Prima lettera ai Tessalonicesi - (מכתב ראשון לסלוניקים) 9

MODERN HEBREW BIBLE	SMITH VAN DYKE
1 אמת אני מדבר במשיח ולא אשקף ודעתי מעידה לי ברוח הקדש	1 اقول الصدق في المسيح. لا اكذب وضميري شاهد لي بالروح القدس
2 כי גדול עצבוני ואין קץ לדאבון לבי	2 ان لي حزنا عظيما ووجعا في قلبي لا ينقطع.
3 כי מי יתן היתי אני מחרם מן המשיח בעד אחי שארי ובשרי	3 فاني كنت اود لو اكون انا نفسي محروما من المسيح لاجل اخوتي انسبائي حسب الجسد
4 אשר הם בני ישראל ויש להם משפט הבנים והכבוד והבריתות ומתן התורה והעבודה וההבטחות	4 الذين هم اسرائيليون ولهم التبني والمجد والعهود والاشتراع والعبادة والمواعيد.
5 ולהם האבות ואשר מהם יצא המשיח לפי בשרו אשר הוא אל על הכל מברך לעולמים אמן	5 ولهم الآباء ومنهم المسيح حسب الجسد الكائن على الكل الها مباركا الى الابد آمين
6 אבל לא כאלו נפל דבר אלהים ארצה כי לא כל אשר הם מישראל גם ישראל המה	6 ولكن ليس هكذا حتى ان كلمة الله قد سقطت. لان ليس جميع الذين من اسرائيل هم اسرائيليون.
7 ולא על היותם זרע אברהם כלם בנים הם כי ביצחק יקרא לך זרע	7 ولا لانهم من نسل ابراهيم هم جميعا اولاد. بل باسحق يدعى لك نسل.
8 כלומר לא בני הבשר המה בני האלהים כי אם בני ההבטחה הם הנחשבים לזרע	8 اي ليس اولاد الجسد هم اولاد الله بل اولاد الموعد يحسبون نسلا.
9 כי דבר הבטחה הוא מה שנאמר למועד אשוב ולשרה בן	9 لان كلمة الموعد هي هذه. انا آتي نحو هذا الوقت ويكون لسارة ابن
10 ולא זאת בלבד כי כן היה גם ברבקה בהיותה הרה לאחד ליצחק אבינו	10 وليس ذلك فقط بل رفقة ايضا وهي حبلى من واحد وهو اسحق ابونا.
11 כי בטרם ילדו בניה ועוד לא עשו טוב או רע למען תקום עצת האלהים כפי בחירתו לא מתוך מעשים כי אם כרצון הקרא	11 لانه وهما لم يولدا بعد ولا فعلا خيرا او شرا لكي يثبت قصد الله حسب الاختيار ليس من الاعمال بل من الذي يدعو.
12 נאמר לה כי רב יעבד צעיר	12 قيل لها ان الكبير يستعبد للصغير.
13 ככתוב ואהב את יעקב ואת עשו שנאתי	13 كما هو مكتوب احببت يعقوب وابغضت عيسو
14 אם כן מה נאמר הכי יש עול באלהים חלילה	14 فماذا نقول. ألعل عند الله ظلما. حاشا.
15 כי למשה אמר וחנתי את אשר אחן ורחמתי את אשר ארחם	15 لانه يقول لموسى اني ارحم من ارحم واتراءف على من اتراءف.
16 ועל כן אין הדבר לא ביד הרצה ולא ביד הרץ כי אם ביד האלהים המרחם	16 فاذا ليس لمن يشاء ولا لمن يسعى بل للّه الذي يرحم.
17 כי כן הכתוב אמר לפרעה בעבור זאת העמדתיך בעבור הראתך את כחי ולמען ספר שמי בכל הארץ	17 لانه يقول الكتاب لفرعون اني لهذا بعينه اقمتك لكي اظهر فيك قوتي ولكي ينادى باسمي في كل الارض.
18 ויוצא מזה כי את אשר יחפץ יחננו ואת אשר יחפץ יקשהו	18 فاذا هو يرحم من يشاء ويقسي من يشاء.
19 וכי תאמר אלי מדוע יוכיח עוד נגד רצונו מי יתיצב	19 فستقول لي لماذا يلوم بعد. لان من يقاوم مشيئته.
20 אמנם בן אדם מי אתה אשר תריב את האלהים היאמר יצר ליצרו למה ככה עשיתני	20 بل من انت ايها الانسان الذي تجاوب الله. ألعل الجبلة تقول لجابلها لماذا صنعتني هكذا.
21 אם אין רשות ליצר על החמר לעשות מגלם אחד כלי אחד לכבוד ואחד לקלון	21 ام ليس للخزاف سلطان على الطين ان يصنع من كتلة واحدة اناء للكرامة وآخر للهوان.
22 ומה אפוא אם האלהים החפץ להראות זעמו ולהודיע גבורתו נשא בכל ארך רוחו את כלי הזעם הנכונים לאבדון	22 فماذا ان كان الله وهو يريد ان يظهر غضبه ويبيّن قوته احتمل باناة كثيرة آنية غضب مهيأة للهلاك.
23 להודיע גם את עשר כבודו על כלי החנינה אשר יעדם לכבוד	23 ولكي يبيّن غنى مجده على آنية رحمة قد سبق فاعدّها للمجد.
24 והם אנחנו אשר קראם לא מן היהודים בלבד כי אף מן הגוים	24 التي ايضا دعانا نحن اياها ليس من اليهود فقط بل من الامم ايضا
25 כדברו בהושע אקרא ללא עמי עמי וללא רחמה רחמה	25 كما يقول في هوشع ايضا سادعو الذي ليس شعبي شعبي والتي ليست محبوبة محبوبة.
26 והיה במקום אשר יאמר להם לא עמי אתם יאמר להם בני אל חי	26 ويكون في الموضع الذي قيل لهم فيه لستم شعبي انه هناك يدعون ابناء الله الحي.
27 וישעיהו צוח על ישראל כי אם יהיה מספר בני ישראל כחול הים שאר ישוב בו כליון חרוץ שוטף צדקה	27 واشعياء يصرخ من جهة اسرائيل وان كان عدد بني اسرائيل كرمل البحر فالبقية ستخلص.
28 כי כלה ונחרצה אדני עשה בקרב הארץ	28 لانه متمم امر وقاض بالبر. لان الرب يصنع امرا مقضيا به على الارض.
29 וכאשר אמר ישעיהו לפנים לולי יהוה צבאות הותיר לנו שריד כמעט כסדם היינו לעמרה דמינו	29 وكما سبق اشعياء فقال لولا ان رب الجنود ابقى لنا نسلا لصرنا مثل سدوم وشابهنا عمورة
30 ועתה מה נאמר הגוים אשר לא רדפו אחרי הצדקה השיגו את הצדקה היא הצדקה אשר מתוך האמונה	30 فماذا نقول. ان الامم الذين لم يسعوا في اثر البر ادركوا البر. البر الذي بالايمان.
31 וישראל בבקשו אחרי תורת צדקה לתורת הצדקה לא הגיע	31 ولكن اسرائيل وهو يسعى في اثر ناموس البر لم يدرك ناموس البر.
32 ועל מה יען אשר לא מאמונה דרשוה כי אם ממעשים כי התנגפו באבן נגף	32 لماذا. لانه فعل ذلك ليس بالايمان بل كانه باعمال الناموس. فانهم اصطدموا بحجر الصدمة
33 ככתוב הנני יסד בציון אבן נגף וצור מכשול וכל המאמין בו לא יבוש	33 كما هو مكتوب ها انا اضع في صهيون حجر صدمة وصخرة عثرة وكل من يؤمن به لا يخزى