ΔΑΝΙΗΛ - Daniele - Daniel 8

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 ετους τριτου βασιλευοντος βαλτασαρ ορασις ην ειδον εγω δανιηλ μετα το ιδειν με την πρωτην	1 En la troisième année du règne de Balthazar, moi Daniel, j’ai reçu une nouvelle vision à la suite des précédentes.
2 και ειδον εν τω οραματι του ενυπνιου μου εμου οντος εν σουσοις τη πολει ητις εστιν εν ελυμαιδι χωρα ετι οντος μου προς τη πυλη αιλαμ	2 Durant cette vision j’ai vu la citadelle de Suze, dans la province d’Élam; dans cette vision je me trouvais près de la rivière d’Oulaï, et de là je regardais.
3 αναβλεψας ειδον κριον ενα μεγαν εστωτα απεναντι της πυλης και ειχε κερατα και το εν υψηλοτερον του ετερου και το υψηλοτερον ανεβαινε	3 Comme je levais les yeux, je vis un bélier avec deux cornes qui se tenait devant le torrent. Les deux cornes étaient grandes, mais l’une dépassait l’autre, et la plus grande fut celle qui se dressa la dernière.
4 μετα δε ταυτα ειδον τον κριον κερατιζοντα προς ανατολας και προς βορραν και προς δυσμας και μεσημβριαν και παντα τα θηρια ουκ εστησαν ενωπιον αυτου και ουκ ην ο ρυομενος εκ των χειρων αυτου και εποιει ως ηθελε και υψωθη	4 Je vis le bélier donner des coups de corne vers l’ouest, vers le nord et vers le sud; aucune bête ne pouvait lui résister, rien ne pouvait lui échapper. Il faisait ce qui lui plaisait et devint puissant.
5 και εγω διενοουμην και ιδου τραγος αιγων ηρχετο απο δυσμων επι προσωπου της γης και ουχ ηπτετο της γης και ην του τραγου κερας εν ανα μεσον των οφθαλμων αυτου	5 Comme je cherchais à comprendre, j’aperçus un bouc qui venait de l’occident après avoir parcouru toute la terre, mais sans toucher le sol; ce bouc avait une corne énorme entre les yeux.
6 και ηλθεν επι τον κριον τον τα κερατα εχοντα ον ειδον εστωτα προς τη πυλη και εδραμε προς αυτον εν θυμω οργης	6 Il s’approcha du bélier à deux cornes que j’avais vu sur le rivage et s’élança vers lui de toutes ses forces.
7 και ειδον αυτον προσαγοντα προς τον κριον και εθυμωθη επ' αυτον και επαταξε και συνετριψε τα δυο κερατα αυτου και ουκετι ην ισχυς εν τω κριω στηναι κατεναντι του τραγου και εσπαραξεν αυτον επι την γην και συνετριψεν αυτον και ουκ ην ο ρυομενος τον κριον απο του τραγου	7 Je le vis se jeter sur le bélier: il le frappa furieusement et lui brisa les deux cornes sans que le bélier puisse lui résister. Il le jeta par terre, le piétina et nul ne put délivrer le bélier de sa main.
8 και ο τραγος των αιγων κατισχυσε σφοδρα και οτε κατισχυσε συνετριβη αυτου το κερας το μεγα και ανεβη ετερα τεσσαρα κερατα κατοπισθεν αυτου εις τους τεσσαρας ανεμους του ουρανου	8 Le bouc devint très puissant mais, au comble de sa puissance, la grande corne se brisa et quatre cornes poussèrent à sa place, tournées vers les quatre vents du ciel.
9 και εξ ενος αυτων ανεφυη κερας ισχυρον εν και κατισχυσε και επαταξεν επι μεσημβριαν και επ' ανατολας και επι βορραν	9 De l’une d’elles sortit une corne plus petite, mais qui s’étendit beaucoup en direction du sud, de l’est, et vers la terre de Beauté.
10 και υψωθη εως των αστερων του ουρανου και ερραχθη επι την γην απο των αστερων και απο αυτων κατεπατηθη	10 Elle grandit au point d’atteindre l’armée des cieux, elle en fit tomber à terre une partie ainsi que des étoiles qu’elle piétina.
11 εως ο αρχιστρατηγος ρυσεται την αιχμαλωσιαν και δι' αυτον τα ορη τα απ' αιωνος ερραχθη και εξηρθη ο τοπος αυτων και θυσια και εθηκεν αυτην εως χαμαι επι την γην και ευωδωθη και εγενηθη και το αγιον ερημωθησεται	11 Elle se dressa même contre le chef de cette armée: elle lui enleva le sacrifice perpétuel et renversa les fondations de son sanctuaire
12 και εγενηθησαν επι τη θυσια αι αμαρτιαι και ερριφη χαμαι η δικαιοσυνη και εποιησε και ευωδωθη	12 en même temps que son armée. Au lieu même où l’on présentait le sacrifice, elle dressa l’Abomination, piétina la vérité et réussit dans toutes ses entreprises.
13 και ηκουον ετερου αγιου λαλουντος και ειπεν ο ετερος τω φελμουνι τω λαλουντι εως τινος το οραμα στησεται και η θυσια η αρθεισα και η αμαρτια ερημωσεως η δοθεισα και τα αγια ερημωθησεται εις καταπατημα	13 J’entendis alors un saint qui parlait et un autre saint lui posa cette question: “Jusqu’à quand ce qu’annonce cette vision: le sacrifice perpétuel enlevé, l’Abomination dressée et le lieu saint et l’armée piétinés?”
14 και ειπεν αυτω εως εσπερας και πρωι ημεραι δισχιλιαι τριακοσιαι και καθαρισθησεται το αγιον	14 Il lui répondit: “Jusqu’à 2 300 soirs et matins; alors le lieu saint sera rétabli selon le droit.”
15 και εγενετο εν τω θεωρειν με εγω δανιηλ το οραμα εζητουν διανοηθηναι και ιδου εστη κατεναντιον μου ως ορασις ανθρωπου	15 Or pendant que moi, Daniel, je regardais la vision et cherchais à comprendre, je crus voir un homme devant moi
16 και ηκουσα φωνην ανθρωπου ανα μεσον του ουλαι και εκαλεσε και ειπεν γαβριηλ συνετισον εκεινον την ορασιν και αναβοησας ειπεν ο ανθρωπος επι το προσταγμα εκεινο η ορασις	16 et j’entendis une voix sur les bords de l’Oulaï qui lui criait: “Gabriel, fais-lui comprendre la vision.”
17 και ηλθε και εστη εχομενος μου της στασεως και εν τω ερχεσθαι αυτον εθορυβηθην και επεσα επι προσωπον μου και ειπεν μοι διανοηθητι υιε ανθρωπου ετι γαρ εις ωραν καιρου τουτο το οραμα	17 Il se dirigea donc vers l’endroit où je me tenais, mais à son approche je fus effrayé et je tombai la face contre terre. Il me dit: “Fils d’homme, comprends que cette vision concerne le temps de la fin.”
18 και λαλουντος αυτου μετ' εμου εκοιμηθην επι προσωπον χαμαι και αψαμενος μου ηγειρε με επι του τοπου	18 Pendant que j’étais prosterné à terre et qu’il me parlait, je perdis connaissance; il me toucha et me releva.
19 και ειπε μοι ιδου εγω απαγγελλω σοι α εσται επ' εσχατου της οργης τοις υιοις του λαου σου ετι γαρ εις ωρας καιρου συντελειας μενει	19 Puis il me dit: “Maintenant je vais te faire connaître ce qui arrivera à la fin du temps de la colère, car la fin est décidée.
20 τον κριον ον ειδες τον εχοντα τα κερατα βασιλευς μηδων και περσων εστι	20 Le bélier que tu as vu avec ses deux cornes, ce sont les rois des Mèdes et des Perses.
21 και ο τραγος των αιγων βασιλευς των ελληνων εστι και το κερας το μεγα το ανα μεσον των οφθαλμων αυτου αυτος ο βασιλευς ο πρωτος	21 Le bouc velu est le roi de Yavan, la grande corne entre ses yeux est leur premier roi.
22 και τα συντριβεντα και αναβαντα οπισω αυτου τεσσαρα κερατα τεσσαρες βασιλεις του εθνους αυτου αναστησονται ου κατα την ισχυν αυτου	22 La corne brisée et les quatre cornes qui ont poussé à sa place, ce sont quatre royaumes sortis de cette nation, mais qui n’atteindront pas sa puissance.
23 και επ' εσχατου της βασιλειας αυτων πληρουμενων των αμαρτιων αυτων αναστησεται βασιλευς αναιδης προσωπω διανοουμενος αινιγματα	23 Au terme de leur règne, lorsque les péchés seront arrivés à leur comble, on verra se lever un roi au visage fier qui aimera les difficultés.
24 και στερεωθησεται η ισχυς αυτου και ουκ εν τη ισχυι αυτου και θαυμαστως φθερει και ευοδωθησεται και ποιησει και φθερει δυναστας και δημον αγιων	24 Sa puissance ne cessera de grandir; il entreprendra des choses incroyables et il réussira dans ses entreprises. Il détruira les puissants et le peuple des saints.
25 και επι τους αγιους το διανοημα αυτου και ευοδωθησεται το ψευδος εν ταις χερσιν αυτου και η καρδια αυτου υψωθησεται και δολω αφανιει πολλους και επι απωλειας ανδρων στησεται και ποιησει συναγωγην χειρος και αποδωσεται	25 Grâce à son astuce ses stratagèmes réussiront; il se gonflera d’orgueil et détruira bien des gens par surprise. Il se dressera contre le Roi des rois, mais sans qu’intervienne la main de l’homme, il sera brisé.
26 το οραμα το εσπερας και πρωι ηυρεθη επ' αληθειας και νυν πεφραγμενον το οραμα ετι γαρ εις ημερας πολλας	26 La vision des soirs et des matins, celle que tu viens d’avoir, est absolument sûre, mais garde-la pour toi car elle concerne un avenir lointain.”
27 εγω δανιηλ ασθενησας ημερας πολλας και αναστας επραγματευομην παλιν βασιλικα και εξελυομην επι τω οραματι και ουδεις ην ο διανοουμενος	27 Moi, Daniel, je m’évanouis; je fus malade plusieurs jours, puis je me levai pour m’occuper des affaires du roi. Mais je restais bouleversé par cette vision que je ne comprenais pas.