Eclesiástico/Ben Sirá 18
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | VULGATA |
---|---|
1 El que vive eternamente lo creó todo por igual, | 1 Qui vivet in æternum creavit omnia simul. Deus solus justificabitur, et manet invictus rex in æternum. |
2 sólo el Señor será llamado justo. | 2 Quis sufficit enarrare opera illius ? |
3 quis enim investigabit magnalia ejus ? | |
4 A nadie dio poder de proclamar sus obras, pues ¿quién podrá rastrear sus maravillas? | 4 virtutem autem magnitudinis ejus quis enuntiabit ? aut quis adjiciet enarrare misericordiam ejus ? |
5 El poder de su majestad, ¿quién lo calculará? ¿quién pretenderá contar sus misericordias? | 5 Non est minuere neque adjicere, nec est invenire magnalia Dei. |
6 Nada hay que quitar, nada que añadir, y no se pueden rastrear las maravillas del Señor. | 6 Cum consummaverit homo, tunc incipiet : et cum quieverit, aporiabitur. |
7 Cuando el hombre cree acabar, comienza entonces, cuando se para, se queda perplejo. | 7 Quid est homo ? et quæ est gratia illius ? et quid bonum aut quid nequam illius ? |
8 ¿Qué es el hombre? ¿para qué sirve? ¿cuál es su bien y cuál su mal? | 8 Numerus dierum hominum, ut multum centum anni, quasi gutta aquæ maris deputati sunt : et sicut calculus arenæ, sic exigui anni in die ævi. |
9 El número de los días del hombre mucho será si llega a los cien años. | 9 Propter hoc patiens est Deus in illis, et effundit super eos misericordiam suam. |
10 Como gota de agua del mar, como grano de arena, tan pocos son sus años frente a la eternidad. | 10 Vidit præsumptionem cordis eorum, quoniam mala est : et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est. |
11 Por eso el Señor es paciente con ellos, y derrama sobre ellos su misericordia. | 11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis, et ostendit eis viam æquitatis. |
12 El ve y sabe que su fin es miserable, por eso multiplica su perdón. | 12 Miseratio hominis circa proximum suum : misericordia autem Dei super omnem carnem. |
13 La misericordia del hombre sólo alcanza a su prójimo, la misericorida del Señor abarca a todo el mundo. El reprende, adoctrina y enseña, y hace volver, como un pastor, a su rebaño. | 13 Qui misericordiam habet, docet et erudit quasi pastor gregem suum. |
14 Tiene piedad de los que acogen la instrucción, y de los que se afanan por sus juicios. | 14 Miseretur excipientis doctrinam miserationis, et qui festinat in judiciis ejus. |
15 Hijo, con tus beneficios no mezcles el reproche ni a tus regalos juntes palabras tristes. | 15 Fili, in bonis non des querelam, et in omni dato non des tristitiam verbi mali. |
16 ¿No aplaca el rocío el viento ardiente? Así vale más la palabra que el regalo. | 16 Nonne ardorem refrigerabit ros ? sic et verbum melius quam datum. |
17 ¿No ves que la palabra es más que un buen presente? Pues el hombre dadivoso une los dos. | 17 Nonne ecce verbum super datum bonum ? sed utraque cum homine justificato. |
18 El necio aun sin dar hace afrenta, quema los ojos el don del envidioso. | 18 Stultus acriter improperabit : et datus indisciplinati tabescere facit oculos. |
19 Antes de hablar infórmate, cuídate antes de estar enfermo. | 19 Ante judicium para justitiam tibi, et antequam loquaris, disce. |
20 Antes de juzgar examínate a ti mismo, y en el día de la visita encontrarás perdón. | 20 Ante languorem adhibe medicinam : et ante judicium interroga teipsum, et in conspectu Dei invenies propitiationem. |
21 Antes de estar enfermo humíllate, cuando peques muestra arrepentimiento. | 21 Ante languorem humilia te, et in tempore infirmitatis ostende conversationem tuam. |
22 Nada te impida cumplir tu voto en el momento dado, no aguardes hasta la muerte para justificarte. | 22 Non impediaris orare semper, et ne verearis usque ad mortem justificari, quoniam merces Dei manet in æternum. |
23 Antes de hacer un voto prepárate; no seas como el hombre que tienta al Señor. | 23 Ante orationem præpara animam tuam, et noli esse quasi homo qui tentat Deum. |
24 Acuérdate de la ira de los últimos días, y del momento del castigo, cuando Dios vuelva su rostro. | 24 Memento iræ in die consummationis, et tempus retributionis in conversatione faciei. |
25 En tiempo de abundancia recuerda el tiempo de hambre, la pobreza y la penuria en días de riqueza. | 25 Memento paupertatis in tempore abundantiæ, et necessitatum paupertatis in die divitiarum. |
26 De la mañana a la tarde corre el tiempo, todo pasa presto delante del Señor. | 26 A mane usque ad vesperam immutabitur tempus, et hæc omnia citata in oculis Dei. |
27 El hombre sabio es precavido en todo, en la ocasión de pecar se anda con cuidado. | 27 Homo sapiens in omnibus metuet, et in diebus delictorum attendet ab inertia. |
28 Todo hombre prudente conoce la sabiduría, al que la encuentra le da su parabién. | 28 Omnis astutus agnoscit sapientiam, et invenienti eam dabit confessionem. |
29 Los prudentes en palabras hacen sabiduría y prodigan los proverbios acertados. | 29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt, et intellexerunt veritatem et justitiam, et impluerunt proverbia et judicia. |
30 No vayas detrás de tus pasiones, tus deseos refrena. | 30 Post concupiscentias tuas non eas, et a voluntate tua avertere. |
31 Si te consientes en todos los deseos, te harás la irrisión de tus enemigos. | 31 Si præstes animæ tuæ concupiscentias ejus, faciat te in gaudium inimicis tuis. |
32 No te complazcas en la buena vida, no te avengas a asociarte con ella. | 32 Ne oblecteris in turbis nec in modicis : assidua enim est commissio illorum. |
33 No te empobrezcas festejando con dinero prestado, cuando nada tienes en tu bolsa. | 33 Ne fueris mediocris in contentione ex f?nore, et est tibi nihil in sacculo : eris enim invidus vitæ tuæ. |