ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 17

LXX	SMITH VAN DYKE
1 κρεισσων ψωμος μεθ' ηδονης εν ειρηνη η οικος πληρης πολλων αγαθων και αδικων θυματων μετα μαχης	1 لقمة يابسة ومعها سلامة خير من بيت ملآن ذبائح مع خصام.
2 οικετης νοημων κρατησει δεσποτων αφρονων εν δε αδελφοις διελειται μερη	2 العبد الفطن يتسلط على الابن المخزي ويقاسم الاخوة الميراث.
3 ωσπερ δοκιμαζεται εν καμινω αργυρος και χρυσος ουτως εκλεκται καρδιαι παρα κυριω	3 البوطة للفضة والكور للذهب وممتحن القلوب الرب.
4 κακος υπακουει γλωσσης παρανομων δικαιος δε ου προσεχει χειλεσιν ψευδεσιν	4 الفاعل الشر يصغى الى شفة الاثم والكاذب يأذن للسان فساد.
5 ο καταγελων πτωχου παροξυνει τον ποιησαντα αυτον ο δε επιχαιρων απολλυμενω ουκ αθωωθησεται ο δε επισπλαγχνιζομενος ελεηθησεται	5 المستهزئ بالفقير يعيّر خالقه. الفرحان ببلية لا يتبرأ.
6 στεφανος γεροντων τεκνα τεκνων καυχημα δε τεκνων πατερες αυτων [6α] του πιστου ολος ο κοσμος των χρηματων του δε απιστου ουδε οβολος	6 تاج الشيوخ بنو البنين وفخر البنين آباؤهم.
7 ουχ αρμοσει αφρονι χειλη πιστα ουδε δικαιω χειλη ψευδη	7 لا تليق بالاحمق شفة السودد. كم بالاحرى شفة الكذب بالشريف.
8 μισθος χαριτων η παιδεια τοις χρωμενοις ου δ' αν επιστρεψη ευοδωθησεται	8 الهدية حجر كريم في عيني قابلها. حيثما تتوجه تفلح.
9 ος κρυπτει αδικηματα ζητει φιλιαν ος δε μισει κρυπτειν διιστησιν φιλους και οικειους	9 من يستر معصية يطلب المحبة ومن يكرر أمرا يفرق بين الاصدقاء
10 συντριβει απειλη καρδιαν φρονιμου αφρων δε μαστιγωθεις ουκ αισθανεται	10 الانتهار يؤثر في الحكيم اكثر من مئة جلدة في الجاهل.
11 αντιλογιας εγειρει πας κακος ο δε κυριος αγγελον ανελεημονα εκπεμψει αυτω	11 الشرير انما يطلب التمرد فيطلق عليه رسول قاس.
12 εμπεσειται μεριμνα ανδρι νοημονι οι δε αφρονες διαλογιουνται κακα	12 ليصادف الانسان دبة ثكول ولا جاهل في حماقته.
13 ος αποδιδωσιν κακα αντι αγαθων ου κινηθησεται κακα εκ του οικου αυτου	13 من يجازي عن خير بشر لن يبرح الشر من بيته.
14 εξουσιαν διδωσιν λογοις αρχη δικαιοσυνης προηγειται δε της ενδειας στασις και μαχη	14 ابتداء الخصام اطلاق الماء. فقبل ان تدفق المخاصمة اتركها.
15 ος δικαιον κρινει τον αδικον αδικον δε τον δικαιον ακαθαρτος και βδελυκτος παρα θεω	15 مبرّئ المذنب ومذنّب البريء كلاهما مكرهة الرب.
16 ινα τι υπηρξεν χρηματα αφρονι κτησασθαι γαρ σοφιαν ακαρδιος ου δυνησεται [16α] ος υψηλον ποιει τον εαυτου οικον ζητει συντριβην ο δε σκολιαζων του μαθειν εμπεσειται εις κακα	16 لماذا في يد الجاهل ثمن. ألاقتناء الحكمة وليس له فهم.
17 εις παντα καιρον φιλος υπαρχετω σοι αδελφοι δε εν αναγκαις χρησιμοι εστωσαν τουτου γαρ χαριν γεννωνται	17 الصدّيق يحب في كل وقت. اما الاخ فللشدة يولد.
18 ανηρ αφρων επικροτει και επιχαιρει εαυτω ως και ο εγγυωμενος εγγυη τον εαυτου φιλον	18 الانسان الناقص الفهم يصفق كفا ويضمن صاحبه ضمانا.
19 φιλαμαρτημων χαιρει μαχαις	19 محب المعصية محب الخصام. المعلي بابه يطلب الكسر.
20 ο δε σκληροκαρδιος ου συναντα αγαθοις ανηρ ευμεταβολος γλωσση εμπεσειται εις κακα	20 الملتوي القلب لا يجد خيرا والمتقلب اللسان يقع في السوء.
21 καρδια δε αφρονος οδυνη τω κεκτημενω αυτην ουκ ευφραινεται πατηρ επι υιω απαιδευτω υιος δε φρονιμος ευφραινει μητερα αυτου	21 من يلد جاهلا فلحزنه. ولا يفرح ابو الاحمق.
22 καρδια ευφραινομενη ευεκτειν ποιει ανδρος δε λυπηρου ξηραινεται τα οστα	22 القلب الفرحان يطيّب الجسم والروح المنسحقة تجفف العظم.
23 λαμβανοντος δωρα εν κολπω αδικως ου κατευοδουνται οδοι ασεβης δε εκκλινει οδους δικαιοσυνης	23 الشرير يأخذ الرشوة من الحضن ليعوّج طرق القضاء.
24 προσωπον συνετον ανδρος σοφου οι δε οφθαλμοι του αφρονος επ' ακρα γης	24 الحكمة عند الفهيم وعينا الجاهل في اقصى الارض.
25 οργη πατρι υιος αφρων και οδυνη τη τεκουση αυτου	25 الابن الجاهل غم لابيه ومرارة للتي ولدته.
26 ζημιουν ανδρα δικαιον ου καλον ουδε οσιον επιβουλευειν δυνασταις δικαιοις	26 ايضا تغريم البريء ليس بحسن وكذلك ضرب الشرفاء لاجل الاستقامة.
27 ος φειδεται ρημα προεσθαι σκληρον επιγνωμων μακροθυμος δε ανηρ φρονιμος	27 ذو المعرفة يبقي كلامه وذو الفهم وقور الروح.
28 ανοητω επερωτησαντι σοφιαν σοφια λογισθησεται ενεον δε τις εαυτον ποιησας δοξει φρονιμος ειναι	28 بل الاحمق اذا سكت يحسب حكيما ومن ضم شفتيه فهيما