Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Jó 27


font
VULGATAEINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit :1 Dann setzte Ijob seine Rede fort und sprach:
2 Vivit Deus, qui abstulit judicium meum,
et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit animam meam.
2 So wahr Gott lebt, der mir mein Recht entzog,
der Allmächtige, der meine Seele quälte:
3 Quia donec superest halitus in me,
et spiritus Dei in naribus meis,
3 Solange noch Atem in mir ist
und Gottes Hauch in meiner Nase,
4 non loquentur labia mea iniquitatem,
nec lingua mea meditabitur mendacium.
4 soll Unrecht nicht von meinen Lippen kommen,
noch meine Zunge Falsches reden.
5 Absit a me ut justos vos esse judicem :
donec deficiam, non recedam ab innocentia mea.
5 Fern sei es mir, euch Recht zu geben,
ich gebe, bis ich sterbe, meine Unschuld nicht preis.
6 Justificationem meam, quam cœpi tenere, non deseram :
neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea.
6 An meinem Rechtsein halt ich fest und lass es nicht;
mein Herz schilt keinen meiner Tage.
7 Sit ut impius, inimicus meus,
et adversarius meus quasi iniquus.
7 Mein Feind sei wie ein Frevler,
mein Gegner wie ein Bösewicht.
8 Quæ est enim spes hypocritæ, si avare rapiat,
et non liberet Deus animam ejus ?
8 Denn was ist des Ruchlosen Hoffen,
wenn er dahingeht,
wenn Gott das Leben von ihm nimmt?
9 Numquid Deus audiet clamorem ejus,
cum venerit super eum angustia ?
9 Wird Gott sein Schreien hören,
wenn über ihn die Drangsal kommt?
10 aut poterit in Omnipotente delectari,
et invocare Deum omni tempore ?
10 Kann er sich des Allmächtigen erfreuen
und Gott anrufen zu jeder Zeit?
11 Docebo vos per manum Dei quæ Omnipotens habeat,
nec abscondam.
11 Ich will euch belehren über Gottes Tun,
nicht verhehlen, was der Allmächtige plant.
12 Ecce vos omnes nostis :
et quid sine causa vana loquimini ?
12 Ihr habt es ja alle selbst gesehen.
Warum führt ihr nichtige Reden?
13 Hæc est pars hominis impii apud Deum,
et hæreditas violentorum, quam ob Omnipotente suscipient.
13 Das ist des Frevlers Anteil bei Gott,
der Gewalttätigen Erbe,
das sie vom Allmächtigen empfangen:
14 Si multiplicati fuerint filii ejus, in gladio erunt,
et nepotes ejus non saturabuntur pane :
14 Werden zahlreich seine Söhne,
fürs Schwert sind sie bestimmt;
nie werden seine Kinder satt an Brot.
15 qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu,
et viduæ illius non plorabunt.
15 Was übrig bleibt, wird durch den Tod begraben
und seine Witwen weinen nicht.
16 Si comportaverit quasi terram argentum,
et sicut lutum præparaverit vestimenta :
16 Häuft er auch Silber auf wie Staub
und beschafft er sich Kleider wie Lehm:
17 præparabit quidem, sed justus vestietur illis,
et argentum innocens dividet.
17 er schafft sie zwar an;
doch anziehen wird sie der Gerechte,
das Silber wird der Schuldlose erben.
18 Ædificavit sicut tinea domum suam,
et sicut custos fecit umbraculum.
18 Er baut wie die Spinne sein Haus
und wie die Hütte, die der Wächter aufstellt.
19 Dives, cum dormierit, nihil secum auferet :
aperiet oculos suos, et nihil inveniet.
19 Reich legt er sich schlafen, nichts ist ihm genommen.
Macht er die Augen auf, ist nichts mehr da.
20 Apprehendet eum quasi aqua inopia :
nocte opprimet eum tempestas.
20 Schrecken holt ihn ein wie eine Wasserflut,
der Sturmwind trägt ihn fort bei Nacht.
21 Tollet eum ventus urens, et auferet,
et velut turbo rapiet eum de loco suo.
21 Der Ostwind hebt ihn hoch, er muss dahin,
er weht ihn weg von seinem Ort.
22 Et mittet super eum, et non parcet :
de manu ejus fugiens fugiet.
22 Er stürzt sich auf ihn schonungslos,
seiner Gewalt will er entfliehen.
23 Stringet super eum manus suas,
et sibilabit super illum, intuens locum ejus.
23 Man klatscht über ihn in die Hände
und zischt ihn fort von seiner Stätte.