1 Audierunt autem apostoli et fratres, qui erant in Iudaea, quoniam etgentes receperunt verbum Dei. | 1 Udirono gli Apostoli, e i fratelli, che erano nella Giudea come anche i gentili ricevuto avevano la parola di Dio. |
2 Cum ascendisset autem Petrus in Ierusalem,disceptabant adversus illum, qui erant ex circumcisione, | 2 E allorché Pietro fu tornato a Gerusalemme, contendevano con lui quelli, che erano della circoncisione, |
3 dicentes: “Introisti ad viros praeputium habentes et manducasti cum illis! ”.
| 3 Dicendo: perdio sei tu entrato in casa di uomini non circoncisi, e hai mangiato con essi? |
4 Incipiens autem Petrus exponebat illis ex ordine dicens: | 4 Ma Pietro cominciò a esporre le cose per ordine, dicendo: |
5 “ Ego eram incivitate Ioppe orans et vidi in excessu mentis visionem, descendens vas quoddamvelut linteum magnum quattuor initiis submitti de caelo et venit usque ad me; | 5 Io era nella Città di Joppe, e orava, e ridi in un'estasi questa visione: scendeva un certo arnese come un gran lenzuolo, il quale pei quattro angoli veniva calato dal cielo, e arrivò sino a me. |
6 in quod intuens considerabam et vidi quadrupedia terrae et bestias et reptiliaet volatilia caeli. | 6 Io lo considerava guardandolo fissamente, e osservai e quadrupedi della terra, e fiere, e rettili, e uccelli dell'aria. |
7 Audivi autem et vocem dicentem mihi: “Surgens, Petre,occide et manduca!”. | 7 E udii una voce, che a me diceva: via su, Pietro, uccidi, e mangia. |
8 Dixi autem: Nequaquam, Domine, quia commune autimmundum numquam introivit in os meum. | 8 Io risposi: no certo, o Signore: perché non è entrata mai nella mia bocca cosa comune, o immonda. |
9 Respondit autem vox secundo de caelo:“Quae Deus mundavit, tu ne commune dixeris”. | 9 Mi replicò la voce per la seconda volta dal cielo: non voler tu chiamare immondo quello, che Dio ha purificato. |
10 Hoc autem factum est perter, et retracta sunt rursum omnia in caelum. | 10 E questo accadde per tre volte: e di poi fu ritirata ogni cosa in cielo. |
11 Et ecce confestim tres viriastiterunt in domo, in qua eramus, missi a Caesarea ad me. | 11 Ed ecco in quel punto tre uomini sopraggiunsero alla casa dove io mi stava, mandati a me da Cesarea. |
12 Dixit autemSpiritus mihi, ut irem cum illis nihil haesitans. Venerunt autem mecum et sexfratres isti, et ingressi sumus in domum viri. | 12 E dissemi lo Spirito, che andassi con loro senza difficoltà. E meco vennero anche questi sei fratelli, ed entrammo in casa di quell'uomo. |
13 Narravit autem nobis quomodovidisset angelum ad domum suam stantem et dicentem: “Mitte in Ioppen etaccersi Simonem, qui cognominatur Petrus, | 13 Ed egli ci raccontò, come avea veduto in casa sua farsegli davanti un Angelo il quale gli disse: manda a loppe a chiamar Simone soprannominato Pietro, |
14 qui loquetur tibi verba, in quibussalvus eris tu et universa domus tua”. | 14 Il quale ti annunziera parole, per le quali sarai salvo tu, e tutta la tua casa. |
15 Cum autem coepissem loqui, deciditSpiritus Sanctus super eos, sicut et super nos in initio. | 15 Or avendo io principiato a parlare, discese lo Spirito santo sopra di essi, come sopra di noi a principio. |
16 Recordatus sumautem verbi Domini, sicut dicebat: “Ioannes quidem baptizavit aqua, vos autembaptizabimini in Spiritu Sancto”. | 16 E ritornommi a memoria la parola del Signore com' ei diceva: Giovanni battezzò coll'acqua, ma voi sarete battezzati nello Spirito santo. |
17 Si ergo aequale donum dedit illis Deussicut et nobis, qui credidimus in Dominum Iesum Christum, ego quis eram quipossem prohibere Deum? ”.
| 17 Se adunque eguai grazia ha dato Dio a loro, che a noi, i quali abbialo, creduto nel Signor Gesù Cristo: e chi era io che potessi oppormi a Dio? |
18 His autem auditis, acquieverunt et glorificaverunt Deum dicentes: “ Ergo etgentibus Deus paenitentiam ad vitam dedit ”.
| 18 Udite tali cose, si acchetarono: e glorificavano il Signore, dicendo: Adunque anche alle genti ha conceduta Dio la penitenza, affinchè abbiano vita: |
19 Et illi quidem, qui dispersi fuerant a tribulatione, quae facta fuerat subStephano, perambulaverunt usque Phoenicen et Cyprum et Antiochiam, neminiloquentes verbum; nisi solis Iudaeis. | 19 Quelli pertanto, che erano stati dispersi dalla tribulazione succeduta per causa di Stefano, arrivarono sino alla Fenicia, e in Cipro, e ad Antiochia, non predicando la parola, se non a soli Giudei. |
20 Erant autem quidam ex eis viri Cypriiet Cyrenaei, qui, cum introissent Antiochiam, loquebantur et ad Graecosevangelizantes Dominum Iesum. | 20 Ed erano tra essi alcuni Cipriotti, e Cirenei, i quali entrali in Antiochia, parlavano anche ai Greci, evangelizzando il Signore Gesù. |
21 Et erat manus Domini cum eis; multusque numeruscredentium conversus est ad Dominum.
| 21 E la mano del Signore era con essi: e gran gente avendo creduto, si convertì al Signore. |
22 Auditus est autem sermo in auribus ecclesiae, quae erat in Ierusalem, superistis, et miserunt Barnabam usque Antiochiam; | 22 E venne questa nuova alle orecchie della Chiesa, che era in Gerusalemme? e mandaron Barnaba fino ad Antiochia. |
23 qui cum pervenisset et vidissetgratiam Dei, gavisus est et hortabatur omnes proposito cordis permanere inDomino, | 23 Il quale arrivato che fu, avendo veduto la grazia di Dio, si rallegrò: ed esortava tutti a perseverare nel Signore con cuore risoluto: |
24 quia erat vir bonus et plenus Spiritu Sancto et fide. Et apposita estturba multa Domino. | 24 Perché egli era uomo dabbene, e pieno di Spirito santo, e di fede. E s'acquistò gran moltitudine di gente al Signore. |
25 Profectus est autem Tarsum, ut quaereret Saulum; | 25 E Barnaba si parti per Tarso a cercare di Saulo, e trovatolo, lo condusse ad Antiochia. |
26 quemcum invenisset, perduxit Antiochiam. Factum est autem eis, ut annum totumconversarentur in ecclesia et docerent turbam multam, et cognominarentur primumAntiochiae discipuli Christiani.
| 26 E per un anno intero si trattennero in quella Chiesa, e istruirono una gran moltitudine, talmente che in Antiochia fu dato per la prima volta a' discepoli il nome di Cristiani. |
27 In his autem diebus supervenerunt ab Hierosolymis prophetae Antiochiam; | 27 Di que' giorni vennero da Gerusalemme ad Antiochia dei profeti: |
28 etsurgens unus ex eis nomine Agabus significavit per Spiritum famem magnam futuramin universo orbe terrarum; quae facta est sub Claudio. | 28 E alzatosi uno di questi, Agabo di nome, faceva sapere per virtù dello Spirito, come una gran fame doveva essere per tutto il mondo, la quale anche fu sotto Claudio. |
29 Discipuli autem, proutquis habebat, proposuerunt singuli eorum in ministerium mittere habitantibus inIudaea fratribus; | 29 E tutti i discepoli secondo la possibiltà di ciascheduno determinarono di mandare soccorso ai fratelli abitanti nella Giudea: |
30 quod et fecerunt, mittentes ad presbyteros per manumBarnabae et Sauli.
| 30 Come pur fecero, mandandolo a' seniori per le mani di Barnaba, e di Saulo. |