Jó 19
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Respondens autem Job, dixit : | 1 Job respondió, diciendo: |
2 Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus ? | 2 ¿Hasta cuándo me va a afligir y me van a torturar con sus palabras? |
3 En decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me. | 3 Ya es la décima vez que me ultrajan, que me maltratan desvergonzadamente. |
4 Nempe etsi ignoravi, mecum erit ignorantia mea. | 4 Aunque fuera verdad que cometí un error, mi error me concierne sólo a mí. |
5 At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis. | 5 Ustedes se envalentonan contra mí y me imputan mi ignominia: |
6 Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo judicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit. | 6 pero sepan que es Dios el que me agravia y que él me ha envuelto en su red. |
7 Ecce clamabo, vim patiens, et nemo audiet ; vociferabor, et non est qui judicet. | 7 Si grito: «¡Violencia!», no tengo respuesta; si pido auxilio, no se hace justicia. |
8 Semitam meam circumsepsit, et transire non possum : et in calle meo tenebras posuit. | 8 El cercó mi camino y no puedo pasar; cubrió de tinieblas mi sendero. |
9 Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo. | 9 Me ha despojado de mi honor y quitó la corona de mi cabeza. |
10 Destruxit me undique, et pereo : et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam. | 10 Me demolió por completo, y ya me voy; arrancó, como un árbol, mi esperanza. |
11 Iratus est contra me furor ejus, et sic me habuit quasi hostem suum. | 11 Encendió su indignación contra mí y me trató como a su enemigo. |
12 Simul venerunt latrones ejus, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum. | 12 Sus escuadrones llegaron en tropel, se abrieron camino hasta mí y acamparon alrededor de mi carpa. |
13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me. | 13 Mis hermanos se alejaron de mí y soy un extraño para mis amigos. |
14 Dereliquerunt me propinqui mei, et qui me noverant obliti sunt mei. | 14 Desaparecieron mis allegados y familiares, me olvidaron |
15 Inquilini domus meæ et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum. | 15 los huéspedes de mi casa. Mis servidoras me consideran un extraño, me he convertido en un intruso para ellas. |
16 Servum meum vocavi, et non respondit : ore proprio deprecabar illum. | 16 Llamo a mi servidor, y no responde, aunque se lo pida por favor. |
17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei. | 17 Mi mujer siente asco de mi aliento, soy repugnante para los hijos de mis entrañas. |
18 Stulti quoque despiciebant me : et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi. | 18 Hasta los niños pequeños me desprecian: cuando me levanto, se burlan de mí. |
19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei, et quem maxime diligebam, aversatus est me. | 19 Mis amigos íntimos me abominan, los que yo amaba se vuelven contra mí. |
20 Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos. | 20 Los huesos se me pegan a la piel y se me desprenden los dientes de las envías. |
21 Miseremini mei, miseremini mei saltem vos, amici mei, quia manus Domini tetigit me. | 21 ¡Apiádense, apiádense de mí, amigos míos, porque me ha herido la mano de Dios! |
22 Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini ? | 22 ¿Por qué ustedes me persiguen como Dios y no terminan de saciarse con mi carne? |
23 Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei ? quis mihi det ut exarentur in libro | 23 ¡Ah, si se escribieran mis palabras y se las grabara en el bronce; |
24 stylo ferreo et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice ? | 24 si con un punzón de hierro y plomo fueran esculpidas en la roca para siempre! |
25 Scio enim quod redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum : | 25 Porque yo sé que mi Redentor vive y que él, el último, se alzará sobre el polvo |
26 et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum : | 26 Y después que me arranquen esta piel, yo, con mi propia carne, veré a Dios. |
27 quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius : reposita est hæc spes mea in sinu meo. | 27 Sí, yo mismo lo veré, lo contemplarán mis ojos, no los de un extraño. ¡Mi corazón se deshace en mi pecho! |
28 Quare ergo nunc dicitis : Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum ? | 28 Si ustedes dicen: «¿Cómo lo perseguiremos y qué pretexto encontraremos para procesarlo?», |
29 Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est : et scitote esse judicium. | 29 teman que la espada los hiera a ustedes mismos, porque esas son culpas dignas de la espada: y entonces sabrán que hay un juez. |