ΙΕΡΕΜΙΑΣ - Geremia - Jeremiah 6

LXX	NEW AMERICAN BIBLE
1 ενισχυσατε υιοι βενιαμιν εκ μεσου της ιερουσαλημ και εν θεκουε σημανατε σαλπιγγι και υπερ βαιθαχαρμα αρατε σημειον οτι κακα εκκεκυφεν απο βορρα και συντριβη μεγαλη γινεται	1 Flee, sons of Benjamin, out of Jerusalem! Blow the trumpet in Tekoa, raise a signal over Beth-haccherem; For evil threatens from the north, and mighty destruction.
2 και αφαιρεθησεται το υψος σου θυγατερ σιων	2 O lovely and delicate daughter Zion, you are ruined!
3 εις αυτην ηξουσιν ποιμενες και τα ποιμνια αυτων και πηξουσιν επ' αυτην σκηνας κυκλω και ποιμανουσιν εκαστος τη χειρι αυτου	3 Against her, shepherds come with their flocks; all around, they pitch their tents, each one grazes his portion.
4 παρασκευασασθε επ' αυτην εις πολεμον αναστητε και αναβωμεν επ' αυτην μεσημβριας ουαι ημιν οτι κεκλικεν η ημερα οτι εκλειπουσιν αι σκιαι της εσπερας	4 "Prepare for war against her, Up! let us rush upon her at midday! Alas! the day is waning, evening shadows lengthen;
5 αναστητε και αναβωμεν εν τη νυκτι και διαφθειρωμεν τα θεμελια αυτης	5 Up! let us rush upon her by night, destroy her palaces!"
6 οτι ταδε λεγει κυριος εκκοψον τα ξυλα αυτης εκχεον επι ιερουσαλημ δυναμιν ω πολις ψευδης ολη καταδυναστεια εν αυτη	6 For thus says the LORD of hosts: Hew down her trees, throw up a siege mound against Jerusalem. Woe to the city marked for punishment; nought but oppression within her!
7 ως ψυχει λακκος υδωρ ουτως ψυχει κακια αυτης ασεβεια και ταλαιπωρια ακουσθησεται εν αυτη επι προσωπον αυτης δια παντος πονω και μαστιγι	7 As the well gushes out its waters, so she gushes out her wickedness. Violence and destruction resound in her; ever before me are wounds and blows.
8 παιδευθηση ιερουσαλημ μη αποστη η ψυχη μου απο σου μη ποιησω σε αβατον γην ητις ου κατοικηθησεται	8 Be warned, O Jerusalem, lest I be estranged from you; Lest I turn you into a desert, a land where no man dwells.
9 οτι ταδε λεγει κυριος καλαμασθε καλαμασθε ως αμπελον τα καταλοιπα του ισραηλ επιστρεψατε ως ο τρυγων επι τον καρταλλον αυτου	9 Thus says the LORD of hosts: Glean, glean like a vine the remnant of Israel; Pass your hand, like a vintager, repeatedly over the tendrils.
10 προς τινα λαλησω και διαμαρτυρωμαι και ακουσεται ιδου απεριτμητα τα ωτα αυτων και ου δυνανται ακουειν ιδου το ρημα κυριου εγενετο αυτοις εις ονειδισμον ου μη βουληθωσιν αυτο ακουσαι	10 To whom shall I speak? whom shall I warn, and be heard? See! their ears are uncircumcised, they cannot give heed; See, the word of the LORD has become for them an object of scorn, which they will not have.
11 και τον θυμον μου επλησα και επεσχον και ου συνετελεσα αυτους εκχεω επι νηπια εξωθεν και επι συναγωγην νεανισκων αμα οτι ανηρ και γυνη συλλημφθησονται πρεσβυτερος μετα πληρους ημερων	11 Therefore my wrath brims up within me, I am weary of holding it in; I will pour it out upon the child in the street, upon the young men gathered together. Yes, all will be taken, husband and wife, graybeard with ancient.
12 και μεταστραφησονται αι οικιαι αυτων εις ετερους αγροι και αι γυναικες αυτων επι το αυτο οτι εκτενω την χειρα μου επι τους κατοικουντας την γην ταυτην λεγει κυριος	12 Their houses will fall to strangers, their fields and their wives as well; For I will stretch forth my hand against those who dwell in this land, says the LORD.
13 οτι απο μικρου αυτων και εως μεγαλου παντες συνετελεσαντο ανομα απο ιερεως και εως ψευδοπροφητου παντες εποιησαν ψευδη	13 Small and great alike, all are greedy for gain; prophet and priest, all practice fraud.
14 και ιωντο το συντριμμα του λαου μου εξουθενουντες και λεγοντες ειρηνη ειρηνη και που εστιν ειρηνη	14 They would repair, as though it were nought, the injury to my people: "Peace, peace!" they say, though there is no peace.
15 κατησχυνθησαν οτι εξελιποσαν και ουδ' ως καταισχυνομενοι κατησχυνθησαν και την ατιμιαν αυτων ουκ εγνωσαν δια τουτο πεσουνται εν τη πτωσει αυτων και εν καιρω επισκοπης αυτων απολουνται ειπεν κυριος	15 They are odious; they have done abominable things, yet they are not at all ashamed, they know not how to blush. Hence they shall be among those who fall; in their time of punishment they shall go down, says the LORD.
16 ταδε λεγει κυριος στητε επι ταις οδοις και ιδετε και ερωτησατε τριβους κυριου αιωνιους και ιδετε ποια εστιν η οδος η αγαθη και βαδιζετε εν αυτη και ευρησετε αγνισμον ταις ψυχαις υμων και ειπαν ου πορευσομεθα	16 Thus says the LORD: Stand beside the earliest roads, ask the pathways of old Which is the way to good, and walk it; thus you will find rest for your souls. But they said, "We will not walk it."
17 κατεστακα εφ' υμας σκοπους ακουσατε της φωνης της σαλπιγγος και ειπαν ουκ ακουσομεθα	17 When I raised up watchmen for them: "Hearken to the sound of the trumpet!" they said, "We will not hearken."
18 δια τουτο ηκουσαν τα εθνη και οι ποιμαινοντες τα ποιμνια αυτων	18 Therefore hear, O nations, and know, O earth, what I will do with them:
19 ακουε γη ιδου εγω επαγω επι τον λαον τουτον κακα τον καρπον αποστροφης αυτων οτι των λογων μου ου προσεσχον και τον νομον μου απωσαντο	19 See, I bring evil upon this people, the fruit of their own schemes, Because they heeded not my words, because they despised my law.
20 ινα τι μοι λιβανον εκ σαβα φερετε και κινναμωμον εκ γης μακροθεν τα ολοκαυτωματα υμων ουκ εισιν δεκτα και αι θυσιαι υμων ουχ ηδυναν μοι	20 Of what use to me incense that comes from Sheba, or sweet cane from far-off lands? Your holocausts find no favor with me, your sacrifices please me not.
21 δια τουτο ταδε λεγει κυριος ιδου εγω διδωμι επι τον λαον τουτον ασθενειαν και ασθενησουσιν εν αυτη πατερες και υιοι αμα γειτων και ο πλησιον αυτου απολουνται	21 Therefore, thus says the LORD: See, I will place before this people obstacles to bring them down; Fathers and sons alike, neighbors and friends shall perish.
22 ταδε λεγει κυριος ιδου λαος ερχεται απο βορρα και εθνη εξεγερθησεται απ' εσχατου της γης	22 Thus says the LORD: See, a people comes from the land of the north, a great nation, roused from the ends of the earth.
23 τοξον και ζιβυνην κρατησουσιν ιταμος εστιν και ουκ ελεησει φωνη αυτου ως θαλασσα κυμαινουσα εφ' ιπποις και αρμασιν παραταξεται ως πυρ εις πολεμον προς σε θυγατερ σιων	23 Bow and javelin they wield; cruel and pitiless are they. They sound like the roaring sea as they ride forth on steeds, Each in his place, for battle against you, daughter Zion.
24 ηκουσαμεν την ακοην αυτων παρελυθησαν αι χειρες ημων θλιψις κατεσχεν ημας ωδινες ως τικτουσης	24 We hear the report of them; helpless fall our hands, Anguish takes hold of us, throes like a mother's in childbirth.
25 μη εκπορευεσθε εις αγρον και εν ταις οδοις μη βαδιζετε οτι ρομφαια των εχθρων παροικει κυκλοθεν	25 Go not forth into the field, step not into the street, Beware of the enemy's sword; terror on every side!
26 θυγατερ λαου μου περιζωσαι σακκον καταπασαι εν σποδω πενθος αγαπητου ποιησαι σεαυτη κοπετον οικτρον οτι εξαιφνης ηξει ταλαιπωρια εφ' υμας	26 O daughter of my people, gird on sackcloth, roll in the ashes. Mourn as for an only child with bitter wailing, For sudden upon us comes the destroyer.
27 δοκιμαστην δεδωκα σε εν λαοις δεδοκιμασμενοις και γνωση με εν τω δοκιμασαι με την οδον αυτων	27 A tester among my people I have appointed you, to search and test their way.
28 παντες ανηκοοι πορευομενοι σκολιως χαλκος και σιδηρος παντες διεφθαρμενοι εισιν	28 Arch-rebels are they all, dealers in slander, all of them corrupt.
29 εξελιπεν φυσητηρ απο πυρος εξελιπεν μολιβος εις κενον αργυροκοπος αργυροκοπει πονηρια αυτων ουκ ετακη	29 The bellows roars, the lead is consumed by the fire; In vain has the smelter refined, the wicked are not drawn off.
30 αργυριον αποδεδοκιμασμενον καλεσατε αυτους οτι απεδοκιμασεν αυτους κυριος	30 "Silver rejected" they shall be called, for the LORD has rejected them.