Vangelo secondo Marco 4
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | SAGRADA BIBLIA |
---|---|
1 Et iterum coepit docere ad ma re. Et congregatur ad eum tur ba plurima,ita ut in navem ascendens sederet in mari, et omnis turba circa mare superterram erant. | 1 Jesus pôs-se novamente a ensinar, à beira do mar, e aglomerou-se junto dele tão grande multidão, que ele teve de entrar numa barca, no mar, e toda a multidão ficou em terra na praia. |
2 Et docebat eos in parabolis multa et dicebat illis in doctrinasua: | 2 E ensinava-lhes muitas coisas em parábolas. Dizia-lhes na sua doutrina: |
3 “ Audite. Ecce exiit seminans ad seminandum. | 3 Ouvi: Saiu o semeador a semear. |
4 Et factum est, dumseminat, aliud cecidit circa viam, et venerunt volucres et comederunt illud. | 4 Enquanto lançava a semente, uma parte caiu à beira do caminho, e vieram as aves e a comeram. |
5 Aliud cecidit super petrosa, ubi non habebat terram multam, et statim exortumest, quoniam non habebat altitudinem terrae; | 5 Outra parte caiu no pedregulho, onde não havia muita terra; o grão germinou logo, porque a terra não era profunda; |
6 et quando exortus est sol,exaestuavit et, eo quod non haberet radicem, exaruit. | 6 mas, assim que o sol despontou, queimou-se e, como não tivesse raiz, secou. |
7 Et aliud cecidit inspinas, et ascenderunt spinae et suffocaverunt illud, et fructum non dedit. | 7 Outra parte caiu entre os espinhos; estes cresceram, sufocaram-na e o grão não deu fruto. |
8 Etalia ceciderunt in terram bonam et dabant fructum: ascendebant et crescebant etafferebant unum triginta et unum sexaginta et unum centum ”. | 8 Outra caiu em terra boa e deu fruto, cresceu e desenvolveu-se; um grão rendeu trinta, outro sessenta e outro cem. |
9 Et dicebat: “Qui habet aures audiendi, audiat ”. | 9 E dizia: Quem tem ouvidos para ouvir, ouça! |
10 Et cum esset singularis, interrogaverunt eum hi, qui circa eum erant cumDuodecim, parabolas. | 10 Quando se acharam a sós, os que o cercavam e os Doze indagaram dele o sentido da parábola. |
11 Et dicebat eis: “ Vobis datum est mysterium regni Dei;illis autem, qui foris sunt, in parabolis omnia fiunt, | 11 Ele disse-lhes: A vós é revelado o mistério do Reino de Deus, mas aos que são de fora tudo se lhes propõe em parábolas. |
12 ut videntes videant et non videant, et audientes audiant et non intellegant, ne quando convertantur, et dimittatur eis ”. | 12 Desse modo, eles olham sem ver, escutam sem compreender, sem que se convertam e lhes seja perdoado. |
13 Et ait illis: “ Nescitis parabolam hanc, et quomodo omnes parabolascognoscetis? | 13 E acrescentou: Não entendeis essa parábola? Como entendereis então todas as outras? |
14 Qui seminat, verbum seminat. | 14 O semeador semeia a palavra. |
15 Hi autem sunt, qui circa viam,ubi seminatur verbum: et cum audierint, confestim venit Satanas et aufertverbum, quod seminatum est in eos. | 15 Alguns se encontram à beira do caminho, onde ela é semeada; apenas a ouvem, vem Satanás tirar a palavra neles semeada. |
16 Et hi sunt, qui super petrosa seminantur:qui cum audierint verbum, statim cum gaudio accipiunt illud | 16 Outros recebem a semente em lugares pedregosos; quando a ouvem, recebem-na com alegria; |
17 et non habentradicem in se, sed temporales sunt; deinde orta tribulatione vel persecutionepropter verbum, confestim scandalizantur. | 17 mas não têm raiz em si, são inconstantes, e assim que se levanta uma tribulação ou uma perseguição por causa da palavra, eles tropeçam. |
18 Et alii sunt, qui in spinisseminantur: hi sunt, qui verbum audierunt, | 18 Outros ainda recebem a semente entre os espinhos; ouvem a palavra, |
19 et aerumnae saeculi et deceptiodivitiarum et circa reliqua concupiscentiae introeuntes suffocant verbum, etsine fructu efficitur. | 19 mas as preocupações mundanas, a ilusão das riquezas, as múltiplas cobiças sufocam-na e a tornam infrutífera. |
20 Et hi sunt, qui super terram bonam seminati sunt: quiaudiunt verbum et suscipiunt et fructificant unum triginta et unum sexaginta etunum centum ”. | 20 Aqueles que recebem a semente em terra boa escutam a palavra, acolhem-na e dão fruto, trinta, sessenta e cem por um. |
21 Et dicebat illis: “ Numquid venit lucerna, ut sub modio ponatur aut sublecto? Nonne ut super candelabrum ponatur? | 21 Dizia-lhes ainda: Traz-se porventura a candeia para ser colocada debaixo do alqueire ou debaixo da cama? Não é para ser posta no candeeiro? |
22 Non enim est aliquid absconditum,nisi ut manifestetur, nec factum est occultum, nisi ut in palam veniat. | 22 Porque nada há oculto que não deva ser descoberto, nada secreto que não deva ser publicado. |
23 Siquis habet aures audiendi, audiat ”. | 23 Se alguém tem ouvidos para ouvir, que ouça. |
24 Et dicebat illis: “ Videte quid audiatis. In qua mensura mensi fueritis,remetietur vobis et adicietur vobis. | 24 Ele prosseguiu: Atendei ao que ouvis: com a medida com que medirdes, vos medirão a vós, e ainda se vos acrescentará. |
25 Qui enim habet, dabitur illi; et, quinon habet, etiam quod habet, auferetur ab illo ”. | 25 Pois, ao que tem, se lhe dará; e ao que não tem, se lhe tirará até o que tem. |
26 Et dicebat: “ Sic est regnum Dei, quemadmodum si homo iaciat sementem interram | 26 Dizia também: O Reino de Deus é como um homem que lança a semente à terra. |
27 et dormiat et exsurgat nocte ac die, et semen germinet et increscat,dum nescit ille. | 27 Dorme, levanta-se, de noite e de dia, e a semente brota e cresce, sem ele o perceber. |
28 Ultro terra fructificat primum herbam, deinde spicam, deindeplenum frumentum in spica. | 28 Pois a terra por si mesma produz, primeiro a planta, depois a espiga e, por último, o grão abundante na espiga. |
29 Et cum se produxerit fructus, statim mittitfalcem, quoniam adest messis ”. | 29 Quando o fruto amadurece, ele mete-lhe a foice, porque é chegada a colheita. |
30 Et dicebat: “ Quomodo assimilabimus regnum Dei aut in qua parabola ponemusillud? | 30 Dizia ele: A quem compararemos o Reino de Deus? Ou com que parábola o representaremos? |
31 Sicut granum sinapis, quod cum seminatum fuerit in terra, minus estomnibus seminibus, quae sunt in terra; | 31 É como o grão de mostarda que, quando é semeado, é a menor de todas as sementes. |
32 et cum seminatum fuerit, ascendit etfit maius omnibus holeribus et facit ramos magnos, ita ut possint sub umbra eiusaves caeli habitare ”. | 32 Mas, depois de semeado, cresce, torna-se maior que todas as hortaliças e estende de tal modo os seus ramos, que as aves do céu podem abrigar-se à sua sombra. |
33 Et talibus multis parabolis loquebatur eis verbum, prout poterant audire; | 33 Era por meio de numerosas parábolas desse gênero que ele lhes anunciava a palavra, conforme eram capazes de compreender. |
34 sine parabola autem non loquebatur eis. Seorsum autem discipulis suis disserebatomnia. | 34 E não lhes falava, a não ser em parábolas; a sós, porém, explicava tudo a seus discípulos. |
35 Et ait illis illa die, cum sero esset factum: “ Transeamus contra ”. | 35 À tarde daquele dia, disse-lhes: Passemos para o outro lado. |
36 Et dimittentes turbam, assumunt eum, ut erat in navi; et aliae naves erant cumillo. | 36 Deixando o povo, levaram-no consigo na barca, assim como ele estava. Outras embarcações o escoltavam. |
37 Et exoritur procella magna venti, et fluctus se mittebant in navem, itaut iam impleretur navis. | 37 Nisto surgiu uma grande tormenta e lançava as ondas dentro da barca, de modo que ela já se enchia de água. |
38 Et erat ipse in puppi supra cervical dormiens; etexcitant eum et dicunt ei: “ Magister, non ad te pertinet quia perimus? ”. | 38 Jesus achava-se na popa, dormindo sobre um travesseiro. Eles acordaram-no e disseram-lhe: Mestre, não te importa que pereçamos? |
39 Et exsurgens comminatus est vento et dixit mari: “ Tace, obmutesce! ”. Etcessavit ventus, et facta est tranquillitas magna. | 39 E ele, despertando, repreendeu o vento e disse ao mar: Silêncio! Cala-te! E cessou o vento e seguiu-se grande bonança. |
40 Et ait illis: “ Quidtimidi estis? Necdum habetis fidem? ”. | 40 Ele disse-lhes: Como sois medrosos! Ainda não tendes fé? |
41 Et timuerunt magno timore etdicebant ad alterutrum: “ Quis putas est iste, quia et ventus et mareoboediunt ei? ”. | 41 Eles ficaram penetrados de grande temor e cochichavam entre si: Quem é este, a quem até o vento e o mar obedecem? |