Jó 19

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Respondens autem Job, dixit :	1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν?
2 Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus ?	2 Εως ποτε θελετε θλιβει την ψυχην μου, και θελετε με κατασυντριβει με λογους;
3 En decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.	3 Δεκακις ηδη με ωνειδισατε? δεν αισχυνεσθε να σκληρυνησθε εναντιον μου;
4 Nempe etsi ignoravi, mecum erit ignorantia mea.	4 Και εαν τωοντι εσφαλα, το σφαλμα μου μενει εν εμοι.
5 At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.	5 Αλλ' εαν θελητε εξαπαντος να μεγαλυνθητε εναντιον μου, και να ριπτητε κατ' εμου το ονειδος μου,
6 Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo judicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.	6 μαθετε τωρα οτι ο Θεος με κατεστρεψε, και με περιεκυκλωσε με το δικτυον αυτου.
7 Ecce clamabo, vim patiens, et nemo audiet ; vociferabor, et non est qui judicet.	7 Ιδου, φωναζω, Αδικια? αλλα δεν εισακουομαι? επικαλουμαι, αλλ' ουδεμια κρισις.
8 Semitam meam circumsepsit, et transire non possum : et in calle meo tenebras posuit.	8 Εφραξε την οδον μου, και δεν δυναμαι να περασω, και εθεσε σκοτος εις τας τριβους μου.
9 Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.	9 Με εξεδυσε την δοξαν μου, και αφηρεσε τον στεφανον της κεφαλης μου.
10 Destruxit me undique, et pereo : et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.	10 Με ηφανισε πανταχοθεν, και χανομαι? και εξερριζωσε την ελπιδα μου ως δενδρον.
11 Iratus est contra me furor ejus, et sic me habuit quasi hostem suum.	11 Και εξηψε κατ' εμου τον θυμον αυτου, και με στοχαζεται ως εχθρον αυτου.
12 Simul venerunt latrones ejus, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.	12 Τα ταγματα αυτου ηλθον ομου και ητοιμασαν την οδον αυτων εναντιον μου, και εστρατοπεδευσαν περιξ της σκηνης μου.
13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.	13 Απεμακρυνεν απ' εμου τους αδελφους μου, και ηλλοτριωθησαν ολως απ' εμου οι γνωριμοι μου.
14 Dereliquerunt me propinqui mei, et qui me noverant obliti sunt mei.	14 Οι πλησιον μου με αφηκαν, και οι γνωστοι μου με ελησμονησαν.
15 Inquilini domus meæ et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.	15 Οι κατοικουντες εν τω οικω μου και αι θεραπαιναι μου με στοχαζονται ως ξενον? ξενος κατεσταθην εις τους οφθαλμους αυτων.
16 Servum meum vocavi, et non respondit : ore proprio deprecabar illum.	16 Καλω τον υπηρετην μου, και δεν αποκρινεται? με το στομα μου ικετευσα αυτον.
17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.	17 Η πνοη μου εγεινε ξενη εις την γυναικα μου, και αι παρακλησεις μου εις τα τεκνα της κοιλιας μου.
18 Stulti quoque despiciebant me : et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.	18 Και αυτα τα παιδαρια με κατεφρονησαν? εσηκωθην, και ελαλησαν εναντιον μου.
19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei, et quem maxime diligebam, aversatus est me.	19 Παντες οι μυστικοι φιλοι μου με εβδελυχθησαν? και εκεινοι, τους οποιους ηγαπησα, εστραφησαν εναντιον μου.
20 Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.	20 Τα οστα μου εκολληθησαν εις το δερμα μου και εις την σαρκα μου και διεσωθην με το δερμα των οδοντων μου.
21 Miseremini mei, miseremini mei saltem vos, amici mei, quia manus Domini tetigit me.	21 Ελεησατε με, ελεησατε με, σεις φιλοι μου? διοτι χειρ Θεου με επληγωσε.
22 Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini ?	22 Δια τι με κατατρεχετε ως ο Θεος, και δεν εχορτασθητε απο των σαρκων μου;
23 Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei ? quis mihi det ut exarentur in libro	23 Ω και να εγραφοντο οι λογοι μου? να ενετυπουντο εν βιβλιω?
24 stylo ferreo et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice ?	24 να ενεχαραττοντο επι βραχον δια σιδηρας γραφιδος και μολυβδου διαπαντος
25 Scio enim quod redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum :	25 Διοτι εξευρω οτι ζη ο Λυτρωτης μου, και θελει εγερθη εν τοις εσχατοις καιροις επι της γης?
26 et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum :	26 και αφου μετα το δερμα μου το σωμα τουτο φθαρη, παλιν με την σαρκα μου θελω ιδη τον Θεον?
27 quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius : reposita est hæc spes mea in sinu meo.	27 τον οποιον αυτος εγω θελω ιδει, και θελουσι θεωρησει οι οφθαλμοι μου, και ουχι αλλος? οι νεφροι μου κατατηκονται εν τω κολπω μου.
28 Quare ergo nunc dicitis : Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum ?	28 Αλλα σεις επρεπε να ειπητε, Δια τι κατατρεχομεν αυτον; επειδη η ριζα του πραγματος ευρισκεται εν εμοι.
29 Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est : et scitote esse judicium.	29 Φοβηθητε την ρομφαιαν? διοτι η ρομφαια ειναι ο εκδικητης των ανομιων, δια να γνωρισητε οτι υπαρχει κρισις.