Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Jó 29

font
VULGATALXX
1 Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit :1 ετι δε προσθεις ιωβ ειπεν τω προοιμιω
2 Quis mihi tribuat ut sim juxta menses pristinos,
secundum dies quibus Deus custodiebat me ?
2 τις αν με θειη κατα μηνα εμπροσθεν ημερων ων με ο θεος εφυλαξεν
3 Quando splendebat lucerna ejus super caput meum,
et ad lumen ejus ambulabam in tenebris :
3 ως οτε ηυγει ο λυχνος αυτου υπερ κεφαλης μου οτε τω φωτι αυτου επορευομην εν σκοτει
4 sicut fui in diebus adolescentiæ meæ,
quando secreto Deus erat in tabernaculo meo :
4 οτε ημην επιβριθων οδοις οτε ο θεος επισκοπην εποιειτο του οικου μου
5 quando erat Omnipotens mecum,
et in circuitu meo pueri mei :
5 οτε ημην υλωδης λιαν κυκλω δε μου οι παιδες
6 quando lavabam pedes meos butyro,
et petra fundebat mihi rivos olei :
6 οτε εχεοντο μου αι οδοι βουτυρω τα δε ορη μου εχεοντο γαλακτι
7 quando procedebam ad portam civitatis,
et in platea parabant cathedram mihi.
7 οτε εξεπορευομην ορθριος εν πολει εν δε πλατειαις ετιθετο μου ο διφρος
8 Videbant me juvenes, et abscondebantur :
et senes assurgentes stabant.
8 ιδοντες με νεανισκοι εκρυβησαν πρεσβυται δε παντες εστησαν
9 Principes cessabant loqui,
et digitum superponebant ori suo.
9 αδροι δε επαυσαντο λαλουντες δακτυλον επιθεντες επι στοματι
10 Vocem suam cohibebant duces,
et lingua eorum gutturi suo adhærebat.
10 οι δε ακουσαντες εμακαρισαν με και γλωσσα αυτων τω λαρυγγι αυτων εκολληθη
11 Auris audiens beatificabat me,
et oculus videns testimonium reddebat mihi :
11 οτι ους ηκουσεν και εμακαρισεν με οφθαλμος δε ιδων με εξεκλινεν
12 eo quod liberassem pauperem vociferantem,
et pupillum cui non esset adjutor.
12 διεσωσα γαρ πτωχον εκ χειρος δυναστου και ορφανω ω ουκ ην βοηθος εβοηθησα
13 Benedictio perituri super me veniebat,
et cor viduæ consolatus sum.
13 ευλογια απολλυμενου επ' εμε ελθοι στομα δε χηρας με ευλογησεν
14 Justitia indutus sum,
et vestivi me, sicut vestimento et diademate, judicio meo.
14 δικαιοσυνην δε ενεδεδυκειν ημφιασαμην δε κριμα ισα διπλοιδι
15 Oculus fui cæco, et pes claudo.
15 οφθαλμος ημην τυφλων πους δε χωλων
16 Pater eram pauperum,
et causam quam nesciebam diligentissime investigabam.
16 εγω ημην πατηρ αδυνατων δικην δε ην ουκ ηδειν εξιχνιασα
17 Conterebam molas iniqui,
et de dentibus illius auferebam prædam.
17 συνετριψα δε μυλας αδικων εκ δε μεσου των οδοντων αυτων αρπαγμα εξεσπασα
18 Dicebamque : In nidulo meo moriar,
et sicut palma multiplicabo dies.
18 ειπα δε η ηλικια μου γηρασει ωσπερ στελεχος φοινικος πολυν χρονον βιωσω
19 Radix mea aperta est secus aquas,
et ros morabitur in messione mea.
19 η ριζα μου διηνοικται επι υδατος και δροσος αυλισθησεται εν τω θερισμω μου
20 Gloria mea semper innovabitur,
et arcus meus in manu mea instaurabitur.
20 η δοξα μου καινη μετ' εμου και το τοξον μου εν χειρι αυτου πορευσεται
21 Qui me audiebant, expectabant sententiam,
et intenti tacebant ad consilium meum.
21 εμου ακουσαντες προσεσχον εσιωπησαν δε επι τη εμη βουλη
22 Verbis meis addere nihil audebant,
et super illos stillabat eloquium meum.
22 επι δε τω εμω ρηματι ου προσεθεντο περιχαρεις δε εγινοντο οποταν αυτοις ελαλουν
23 Expectabant me sicut pluviam,
et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
23 ωσπερ γη διψωσα προσδεχομενη τον υετον ουτως ουτοι την εμην λαλιαν
24 Siquando ridebam ad eos, non credebant :
et lux vultus mei non cadebat in terram.
24 εαν γελασω προς αυτους ου μη πιστευσωσιν και φως του προσωπου μου ουκ απεπιπτεν
25 Si voluissem ire ad eos, sedebam primus :
cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu,
eram tamen mœrentium consolator.		25 εξελεξαμην οδον αυτων και εκαθισα αρχων και κατεσκηνουν ωσει βασιλευς εν μονοζωνοις ον τροπον παθεινους παρακαλων