Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Jó 29


font
VULGATASMITH VAN DYKE
1 Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit :1 وعاد ايوب ينطق بمثله فقال
2 Quis mihi tribuat ut sim juxta menses pristinos,
secundum dies quibus Deus custodiebat me ?
2 يا ليتني كما في الشهور السالفة وكالايام التي حفظني الله فيها
3 Quando splendebat lucerna ejus super caput meum,
et ad lumen ejus ambulabam in tenebris :
3 حين اضاء سراجه على راسي وبنوره سلكت الظلمة.
4 sicut fui in diebus adolescentiæ meæ,
quando secreto Deus erat in tabernaculo meo :
4 كما كنت في ايام خريفي ورضا الله على خيمتي
5 quando erat Omnipotens mecum,
et in circuitu meo pueri mei :
5 والقدير بعد معي وحولي غلماني
6 quando lavabam pedes meos butyro,
et petra fundebat mihi rivos olei :
6 اذ غسلت خطواتي باللبن والصخر سكب لي جداول زيت
7 quando procedebam ad portam civitatis,
et in platea parabant cathedram mihi.
7 حين كنت اخرج الى الباب في القرية واهيّئ في الساحة مجلسي.
8 Videbant me juvenes, et abscondebantur :
et senes assurgentes stabant.
8 رآني الغلمان فاختبأوا والاشياخ قاموا ووقفوا.
9 Principes cessabant loqui,
et digitum superponebant ori suo.
9 العظماء امسكوا عن الكلام ووضعوا ايديهم على افواههم.
10 Vocem suam cohibebant duces,
et lingua eorum gutturi suo adhærebat.
10 صوت الشرفاء اختفى ولصقت ألسنتهم باحناكهم.
11 Auris audiens beatificabat me,
et oculus videns testimonium reddebat mihi :
11 لان الاذن سمعت فطوّبتني والعين رأت فشهدت لي.
12 eo quod liberassem pauperem vociferantem,
et pupillum cui non esset adjutor.
12 لاني انقذت المسكين المستغيث واليتيم ولا معين له.
13 Benedictio perituri super me veniebat,
et cor viduæ consolatus sum.
13 بركة الهالك حلت عليّ وجعلت قلب الارملة يسرّ.
14 Justitia indutus sum,
et vestivi me, sicut vestimento et diademate, judicio meo.
14 لبست البر فكساني. كجبّة وعمامة كان عدلي.
15 Oculus fui cæco, et pes claudo.
15 كنت عيونا للعمي وارجلا للعرج.
16 Pater eram pauperum,
et causam quam nesciebam diligentissime investigabam.
16 اب انا للفقراء ودعوى لم اعرفها فحصت عنها.
17 Conterebam molas iniqui,
et de dentibus illius auferebam prædam.
17 هشمت اضراس الظالم ومن بين اسنانه خطفت الفريسة.
18 Dicebamque : In nidulo meo moriar,
et sicut palma multiplicabo dies.
18 فقلت اني في وكري اسلم الروح ومثل السمندل اكثر اياما.
19 Radix mea aperta est secus aquas,
et ros morabitur in messione mea.
19 أصلي كان منبسطا الى المياه والطل بات على اغصاني.
20 Gloria mea semper innovabitur,
et arcus meus in manu mea instaurabitur.
20 كرامتي بقيت حديثة عندي وقوسي تجددت في يدي.
21 Qui me audiebant, expectabant sententiam,
et intenti tacebant ad consilium meum.
21 لي سمعوا وانتظروا ونصتوا عند مشورتي.
22 Verbis meis addere nihil audebant,
et super illos stillabat eloquium meum.
22 بعد كلامي لم يثنّوا وقولي قطر عليهم.
23 Expectabant me sicut pluviam,
et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
23 وانتظروني مثل المطر وفغروا افواههم كما للمطر المتأخر.
24 Siquando ridebam ad eos, non credebant :
et lux vultus mei non cadebat in terram.
24 ان ضحكت عليم لم يصدقوا ونور وجهي لم يعبسوا.
25 Si voluissem ire ad eos, sedebam primus :
cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu,
eram tamen mœrentium consolator.
25 كنت اختار طريقهم واجلس راسا واسكن كملك في جيش كمن يعزي النائحين