Jó 19

VULGATA	LXX
1 Respondens autem Job, dixit :	1 υπολαβων δε ιωβ λεγει
2 Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus ?	2 εως τινος εγκοπον ποιησετε ψυχην μου και καθαιρειτε με λογοις
3 En decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.	3 γνωτε μονον οτι ο κυριος εποιησε με ουτως καταλαλειτε μου ουκ αισχυνομενοι με επικεισθε μοι
4 Nempe etsi ignoravi, mecum erit ignorantia mea.	4 ναι δη επ' αληθειας εγω επλανηθην παρ' εμοι δε αυλιζεται πλανος [4α] λαλησαι ρημα ο ουκ εδει τα δε ρηματα μου πλαναται και ουκ επι καιρου
5 At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.	5 εα δε οτι επ' εμοι μεγαλυνεσθε εναλλεσθε δε μοι ονειδει
6 Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo judicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.	6 γνωτε ουν οτι ο κυριος εστιν ο ταραξας οχυρωμα δε αυτου επ' εμε υψωσεν
7 Ecce clamabo, vim patiens, et nemo audiet ; vociferabor, et non est qui judicet.	7 ιδου γελω ονειδει και ου λαλησω κεκραξομαι και ουδαμου κριμα
8 Semitam meam circumsepsit, et transire non possum : et in calle meo tenebras posuit.	8 κυκλω περιωκοδομημαι και ου μη διαβω επι προσωπον μου σκοτος εθετο
9 Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.	9 την δε δοξαν απ' εμου εξεδυσεν αφειλεν δε στεφανον απο κεφαλης μου
10 Destruxit me undique, et pereo : et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.	10 διεσπασεν με κυκλω και ωχομην εξεκοψεν δε ωσπερ δενδρον την ελπιδα μου
11 Iratus est contra me furor ejus, et sic me habuit quasi hostem suum.	11 δεινως δε μοι οργη εχρησατο ηγησατο δε με ωσπερ εχθρον
12 Simul venerunt latrones ejus, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.	12 ομοθυμαδον δε ηλθον τα πειρατηρια αυτου επ' εμοι ταις οδοις μου εκυκλωσαν με εγκαθετοι
13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.	13 απ' εμου δε αδελφοι μου απεστησαν εγνωσαν αλλοτριους η εμε φιλοι δε μου ανελεημονες γεγονασιν
14 Dereliquerunt me propinqui mei, et qui me noverant obliti sunt mei.	14 ου προσεποιησαντο με οι εγγυτατοι μου και οι ειδοτες μου το ονομα επελαθοντο μου
15 Inquilini domus meæ et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.	15 γειτονες οικιας θεραπαιναι τε μου αλλογενης ημην εναντιον αυτων
16 Servum meum vocavi, et non respondit : ore proprio deprecabar illum.	16 θεραποντα μου εκαλεσα και ουχ υπηκουσεν στομα δε μου εδεετο
17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.	17 και ικετευον την γυναικα μου προσεκαλουμην δε κολακευων υιους παλλακιδων μου
18 Stulti quoque despiciebant me : et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.	18 οι δε εις τον αιωνα με απεποιησαντο οταν αναστω κατ' εμου λαλουσιν
19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei, et quem maxime diligebam, aversatus est me.	19 εβδελυξαντο δε με οι ειδοτες με ους δη ηγαπηκειν επανεστησαν μοι
20 Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.	20 εν δερματι μου εσαπησαν αι σαρκες μου τα δε οστα μου εν οδουσιν εχεται
21 Miseremini mei, miseremini mei saltem vos, amici mei, quia manus Domini tetigit me.	21 ελεησατε με ελεησατε με ω φιλοι χειρ γαρ κυριου η αψαμενη μου εστιν
22 Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini ?	22 δια τι δε με διωκετε ωσπερ και ο κυριος απο δε σαρκων μου ουκ εμπιπλασθε
23 Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei ? quis mihi det ut exarentur in libro	23 τις γαρ αν δωη γραφηναι τα ρηματα μου τεθηναι δε αυτα εν βιβλιω εις τον αιωνα
24 stylo ferreo et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice ?	24 εν γραφειω σιδηρω και μολιβω η εν πετραις εγγλυφηναι
25 Scio enim quod redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum :	25 οιδα γαρ οτι αεναος εστιν ο εκλυειν με μελλων επι γης
26 et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum :	26 αναστησαι το δερμα μου το ανατλων ταυτα παρα γαρ κυριου ταυτα μοι συνετελεσθη
27 quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius : reposita est hæc spes mea in sinu meo.	27 α εγω εμαυτω συνεπισταμαι α ο οφθαλμος μου εορακεν και ουκ αλλος παντα δε μοι συντετελεσται εν κολπω
28 Quare ergo nunc dicitis : Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum ?	28 ει δε και ερειτε τι ερουμεν εναντι αυτου και ριζαν λογου ευρησομεν εν αυτω
29 Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est : et scitote esse judicium.	29 ευλαβηθητε δη και υμεις απο επικαλυμματος θυμος γαρ επ' ανομους επελευσεται και τοτε γνωσονται που εστιν αυτων η υλη