Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Jó 29

font
VULGATANOVA VULGATA
1 Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit :1 Addidit quoque Iob assumens parabolam suam et di xit:
2 Quis mihi tribuat ut sim juxta menses pristinos,
secundum dies quibus Deus custodiebat me ?
2 “ Quis mihi tribuat, ut sim iuxta menses pristinos,
secundum dies, quibus Deus custodiebat me?
3 Quando splendebat lucerna ejus super caput meum,
et ad lumen ejus ambulabam in tenebris :
3 Quando splendebat lucerna eius super caput meum,
et ad lumen eius ambulabam in tenebris.
4 sicut fui in diebus adolescentiæ meæ,
quando secreto Deus erat in tabernaculo meo :
4 Sicut fui in diebus adulescentiae meae,
quando familiaris Deus erat in tabernaculo meo,
5 quando erat Omnipotens mecum,
et in circuitu meo pueri mei :
5 quando erat Omnipotens mecum,
et in circuitu meo pueri mei,
6 quando lavabam pedes meos butyro,
et petra fundebat mihi rivos olei :
6 quando lavabam pedes meos lacte,
et petra fundebat mihi rivos olei.
7 quando procedebam ad portam civitatis,
et in platea parabant cathedram mihi.
7 Quando procedebam ad portam civitatis
et in platea parabam cathedram mihi,
8 Videbant me juvenes, et abscondebantur :
et senes assurgentes stabant.
8 videbant me iuvenes et abscondebantur,
et senes assurgentes stabant.
9 Principes cessabant loqui,
et digitum superponebant ori suo.
9 Principes cessabant loqui
et digitum superponebant ori suo.
10 Vocem suam cohibebant duces,
et lingua eorum gutturi suo adhærebat.
10 Vocem suam cohibebant duces,
et lingua eorum palato suo adhaerebat.
11 Auris audiens beatificabat me,
et oculus videns testimonium reddebat mihi :
11 Auris audiens beatificabat me,
et oculus videns testimonium reddebat mihi,
12 eo quod liberassem pauperem vociferantem,
et pupillum cui non esset adjutor.
12 eo quod liberassem pauperem vociferantem
et pupillum, cui non esset adiutor.
13 Benedictio perituri super me veniebat,
et cor viduæ consolatus sum.
13 Benedictio perituri super me veniebat,
et cor viduae iubilare feci.
14 Justitia indutus sum,
et vestivi me, sicut vestimento et diademate, judicio meo.
14 Iustitia indutus sum et vestivi me,
sicut vestimento et diademate, iudicio meo.
15 Oculus fui cæco, et pes claudo.
15 Oculus fui caeco
et pes claudo;
16 Pater eram pauperum,
et causam quam nesciebam diligentissime investigabam.
16 pater eram pauperum
et causam viri ignoti diligentissime investigabam.
17 Conterebam molas iniqui,
et de dentibus illius auferebam prædam.
17 Conterebam molas iniqui
et de dentibus illius auferebam praedam.
18 Dicebamque : In nidulo meo moriar,
et sicut palma multiplicabo dies.
18 Dicebamque: In nidulo meo moriar
et sicut palma multiplicabo dies.
19 Radix mea aperta est secus aquas,
et ros morabitur in messione mea.
19 Radix mea aperta est secus aquas,
et ros morabitur in ramis meis.
20 Gloria mea semper innovabitur,
et arcus meus in manu mea instaurabitur.
20 Gloria mea semper innovabitur,
et arcus meus in manu mea instaurabitur.
21 Qui me audiebant, expectabant sententiam,
et intenti tacebant ad consilium meum.
21 Qui me audiebant, blandiebantur
et intenti tacebant ad consilium meum.
22 Verbis meis addere nihil audebant,
et super illos stillabat eloquium meum.
22 Verbis meis addere nihil audebant,
et super illos stillabat eloquium meum.
23 Expectabant me sicut pluviam,
et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
23 Exspectabant me sicut pluviam
et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
24 Siquando ridebam ad eos, non credebant :
et lux vultus mei non cadebat in terram.
24 Si quando ridebam ad eos, non credebant,
et lux vultus mei non cadebat in terram.
25 Si voluissem ire ad eos, sedebam primus :
cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu,
eram tamen mœrentium consolator.		25 Si voluissem ire ad eos, sedebam primus;
cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu,
eram tamen maerentium consolator.