ΔΑΝΙΗΛ - Daniele - Daniel 8

LXX	NEW AMERICAN BIBLE
1 ετους τριτου βασιλευοντος βαλτασαρ ορασις ην ειδον εγω δανιηλ μετα το ιδειν με την πρωτην	1 After this first vision, I, Daniel, had another, in the third year of the reign of King Belshazzar.
2 και ειδον εν τω οραματι του ενυπνιου μου εμου οντος εν σουσοις τη πολει ητις εστιν εν ελυμαιδι χωρα ετι οντος μου προς τη πυλη αιλαμ	2 In my vision I saw myself in the fortress of Susa in the province of Elam; I was beside the river Ulai.
3 αναβλεψας ειδον κριον ενα μεγαν εστωτα απεναντι της πυλης και ειχε κερατα και το εν υψηλοτερον του ετερου και το υψηλοτερον ανεβαινε	3 I looked up and saw standing by the river a ram with two great horns, the one larger and newer than the other.
4 μετα δε ταυτα ειδον τον κριον κερατιζοντα προς ανατολας και προς βορραν και προς δυσμας και μεσημβριαν και παντα τα θηρια ουκ εστησαν ενωπιον αυτου και ουκ ην ο ρυομενος εκ των χειρων αυτου και εποιει ως ηθελε και υψωθη	4 I saw the ram butting toward the west, north, and south. No beast could withstand it or be rescued from its power; it did what it pleased and became very powerful.
5 και εγω διενοουμην και ιδου τραγος αιγων ηρχετο απο δυσμων επι προσωπου της γης και ουχ ηπτετο της γης και ην του τραγου κερας εν ανα μεσον των οφθαλμων αυτου	5 As I was reflecting, a he-goat with a prominent horn on its forehead suddenly came from the west across the whole earth without touching the ground.
6 και ηλθεν επι τον κριον τον τα κερατα εχοντα ον ειδον εστωτα προς τη πυλη και εδραμε προς αυτον εν θυμω οργης	6 It approached the two-horned ram I had seen standing by the river, and rushed toward it with savage force.
7 και ειδον αυτον προσαγοντα προς τον κριον και εθυμωθη επ' αυτον και επαταξε και συνετριψε τα δυο κερατα αυτου και ουκετι ην ισχυς εν τω κριω στηναι κατεναντι του τραγου και εσπαραξεν αυτον επι την γην και συνετριψεν αυτον και ουκ ην ο ρυομενος τον κριον απο του τραγου	7 I saw it attack the ram with furious blows when they met, and break both its horns. It threw the ram, which had not the force to withstand it, to the ground, and trampled upon it; and no one could rescue it from its power.
8 και ο τραγος των αιγων κατισχυσε σφοδρα και οτε κατισχυσε συνετριβη αυτου το κερας το μεγα και ανεβη ετερα τεσσαρα κερατα κατοπισθεν αυτου εις τους τεσσαρας ανεμους του ουρανου	8 The he-goat became very powerful, but at the height of its power the great horn was shattered, and in its place came up four others, facing the four winds of heaven.
9 και εξ ενος αυτων ανεφυη κερας ισχυρον εν και κατισχυσε και επαταξεν επι μεσημβριαν και επ' ανατολας και επι βορραν	9 Out of one of them came a little horn which kept growing toward the south, the east, and the glorious country.
10 και υψωθη εως των αστερων του ουρανου και ερραχθη επι την γην απο των αστερων και απο αυτων κατεπατηθη	10 Its power extended to the host of heaven, so that it cast down to earth some of the host and some of the stars and trampled on them.
11 εως ο αρχιστρατηγος ρυσεται την αιχμαλωσιαν και δι' αυτον τα ορη τα απ' αιωνος ερραχθη και εξηρθη ο τοπος αυτων και θυσια και εθηκεν αυτην εως χαμαι επι την γην και ευωδωθη και εγενηθη και το αγιον ερημωθησεται	11 It boasted even against the prince of the host, from whom it removed the daily sacrifice, and whose sanctuary it cast down,
12 και εγενηθησαν επι τη θυσια αι αμαρτιαι και ερριφη χαμαι η δικαιοσυνη και εποιησε και ευωδωθη	12 as well as the host, while sin replaced the daily sacrifice. It cast truth to the ground, and was succeeding in its undertaking.
13 και ηκουον ετερου αγιου λαλουντος και ειπεν ο ετερος τω φελμουνι τω λαλουντι εως τινος το οραμα στησεται και η θυσια η αρθεισα και η αμαρτια ερημωσεως η δοθεισα και τα αγια ερημωθησεται εις καταπατημα	13 I heard a holy one speaking, and another said to whichever one it was that spoke, "How long shall the events of this vision last concerning the daily sacrifice, the desolating sin which is placed there, the sanctuary, and the trampled host?"
14 και ειπεν αυτω εως εσπερας και πρωι ημεραι δισχιλιαι τριακοσιαι και καθαρισθησεται το αγιον	14 He answered him, "For two thousand three hundred evenings and mornings; then the sanctuary shall be purified."
15 και εγενετο εν τω θεωρειν με εγω δανιηλ το οραμα εζητουν διανοηθηναι και ιδου εστη κατεναντιον μου ως ορασις ανθρωπου	15 While I, Daniel, sought the meaning of the vision I had seen, a manlike figure stood before me,
16 και ηκουσα φωνην ανθρωπου ανα μεσον του ουλαι και εκαλεσε και ειπεν γαβριηλ συνετισον εκεινον την ορασιν και αναβοησας ειπεν ο ανθρωπος επι το προσταγμα εκεινο η ορασις	16 and on the Ulai I heard a human voice that cried out, "Gabriel, explain the vision to this man."
17 και ηλθε και εστη εχομενος μου της στασεως και εν τω ερχεσθαι αυτον εθορυβηθην και επεσα επι προσωπον μου και ειπεν μοι διανοηθητι υιε ανθρωπου ετι γαρ εις ωραν καιρου τουτο το οραμα	17 When he came near where I was standing, I fell prostrate in terror. But he said to me, "Understand, son of man, that the vision refers to the end time."
18 και λαλουντος αυτου μετ' εμου εκοιμηθην επι προσωπον χαμαι και αψαμενος μου ηγειρε με επι του τοπου	18 As he spoke to me, I fell forward in a faint; he touched me and made me stand up.
19 και ειπε μοι ιδου εγω απαγγελλω σοι α εσται επ' εσχατου της οργης τοις υιοις του λαου σου ετι γαρ εις ωρας καιρου συντελειας μενει	19 "I will show you," he said, "what is to happen later in the period of wrath; for at the appointed time, there will be an end.
20 τον κριον ον ειδες τον εχοντα τα κερατα βασιλευς μηδων και περσων εστι	20 "The two-horned ram you saw represents the kings of the Medes and Persians.
21 και ο τραγος των αιγων βασιλευς των ελληνων εστι και το κερας το μεγα το ανα μεσον των οφθαλμων αυτου αυτος ο βασιλευς ο πρωτος	21 The he-goat is the king of the Greeks, and the great horn on its forehead is the first king.
22 και τα συντριβεντα και αναβαντα οπισω αυτου τεσσαρα κερατα τεσσαρες βασιλεις του εθνους αυτου αναστησονται ου κατα την ισχυν αυτου	22 The four that rose in its place when it was broken are four kingdoms that will issue from his nation, but without his strength.
23 και επ' εσχατου της βασιλειας αυτων πληρουμενων των αμαρτιων αυτων αναστησεται βασιλευς αναιδης προσωπω διανοουμενος αινιγματα	23 "After their reign, when sinners have reached their measure, There shall arise a king, impudent and skilled in intrigue.
24 και στερεωθησεται η ισχυς αυτου και ουκ εν τη ισχυι αυτου και θαυμαστως φθερει και ευοδωθησεται και ποιησει και φθερει δυναστας και δημον αγιων	24 He shall be strong and powerful, bring about fearful ruin, and succeed in his undertaking. He shall destroy powerful peoples;
25 και επι τους αγιους το διανοημα αυτου και ευοδωθησεται το ψευδος εν ταις χερσιν αυτου και η καρδια αυτου υψωθησεται και δολω αφανιει πολλους και επι απωλειας ανδρων στησεται και ποιησει συναγωγην χειρος και αποδωσεται	25 his cunning shall be against the holy ones, his treacherous conduct shall succeed. He shall be proud of heart and destroy many by stealth. But when he rises against the prince of princes, he shall be broken without a hand being raised.
26 το οραμα το εσπερας και πρωι ηυρεθη επ' αληθειας και νυν πεφραγμενον το οραμα ετι γαρ εις ημερας πολλας	26 The vision of the evenings and the mornings is true, as spoken; Do you, however, keep this vision undisclosed, because the days are to be many."
27 εγω δανιηλ ασθενησας ημερας πολλας και αναστας επραγματευομην παλιν βασιλικα και εξελυομην επι τω οραματι και ουδεις ην ο διανοουμενος	27 I, Daniel, was weak and ill for some days; then I arose and took care of the king's affairs. But I was appalled at the vision, which I could not understand.