ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 29

LXX	NOVA VULGATA
1 ο ποιων ελεος δανιει τω πλησιον και ο επισχυων τη χειρι αυτου τηρει εντολας	1 Qui facit misericordiam, feneratur proximo suo; et, qui confortat manu, mandata servat.
2 δανεισον τω πλησιον εν καιρω χρειας αυτου και παλιν αποδος τω πλησιον εις τον καιρον	2 Fenerare proximo tuo in tempore necessitatis illius et iterum redde proximo in tempore suo.
3 στερεωσον λογον και πιστωθητι μετ' αυτου και εν παντι καιρω ευρησεις την χρειαν σου	3 Confirma verbum et fideliter age cum illo, et omni tempore invenies, quod tibi necessarium est.
4 πολλοι ως ευρεμα ενομισαν δανος και παρεσχον κοπον τοις βοηθησασιν αυτοις	4 Multi quasi inventionem aestimaverunt fenus et praestiterunt molestiam his, qui se adiuverunt.
5 εως ου λαβη καταφιλησει χειρας αυτου και επι των χρηματων του πλησιον ταπεινωσει φωνην και εν καιρω αποδοσεως παρελκυσει χρονον και αποδωσει λογους ακηδιας και τον καιρον αιτιασεται	5 Donec accipiat, osculatur manus dantis et de possessionibus proximi humiliat vocem suam;
6 εαν ισχυση μολις κομισεται το ημισυ και λογιειται αυτο ως ευρεμα ει δε μη απεστερησεν αυτον των χρηματων αυτου και εκτησατο αυτον εχθρον δωρεαν καταρας και λοιδοριας αποδωσει αυτω και αντι δοξης αποδωσει αυτω ατιμιαν	6 et in tempore redditionis postulabit tempus, et reddet verba taedii et murmurationum et tempus causabitur.
7 πολλοι ου χαριν πονηριας απεστρεψαν αποστερηθηναι δωρεαν ευλαβηθησαν	7 Si autem potuerit reddere, adversabitur; solidi vix reddet dimidium et computabit illud quasi inventionem.
8 πλην επι ταπεινω μακροθυμησον και επ' ελεημοσυνη μη παρελκυσης αυτον	8 Sin autem, fraudabit illum pecunia sua et possidebit illum inimicum gratis.
9 χαριν εντολης αντιλαβου πενητος και κατα την ενδειαν αυτου μη αποστρεψης αυτον κενον	9 Et convicia et maledicta reddet illi et pro honore et beneficio reddet illi contumeliam.
10 απολεσον αργυριον δι' αδελφον και φιλον και μη ιωθητω υπο τον λιθον εις απωλειαν	10 Multi non causa nequitiae non fenerati sunt, sed fraudari gratis timuerunt.
11 θες τον θησαυρον σου κατ' εντολας υψιστου και λυσιτελησει σοι μαλλον η το χρυσιον	11 Verumtamen super humilem longanimis esto et pro eleemosyna non trahas illum.
12 συγκλεισον ελεημοσυνην εν τοις ταμιειοις σου και αυτη εξελειται σε εκ πασης κακωσεως	12 Propter mandatum assume pauperem et propter inopiam eius ne dimittas eum vacuum.
13 υπερ ασπιδα κρατους και υπερ δορυ ολκης κατεναντι εχθρου πολεμησει υπερ σου	13 Perde pecuniam propter fratrem et amicum tuum et non abscondas illam sub lapide in perditionem.
14 ανηρ αγαθος εγγυησεται τον πλησιον και ο απολωλεκως αισχυνην εγκαταλειψει αυτον	14 Pone thesaurum tuum in praeceptis Altissimi, et proderit tibi magis quam aurum.
15 χαριτας εγγυου μη επιλαθη εδωκεν γαρ την ψυχην αυτου υπερ σου	15 Conclude eleemosynam in corde pauperis, et haec pro te exorabit ab omni malo.
16 αγαθα εγγυου ανατρεψει αμαρτωλος και αχαριστος εν διανοια εγκαταλειψει ρυσαμενον	16 .
17 εγγυη πολλους απωλεσεν κατευθυνοντας και εσαλευσεν αυτους ως κυμα θαλασσης	17
18 ανδρας δυνατους απωκισεν και επλανηθησαν εν εθνεσιν αλλοτριοις	18 Super scutum roboris et super lanceam ponderis adversus inimicum tuum pugnabit pro te.
19 αμαρτωλος εμπεσων εις εγγυην και διωκων εργολαβιας εμπεσειται εις κρισεις	19 Vir bonus fidem facit pro proximo suo; et, qui perdiderit confusionem, fugiet repromissorem.
20 αντιλαβου του πλησιον κατα δυναμιν σου και προσεχε σεαυτω μη εμπεσης	20 Gratiam fideiussoris ne obliviscaris: dedit enim pro te animam suam.
21 αρχη ζωης υδωρ και αρτος και ιματιον και οικος καλυπτων ασχημοσυνην	21
22 κρεισσων βιος πτωχου υπο σκεπην δοκων η εδεσματα λαμπρα εν αλλοτριοις	22 Bona repromissoris dissipabit peccator, et ingratus sensu derelinquet liberantem se.
23 επι μικρω και μεγαλω ευδοκιαν εχε και ονειδισμον παροικιας ου μη ακουσης	23
24 ζωη πονηρα εξ οικιας εις οικιαν και ου παροικησεις ουκ ανοιξεις στομα	24 Repromissio multos perdidit recte agentes et commovit illos quasi fluctus maris;
25 ξενιεις και ποτιεις εις αχαριστα και προς επι τουτοις πικρα ακουση	25 viros potentes transmigrare fecit, et vagati sunt in gentibus alienis.
26 παρελθε παροικε κοσμησον τραπεζαν και ει τι εν τη χειρι σου ψωμισον με	26 Peccator transgrediens mandata Domini incidet in repromissionem, et, qui conatur lucrum sectari, incidet in iudicium.
27 εξελθε παροικε απο προσωπου δοξης επεξενωται μοι ο αδελφος χρεια της οικιας	27 Sponde pro proximo secundum virtutem tuam, sed attende tibi, ne incidas.
28 βαρεα ταυτα ανθρωπω εχοντι φρονησιν επιτιμησις οικιας και ονειδισμος δανειστου	28 Initium vitae hominis aqua et panis et vestimentum et domus protegens turpitudinem.
	29 Melior est victus pauperis sub tegmine asserum quam epulae splendidae in peregre sine domicilio.
	30 Super parvo et magno placeat tibi, et improperium peregrinationis non audies.
	31 Vita nequam hospitandi de domo in domum, et ubi hospitabitur, non fiducialiter aget, nec aperiet os.
	32 Hospitaberis et pasceris et potaberis sine gratia, et ad haec amara audiet:
	33 “ Transi, hospes, et orna mensam et, si quae in manu habes, ciba me! ”.
	34 “ Exi a facie honoratioris! Necessitudine domus meae hospitio mihi factus est frater ”.
	35 Gravia haec homini habenti sensum: obiurgatio peregrinationis et improperium feneratoris.