Ijob 19

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	GREEK BIBLE
1 Da antwortete Ijob und sprach:	1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν?
2 Wie lange noch wollt ihr mich quälen und mich mit Worten niedertreten?	2 Εως ποτε θελετε θλιβει την ψυχην μου, και θελετε με κατασυντριβει με λογους;
3 Zum zehnten Mal schon schmäht ihr mich und schämt euch nicht, mich zu beleidigen.	3 Δεκακις ηδη με ωνειδισατε? δεν αισχυνεσθε να σκληρυνησθε εναντιον μου;
4 Ging ich wirklich unwissend fehl, mein Fehltritt weilt doch allein bei mir.	4 Και εαν τωοντι εσφαλα, το σφαλμα μου μενει εν εμοι.
5 Wollt ihr wirklich großtun gegen mich und mir meine Schmach beweisen?	5 Αλλ' εαν θελητε εξαπαντος να μεγαλυνθητε εναντιον μου, και να ριπτητε κατ' εμου το ονειδος μου,
6 Erkennt doch, dass Gott mich niederdrückt, da er sein Netz rings um mich warf.	6 μαθετε τωρα οτι ο Θεος με κατεστρεψε, και με περιεκυκλωσε με το δικτυον αυτου.
7 Schrei ich: Gewalt!, wird mir keine Antwort, rufe ich um Hilfe, gibt es kein Recht.	7 Ιδου, φωναζω, Αδικια? αλλα δεν εισακουομαι? επικαλουμαι, αλλ' ουδεμια κρισις.
8 Meinen Pfad hat er versperrt; ich kann nicht weiter, Finsternis legt er auf meine Wege.	8 Εφραξε την οδον μου, και δεν δυναμαι να περασω, και εθεσε σκοτος εις τας τριβους μου.
9 Meiner Ehre hat er mich entkleidet, die Krone mir vom Haupt genommen.	9 Με εξεδυσε την δοξαν μου, και αφηρεσε τον στεφανον της κεφαλης μου.
10 Er brach mich ringsum nieder, ich muss dahin; er riss mein Hoffen aus wie einen Baum.	10 Με ηφανισε πανταχοθεν, και χανομαι? και εξερριζωσε την ελπιδα μου ως δενδρον.
11 Sein Zorn ist gegen mich entbrannt, gleich seinen Gegnern gelte ich ihm.	11 Και εξηψε κατ' εμου τον θυμον αυτου, και με στοχαζεται ως εχθρον αυτου.
12 Vereint rückten seine Scharen an, bahnten gegen mich den Weg, lagerten sich rings um mein Zelt.	12 Τα ταγματα αυτου ηλθον ομου και ητοιμασαν την οδον αυτων εναντιον μου, και εστρατοπεδευσαν περιξ της σκηνης μου.
13 Meine Brüder hat er von mir entfernt, meine Bekannten sind mir entfremdet.	13 Απεμακρυνεν απ' εμου τους αδελφους μου, και ηλλοτριωθησαν ολως απ' εμου οι γνωριμοι μου.
14 Meine Verwandten, Bekannten blieben aus, die Gäste meines Hauses haben mich vergessen.	14 Οι πλησιον μου με αφηκαν, και οι γνωστοι μου με ελησμονησαν.
15 Als Fremder gelte ich meinen Mägden, von anderem Stamm bin ich in ihren Augen.	15 Οι κατοικουντες εν τω οικω μου και αι θεραπαιναι μου με στοχαζονται ως ξενον? ξενος κατεσταθην εις τους οφθαλμους αυτων.
16 Rufe ich meinen Knecht, so antwortet er nicht; mit eigenem Mund muss ich ihn anflehen.	16 Καλω τον υπηρετην μου, και δεν αποκρινεται? με το στομα μου ικετευσα αυτον.
17 Mein Atem ist meiner Frau zuwider; die Söhne meiner Mutter ekelt es vor mir.	17 Η πνοη μου εγεινε ξενη εις την γυναικα μου, και αι παρακλησεις μου εις τα τεκνα της κοιλιας μου.
18 Buben selbst verachten mich, stehe ich auf, verhöhnen sie mich.	18 Και αυτα τα παιδαρια με κατεφρονησαν? εσηκωθην, και ελαλησαν εναντιον μου.
19 Alle meine Gefährten verabscheuen mich, die ich liebe, lehnen sich gegen mich auf.	19 Παντες οι μυστικοι φιλοι μου με εβδελυχθησαν? και εκεινοι, τους οποιους ηγαπησα, εστραφησαν εναντιον μου.
20 An Haut und Fleisch klebt mein Gebein, nur das Fleisch an meinen Zähnen blieb.	20 Τα οστα μου εκολληθησαν εις το δερμα μου και εις την σαρκα μου και διεσωθην με το δερμα των οδοντων μου.
21 Erbarmt, erbarmt euch meiner, ihr, meine Freunde! Denn Gottes Hand hat mich getroffen.	21 Ελεησατε με, ελεησατε με, σεις φιλοι μου? διοτι χειρ Θεου με επληγωσε.
22 Warum verfolgt ihr mich wie Gott, warum werdet ihr an meinem Fleisch nicht satt?	22 Δια τι με κατατρεχετε ως ο Θεος, και δεν εχορτασθητε απο των σαρκων μου;
23 Dass doch meine Worte geschrieben würden, in einer Inschrift eingegraben	23 Ω και να εγραφοντο οι λογοι μου? να ενετυπουντο εν βιβλιω?
24 mit eisernem Griffel und mit Blei, für immer gehauen in den Fels.	24 να ενεχαραττοντο επι βραχον δια σιδηρας γραφιδος και μολυβδου διαπαντος
25 Doch ich, ich weiß: mein Erlöser lebt, als Letzter erhebt er sich über dem Staub.	25 Διοτι εξευρω οτι ζη ο Λυτρωτης μου, και θελει εγερθη εν τοις εσχατοις καιροις επι της γης?
26 Ohne meine Haut, die so zerfetzte, und ohne mein Fleisch werde ich Gott schauen.	26 και αφου μετα το δερμα μου το σωμα τουτο φθαρη, παλιν με την σαρκα μου θελω ιδη τον Θεον?
27 Ihn selber werde ich dann für mich schauen; meine Augen werden ihn sehen, nicht mehr fremd. Danach sehnt sich mein Herz in meiner Brust.	27 τον οποιον αυτος εγω θελω ιδει, και θελουσι θεωρησει οι οφθαλμοι μου, και ουχι αλλος? οι νεφροι μου κατατηκονται εν τω κολπω μου.
28 Wenn ihr sagt: Wie wollen wir ihn verfolgen und den Grund der Sache an ihm finden!,	28 Αλλα σεις επρεπε να ειπητε, Δια τι κατατρεχομεν αυτον; επειδη η ριζα του πραγματος ευρισκεται εν εμοι.
29 dann bangt für euch selber vor dem Schwert; denn heftiger Zorn verdient das Schwert, damit ihr wißt: Es gibt ein Gericht.	29 Φοβηθητε την ρομφαιαν? διοτι η ρομφαια ειναι ο εκδικητης των ανομιων, δια να γνωρισητε οτι υπαρχει κρισις.