Ijob 27
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142
Gen
Ex
Lev
Num
Dtn
Jos
Ri
Rut
1Sam
2Sam
1Kön
2Kön
1Chr
2Chr
Esra
Neh
Tob
Jdt
Est
1Makk
2Makk
Ijob
Ps
Spr
Koh
Hld
Weish
Sir
Jes
Jer
Klgl
Bar
Ez
Dan
Hos
Joel
Am
Obd
Jona
Mi
Nah
Hab
Zef
Hag
Sach
Mal
Mt
Mk
Lk
Joh
Apg
Röm
1Kor
2Kor
Gal
Eph
Phil
Kol
1Thess
2Thess
1Tim
2Tim
Tit
Phlm
Hebr
Jak
1Petr
2Petr
1Joh
2Joh
3Joh
Jud
Offb
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL | VULGATA |
---|---|
1 Dann setzte Ijob seine Rede fort und sprach: | 1 Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit : |
2 So wahr Gott lebt, der mir mein Recht entzog, der Allmächtige, der meine Seele quälte: | 2 Vivit Deus, qui abstulit judicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit animam meam. |
3 Solange noch Atem in mir ist und Gottes Hauch in meiner Nase, | 3 Quia donec superest halitus in me, et spiritus Dei in naribus meis, |
4 soll Unrecht nicht von meinen Lippen kommen, noch meine Zunge Falsches reden. | 4 non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea meditabitur mendacium. |
5 Fern sei es mir, euch Recht zu geben, ich gebe, bis ich sterbe, meine Unschuld nicht preis. | 5 Absit a me ut justos vos esse judicem : donec deficiam, non recedam ab innocentia mea. |
6 An meinem Rechtsein halt ich fest und lass es nicht; mein Herz schilt keinen meiner Tage. | 6 Justificationem meam, quam cœpi tenere, non deseram : neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea. |
7 Mein Feind sei wie ein Frevler, mein Gegner wie ein Bösewicht. | 7 Sit ut impius, inimicus meus, et adversarius meus quasi iniquus. |
8 Denn was ist des Ruchlosen Hoffen, wenn er dahingeht, wenn Gott das Leben von ihm nimmt? | 8 Quæ est enim spes hypocritæ, si avare rapiat, et non liberet Deus animam ejus ? |
9 Wird Gott sein Schreien hören, wenn über ihn die Drangsal kommt? | 9 Numquid Deus audiet clamorem ejus, cum venerit super eum angustia ? |
10 Kann er sich des Allmächtigen erfreuen und Gott anrufen zu jeder Zeit? | 10 aut poterit in Omnipotente delectari, et invocare Deum omni tempore ? |
11 Ich will euch belehren über Gottes Tun, nicht verhehlen, was der Allmächtige plant. | 11 Docebo vos per manum Dei quæ Omnipotens habeat, nec abscondam. |
12 Ihr habt es ja alle selbst gesehen. Warum führt ihr nichtige Reden? | 12 Ecce vos omnes nostis : et quid sine causa vana loquimini ? |
13 Das ist des Frevlers Anteil bei Gott, der Gewalttätigen Erbe, das sie vom Allmächtigen empfangen: | 13 Hæc est pars hominis impii apud Deum, et hæreditas violentorum, quam ob Omnipotente suscipient. |
14 Werden zahlreich seine Söhne, fürs Schwert sind sie bestimmt; nie werden seine Kinder satt an Brot. | 14 Si multiplicati fuerint filii ejus, in gladio erunt, et nepotes ejus non saturabuntur pane : |
15 Was übrig bleibt, wird durch den Tod begraben und seine Witwen weinen nicht. | 15 qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu, et viduæ illius non plorabunt. |
16 Häuft er auch Silber auf wie Staub und beschafft er sich Kleider wie Lehm: | 16 Si comportaverit quasi terram argentum, et sicut lutum præparaverit vestimenta : |
17 er schafft sie zwar an; doch anziehen wird sie der Gerechte, das Silber wird der Schuldlose erben. | 17 præparabit quidem, sed justus vestietur illis, et argentum innocens dividet. |
18 Er baut wie die Spinne sein Haus und wie die Hütte, die der Wächter aufstellt. | 18 Ædificavit sicut tinea domum suam, et sicut custos fecit umbraculum. |
19 Reich legt er sich schlafen, nichts ist ihm genommen. Macht er die Augen auf, ist nichts mehr da. | 19 Dives, cum dormierit, nihil secum auferet : aperiet oculos suos, et nihil inveniet. |
20 Schrecken holt ihn ein wie eine Wasserflut, der Sturmwind trägt ihn fort bei Nacht. | 20 Apprehendet eum quasi aqua inopia : nocte opprimet eum tempestas. |
21 Der Ostwind hebt ihn hoch, er muss dahin, er weht ihn weg von seinem Ort. | 21 Tollet eum ventus urens, et auferet, et velut turbo rapiet eum de loco suo. |
22 Er stürzt sich auf ihn schonungslos, seiner Gewalt will er entfliehen. | 22 Et mittet super eum, et non parcet : de manu ejus fugiens fugiet. |
23 Man klatscht über ihn in die Hände und zischt ihn fort von seiner Stätte. | 23 Stringet super eum manus suas, et sibilabit super illum, intuens locum ejus. |