ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 26

LXX	NEW AMERICAN BIBLE
1 οι εμοι λογοι ειρηνται υπο θεου βασιλεως χρηματισμος ον επαιδευσεν η μητηρ αυτου	1 Like snow in summer, or rain in harvest, honor for a fool is out of place.
2 τι τεκνον τηρησεις τι ρησεις θεου πρωτογενες σοι λεγω υιε τι τεκνον εμης κοιλιας τι τεκνον εμων ευχων	2 Like the sparrow in its flitting, like the swallow in its flight, a curse uncalled-for arrives nowhere.
3 μη δως γυναιξι σον πλουτον και τον σον νουν και βιον εις υστεροβουλιαν	3 The whip for the horse, the bridle for the ass, and the rod for the back of fools.
4 μετα βουλης παντα ποιει μετα βουλης οινοποτει οι δυνασται θυμωδεις εισιν οινον δε μη πινετωσαν	4 Answer not the fool according to his folly, lest you too become like him.
5 ινα μη πιοντες επιλαθωνται της σοφιας και ορθα κριναι ου μη δυνωνται τους ασθενεις	5 Answer the fool according to his folly, lest he become wise in his own eyes.
6 διδοτε μεθην τοις εν λυπαις και οινον πινειν τοις εν οδυναις	6 He cuts off his feet, he drinks down violence, who sends messages by a fool.
7 ινα επιλαθωνται της πενιας και των πονων μη μνησθωσιν ετι	7 A proverb in the mouth of a fool hangs limp, like crippled legs.
8 ανοιγε σον στομα λογω θεου και κρινε παντας υγιως	8 Like one who entangles the stone in the sling is he who gives honor to a fool.
9 ανοιγε σον στομα και κρινε δικαιως διακρινε δε πενητα και ασθενη	9 Like a thorn stick brandished by the hand of a drunkard is a proverb in the mouth of fools.
10 γυναικα ανδρειαν τις ευρησει τιμιωτερα δε εστιν λιθων πολυτελων η τοιαυτη	10 Like an archer wounding all who pass by is he who hires a drunken fool.
11 θαρσει επ' αυτη η καρδια του ανδρος αυτης η τοιαυτη καλων σκυλων ουκ απορησει	11 As the dog returns to his vomit, so the fool repeats his folly.
12 ενεργει γαρ τω ανδρι αγαθα παντα τον βιον	12 You see a man wise in his own eyes? There is more hope for a fool than for him.
13 μηρυομενη ερια και λινον εποιησεν ευχρηστον ταις χερσιν αυτης	13 The sluggard says, "There is a lion in the street, a lion in the middle of the square!"
14 εγενετο ωσει ναυς εμπορευομενη μακροθεν συναγει δε αυτη τον βιον	14 The door turns on its hinges, the sluggard, on his bed!
15 και ανισταται εκ νυκτων και εδωκεν βρωματα τω οικω και εργα ταις θεραπαιναις	15 The sluggard loses his hand in the dish; he is too weary to lift it to his mouth.
16 θεωρησασα γεωργιον επριατο απο δε καρπων χειρων αυτης κατεφυτευσεν κτημα	16 The sluggard imagines himself wiser than seven men who answer with good sense.
17 αναζωσαμενη ισχυρως την οσφυν αυτης ηρεισεν τους βραχιονας αυτης εις εργον	17 Like the man who seizes a passing dog by the ears is he who meddles in a quarrel not his own.
18 εγευσατο οτι καλον εστιν το εργαζεσθαι και ουκ αποσβεννυται ολην την νυκτα ο λυχνος αυτης	18 Like a crazed archer scattering firebrands and deadly arrows
19 τους πηχεις αυτης εκτεινει επι τα συμφεροντα τας δε χειρας αυτης ερειδει εις ατρακτον	19 Is the man who deceives his neighbor, and then says, "I was only joking."
20 χειρας δε αυτης διηνοιξεν πενητι καρπον δε εξετεινεν πτωχω	20 For lack of wood, the fire dies out; and when there is no talebearer, strife subsides.
21 ου φροντιζει των εν οικω ο ανηρ αυτης οταν που χρονιζη παντες γαρ οι παρ' αυτης ενδιδυσκονται	21 What a bellows is to live coals, what wood is to fire, such is a contentious man in enkindling strife.
22 δισσας χλαινας εποιησεν τω ανδρι αυτης εκ δε βυσσου και πορφυρας εαυτη ενδυματα	22 The words of a talebearer are like dainty morsels that sink into one's inmost being.
23 περιβλεπτος δε γινεται εν πυλαις ο ανηρ αυτης ηνικα αν καθιση εν συνεδριω μετα των γεροντων κατοικων της γης	23 Like a glazed finish on earthenware are smooth lips with a wicked heart.
24 σινδονας εποιησεν και απεδοτο περιζωματα δε τοις χαναναιοις	24 With his lips an enemy pretends, but in his inmost being he maintains deceit;
25 στομα αυτης διηνοιξεν προσεχοντως και εννομως και ταξιν εστειλατο τη γλωσση αυτης	25 When he speaks graciously, trust him not, for seven abominations are in his heart.
26 ισχυν και ευπρεπειαν ενεδυσατο και ευφρανθη εν ημεραις εσχαταις	26 A man may conceal hatred under dissimulation, but his malice will be revealed in the assembly.
27 στεγναι διατριβαι οικων αυτης σιτα δε οκνηρα ουκ εφαγεν	27 He who digs a pit falls into it; and a stone comes back upon him who rolls it.
28 το στομα δε ανοιγει σοφως και νομοθεσμως η δε ελεημοσυνη αυτης ανεστησεν τα τεκνα αυτης και επλουτησαν και ο ανηρ αυτης ηνεσεν αυτην	28 The lying tongue is its owner's enemy, and the flattering mouth works ruin.
29 πολλαι θυγατερες εκτησαντο πλουτον πολλαι εποιησαν δυνατα συ δε υπερκεισαι και υπερηρας πασας
30 ψευδεις αρεσκειαι και ματαιον καλλος γυναικος γυνη γαρ συνετη ευλογειται φοβον δε κυριου αυτη αινειτω
31 δοτε αυτη απο καρπων χειρων αυτης και αινεισθω εν πυλαις ο ανηρ αυτης .