Jó 38

VULGATA	LXX
1 Respondens autem Dominus Job de turbine, dixit :	1 μετα δε το παυσασθαι ελιουν της λεξεως ειπεν ο κυριος τω ιωβ δια λαιλαπος και νεφων
2 Quis est iste involvens sententias sermonibus imperitis ?	2 τις ουτος ο κρυπτων με βουλην συνεχων δε ρηματα εν καρδια εμε δε οιεται κρυπτειν
3 Accinge sicut vir lumbos tuos : interrogabo te, et responde mihi.	3 ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι
4 Ubi eras quando ponebam fundamenta terræ ? indica mihi, si habes intelligentiam.	4 που ης εν τω θεμελιουν με την γην απαγγειλον δε μοι ει επιστη συνεσιν
5 Quis posuit mensuras ejus, si nosti ? vel quis tetendit super eam lineam ?	5 τις εθετο τα μετρα αυτης ει οιδας η τις ο επαγαγων σπαρτιον επ' αυτης
6 Super quo bases illius solidatæ sunt ? aut quis demisit lapidem angularem ejus,	6 επι τινος οι κρικοι αυτης πεπηγασιν τις δε εστιν ο βαλων λιθον γωνιαιον επ' αυτης
7 cum me laudarent simul astra matutina, et jubilarent omnes filii Dei ?	7 οτε εγενηθησαν αστρα ηνεσαν με φωνη μεγαλη παντες αγγελοι μου
8 Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de vulva procedens ;	8 εφραξα δε θαλασσαν πυλαις οτε εμαιμασσεν εκ κοιλιας μητρος αυτης εκπορευομενη
9 cum ponerem nubem vestimentum ejus, et caligine illud quasi pannis infantiæ obvolverem ?	9 εθεμην δε αυτη νεφος αμφιασιν ομιχλη δε αυτην εσπαργανωσα
10 Circumdedi illud terminis meis, et posui vectem et ostia,	10 εθεμην δε αυτη ορια περιθεις κλειθρα και πυλας
11 et dixi : Usque huc venies, et non procedes amplius, et hic confringes tumentes fluctus tuos.	11 ειπα δε αυτη μεχρι τουτου ελευση και ουχ υπερβηση αλλ' εν σεαυτη συντριβησεται σου τα κυματα
12 Numquid post ortum tuum præcepisti diluculo, et ostendisti auroræ locum suum ?	12 η επι σου συντεταχα φεγγος πρωινον εωσφορος δε ειδεν την εαυτου ταξιν
13 Et tenuisti concutiens extrema terræ, et excussisti impios ex ea ?	13 επιλαβεσθαι πτερυγων γης εκτιναξαι ασεβεις εξ αυτης
14 Restituetur ut lutum signaculum, et stabit sicut vestimentum :	14 η συ λαβων γην πηλον επλασας ζωον και λαλητον αυτον εθου επι γης
15 auferetur ab impiis lux sua, et brachium excelsum confringetur.	15 αφειλας δε απο ασεβων το φως βραχιονα δε υπερηφανων συνετριψας
16 Numquid ingressus es profunda maris, et in novissimis abyssi deambulasti ?	16 ηλθες δε επι πηγην θαλασσης εν δε ιχνεσιν αβυσσου περιεπατησας
17 Numquid apertæ sunt tibi portæ mortis, et ostia tenebrosa vidisti ?	17 ανοιγονται δε σοι φοβω πυλαι θανατου πυλωροι δε αδου ιδοντες σε επτηξαν
18 Numquid considerasti latitudinem terræ ? indica mihi, si nosti, omnia :	18 νενουθετησαι δε το ευρος της υπ' ουρανον αναγγειλον δη μοι ποση τις εστιν
19 in qua via lux habitet, et tenebrarum quis locus sit :	19 ποια δε γη αυλιζεται το φως σκοτους δε ποιος ο τοπος
20 ut ducas unumquodque ad terminos suos, et intelligas semitas domus ejus.	20 ει αγαγοις με εις ορια αυτων ει δε και επιστασαι τριβους αυτων
21 Sciebas tunc quod nasciturus esses, et numerum dierum tuorum noveras ?	21 οιδα αρα οτι τοτε γεγεννησαι αριθμος δε ετων σου πολυς
22 Numquid ingressus es thesauros nivis, aut thesauros grandinis aspexisti,	22 ηλθες δε επι θησαυρους χιονος θησαυρους δε χαλαζης εορακας
23 quæ præparavi in tempus hostis, in diem pugnæ et belli ?	23 αποκειται δε σοι εις ωραν εχθρων εις ημεραν πολεμου και μαχης
24 Per quam viam spargitur lux, dividitur æstus super terram ?	24 ποθεν δε εκπορευεται παχνη η διασκεδαννυται νοτος εις την υπ' ουρανον
25 Quis dedit vehementissimo imbri cursum, et viam sonantis tonitrui,	25 τις δε ητοιμασεν υετω λαβρω ρυσιν οδον δε κυδοιμων
26 ut plueret super terram absque homine in deserto, ubi nullus mortalium commoratur ;	26 του υετισαι επι γην ου ουκ ανηρ ερημον ου ουχ υπαρχει ανθρωπος εν αυτη
27 ut impleret inviam et desolatam, et produceret herbas virentes ?	27 του χορτασαι αβατον και αοικητον και του εκβλαστησαι εξοδον χλοης
28 Quis est pluviæ pater ? vel quis genuit stillas roris ?	28 τις εστιν υετου πατηρ τις δε εστιν ο τετοκως βωλους δροσου
29 De cujus utero egressa est glacies ? et gelu de cælo quis genuit ?	29 εκ γαστρος δε τινος εκπορευεται ο κρυσταλλος παχνην δε εν ουρανω τις τετοκεν
30 In similitudinem lapidis aquæ durantur, et superficies abyssi constringitur.	30 η καταβαινει ωσπερ υδωρ ρεον προσωπον δε αβυσσου τις επηξεν
31 Numquid conjungere valebis micantes stellas Pleiadas, aut gyrum Arcturi poteris dissipare ?	31 συνηκας δε δεσμον πλειαδος και φραγμον ωριωνος ηνοιξας
32 Numquid producis luciferum in tempore suo, et vesperum super filios terræ consurgere facis ?	32 η διανοιξεις μαζουρωθ εν καιρω αυτου και εσπερον επι κομης αυτου αξεις αυτα
33 Numquid nosti ordinem cæli, et pones rationem ejus in terra ?	33 επιστασαι δε τροπας ουρανου η τα υπ' ουρανον ομοθυμαδον γινομενα
34 Numquid elevabis in nebula vocem tuam, et impetus aquarum operiet te ?	34 καλεσεις δε νεφος φωνη και τρομω υδατος λαβρω υπακουσεται σου
35 Numquid mittes fulgura, et ibunt, et revertentia dicent tibi : Adsumus ?	35 αποστελεις δε κεραυνους και πορευσονται ερουσιν δε σοι τι εστιν
36 Quis posuit in visceribus hominis sapientiam ? vel quis dedit gallo intelligentiam ?	36 τις δε εδωκεν γυναιξιν υφασματος σοφιαν η ποικιλτικην επιστημην
37 Quis enarrabit cælorum rationem ? et concentum cæli quis dormire faciet ?	37 τις δε ο αριθμων νεφη σοφια ουρανον δε εις γην εκλινεν
38 Quando fundebatur pulvis in terra, et glebæ compingebantur ?	38 κεχυται δε ωσπερ γη κονια κεκολληκα δε αυτον ωσπερ λιθω κυβον
39 Numquid capies leænæ prædam, et animam catulorum ejus implebis,	39 θηρευσεις δε λεουσιν βοραν ψυχας δε δρακοντων εμπλησεις
40 quando cubant in antris, et in specubus insidiantur ?	40 δεδοικασιν γαρ εν κοιταις αυτων καθηνται δε εν υλαις ενεδρευοντες
41 Quis præparat corvo escam suam, quando pulli ejus clamant ad Deum, vagantes, eo quod non habeant cibos ?	41 τις δε ητοιμασεν κορακι βοραν νεοσσοι γαρ αυτου προς κυριον κεκραγασιν πλανωμενοι τα σιτα ζητουντες