ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 30
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | VULGATA |
---|---|
1 φευγει ασεβης μηδενος διωκοντος δικαιος δε ωσπερ λεων πεποιθεν | 1 Verba Congregantis, filii Vomentis. Visio quam locutus est vir cum quo est Deus, et qui Deo secum morante confortatus, ait : |
2 δι' αμαρτιας ασεβων κρισεις εγειρονται ανηρ δε πανουργος κατασβεσει αυτας | 2 Stultissimus sum virorum, et sapientia hominum non est mecum. |
3 ανδρειος εν ασεβειαις συκοφαντει πτωχους ωσπερ υετος λαβρος και ανωφελης | 3 Non didici sapientiam, et non novi scientiam sanctorum. |
4 ουτως οι εγκαταλειποντες τον νομον εγκωμιαζουσιν ασεβειαν οι δε αγαπωντες τον νομον περιβαλλουσιν εαυτοις τειχος | 4 Quis ascendit in cælum, atque descendit ? quis continuit spiritum in manibus suis ? quis colligavit aquas quasi in vestimento ? quis suscitavit omnes terminos terræ ? quod nomen est ejus, et quod nomen filii ejus, si nosti ? |
5 ανδρες κακοι ου νοησουσιν κριμα οι δε ζητουντες τον κυριον συνησουσιν εν παντι | 5 Omnis sermo Dei ignitus : clypeus est sperantibus in se. |
6 κρεισσων πτωχος πορευομενος εν αληθεια πλουσιου ψευδους | 6 Ne addas quidquam verbis illius, et arguaris, inveniarisque mendax. |
7 φυλασσει νομον υιος συνετος ος δε ποιμαινει ασωτιαν ατιμαζει πατερα | 7 Duo rogavi te : ne deneges mihi antequam moriar : |
8 ο πληθυνων τον πλουτον αυτου μετα τοκων και πλεονασμων τω ελεωντι πτωχους συναγει αυτον | 8 vanitatem et verba mendacia longe fac a me ; mendicitatem et divitias ne dederis mihi : tribue tantum victui meo necessaria, |
9 ο εκκλινων το ους αυτου του μη εισακουσαι νομου και αυτος την προσευχην αυτου εβδελυκται | 9 ne forte satiatus illiciar ad negandum, et dicam : Quis est Dominus ? aut egestate compulsus, furer, et perjurem nomen Dei mei. |
10 ος πλανα ευθεις εν οδω κακη εις διαφθοραν αυτος εμπεσειται οι δε ανομοι διελευσονται αγαθα και ουκ εισελευσονται εις αυτα | 10 Ne accuses servum ad dominum suum, ne forte maledicat tibi, et corruas. |
11 σοφος παρ' εαυτω ανηρ πλουσιος πενης δε νοημων καταγνωσεται αυτου | 11 Generatio quæ patri suo maledicit, et quæ matri suæ non benedicit ; |
12 δια βοηθειαν δικαιων πολλη γινεται δοξα εν δε τοποις ασεβων αλισκονται ανθρωποι | 12 generatio quæ sibi munda videtur, et tamen non est lota a sordibus suis ; |
13 ο επικαλυπτων ασεβειαν εαυτου ουκ ευοδωθησεται ο δε εξηγουμενος ελεγχους αγαπηθησεται | 13 generatio cujus excelsi sunt oculi, et palpebræ ejus in alta surrectæ ; |
14 μακαριος ανηρ ος καταπτησσει παντα δι' ευλαβειαν ο δε σκληρος την καρδιαν εμπεσειται κακοις | 14 generatio quæ pro dentibus gladios habet, et commandit molaribus suis, ut comedat inopes de terra, et pauperes ex hominibus. |
15 λεων πεινων και λυκος διψων ος τυραννει πτωχος ων εθνους πενιχρου | 15 Sanguisugæ duæ sunt filiæ, dicentes : Affer, affer. Tria sunt insaturabilia, et quartum quod numquam dicit : Sufficit. |
16 βασιλευς ενδεης προσοδων μεγας συκοφαντης ο δε μισων αδικιαν μακρον χρονον ζησεται | 16 Infernus, et os vulvæ, et terra quæ non satiatur aqua : ignis vero numquam dicit : Sufficit. |
17 ανδρα τον εν αιτια φονου ο εγγυωμενος φυγας εσται και ουκ εν ασφαλεια [17α] παιδευε υιον και αγαπησει σε και δωσει κοσμον τη ση ψυχη ου μη υπακουσης εθνει παρανομω | 17 Oculum qui subsannat patrem, et qui despicit partum matris suæ, effodiant eum corvi de torrentibus, et comedant eum filii aquilæ ! |
18 ο πορευομενος δικαιως βεβοηθηται ο δε σκολιαις οδοις πορευομενος εμπλακησεται | 18 Tria sunt difficilia mihi, et quartum penitus ignoro : |
19 ο εργαζομενος την εαυτου γην πλησθησεται αρτων ο δε διωκων σχολην πλησθησεται πενιας | 19 viam aquilæ in cælo, viam colubri super petram, viam navis in medio mari, et viam viri in adolescentia. |
20 ανηρ αξιοπιστος πολλα ευλογηθησεται ο δε κακος ουκ ατιμωρητος εσται | 20 Talis est et via mulieris adulteræ, quæ comedit, et tergens os suum dicit : Non sum operata malum. |
21 ος ουκ αισχυνεται προσωπα δικαιων ουκ αγαθος ο τοιουτος ψωμου αρτου αποδωσεται ανδρα | 21 Per tria movetur terra, et quartum non potest sustinere : |
22 σπευδει πλουτειν ανηρ βασκανος και ουκ οιδεν οτι ελεημων κρατησει αυτου | 22 per servum, cum regnaverit ; per stultum, cum saturatus fuerit cibo ; |
23 ο ελεγχων ανθρωπου οδους χαριτας εξει μαλλον του γλωσσοχαριτουντος | 23 per odiosam mulierem, cum in matrimonio fuerit assumpta ; et per ancillam, cum fuerit hæres dominæ suæ. |
24 ος αποβαλλεται πατερα η μητερα και δοκει μη αμαρτανειν ουτος κοινωνος εστιν ανδρος ασεβους | 24 Quatuor sunt minima terræ, et ipsa sunt sapientiora sapientibus : |
25 απληστος ανηρ κρινει εικη ος δε πεποιθεν επι κυριον εν επιμελεια εσται | 25 formicæ, populus infirmus, qui præparat in messe cibum sibi ; |
26 ος πεποιθεν θρασεια καρδια ο τοιουτος αφρων ος δε πορευεται σοφια σωθησεται | 26 lepusculus, plebs invalida, qui collocat in petra cubile suum ; |
27 ος διδωσιν πτωχοις ουκ ενδεηθησεται ος δε αποστρεφει τον οφθαλμον αυτου εν πολλη απορια εσται | 27 regem locusta non habet, et egreditur universa per turmas suas ; |
28 εν τοποις ασεβων στενουσι δικαιοι εν δε τη εκεινων απωλεια πληθυνθησονται δικαιοι | 28 stellio manibus nititur, et moratur in ædibus regis. |
29 Tria sunt quæ bene gradiuntur, et quartum quod incedit feliciter : | |
30 leo, fortissimus bestiarum, ad nullius pavebit occursum ; | |
31 gallus succinctus lumbos ; et aries ; nec est rex, qui resistat ei. | |
32 Est qui stultus apparuit postquam elevatus est in sublime ; si enim intellexisset, ori suo imposuisset manum. | |
33 Qui autem fortiter premit ubera ad eliciendum lac exprimit butyrum ; et qui vehementer emungit elicit sanguinem ; et qui provocat iras producit discordias. |