; και θελεις κατατρεξει αχυρον ξηρον;
26 Toi qui rédiges contre moi d'amères sentences et m'imputes mes fautes de jeunesse,	26 Διοτι γραφεις πικριας εναντιον μου, και αποδιδεις εις εμε τας ανομιας της νεοτητος μου?
27 qui as mis mes pieds dans les ceps, observes tous mes sentiers et prends l'empreinte de mes pas!	27 και βαλλεις τους ποδας μου εις δεσμα, και παραφυλαττεις πασας τας οδους μου? σημειονεις τα ιχνη των ποδων εμου?
28 Et lui s'effrite comme un bois vermoulu, ou comme un vêtement dévoré par la teigne,	28 οστις φθειρεται ως πραγμα σεσηπος, ως ενδυμα σκωληκοβρωτον.