ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 67
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBBIA RICCIOTTI |
---|---|
1 εις το τελος τω δαυιδ ψαλμος ωδης | 1 - Al corifeo. Salmo-cantico di David |
2 αναστητω ο θεος και διασκορπισθητωσαν οι εχθροι αυτου και φυγετωσαν οι μισουντες αυτον απο προσωπου αυτου | 2 Sorga Iddio e sian dispersi i suoi nemici, e fuggan, quei che l'odiano, davanti alla sua faccia. |
3 ως εκλειπει καπνος εκλιπετωσαν ως τηκεται κηρος απο προσωπου πυρος ουτως απολοιντο οι αμαρτωλοι απο προσωπου του θεου | 3 Come si dilegua il fumo, si dileguino: come si scioglie la cera davanti al fuoco, così periscan gli empi in faccia a Dio. |
4 και οι δικαιοι ευφρανθητωσαν αγαλλιασθωσαν ενωπιον του θεου τερφθητωσαν εν ευφροσυνη | 4 E i giusti tripudino ed esultino al cospetto di Dio, e gioiscan per l'allegrezza. |
5 ασατε τω θεω ψαλατε τω ονοματι αυτου οδοποιησατε τω επιβεβηκοτι επι δυσμων κυριος ονομα αυτω και αγαλλιασθε ενωπιον αυτου ταραχθησονται απο προσωπου αυτου | 5 Cantate a Dio, inneggiate al suo nome, spianate la via a colui che s'avanza per i deserti: il suo nome è il Signore, esultate al suo cospetto. Si sbigottiranno [gli empi] alla presenza di lui. |
6 του πατρος των ορφανων και κριτου των χηρων ο θεος εν τοπω αγιω αυτου | 6 Padre degli orfani e giudice delle vedove, dio sta nella sua santa dimora, |
7 ο θεος κατοικιζει μονοτροπους εν οικω εξαγων πεπεδημενους εν ανδρεια ομοιως τους παραπικραινοντας τους κατοικουντας εν ταφοις | 7 Iddio, che dà ai solitari una casa, che libera i prigionieri con fortezza: soltanto i ribelli restan nella steppa! |
8 ο θεος εν τω εκπορευεσθαι σε ενωπιον του λαου σου εν τω διαβαινειν σε εν τη ερημω διαψαλμα | 8 O Dio, quando uscisti alla testa del tuo popolo, quando traversasti il deserto, |
9 γη εσεισθη και γαρ οι ουρανοι εσταξαν απο προσωπου του θεου τουτο σινα απο προσωπου του θεου ισραηλ | 9 la terra si scosse e i cieli gocciolarono, di fronte al Dio del Sinai, di fronte al Dio d'Israele. |
10 βροχην εκουσιον αφοριεις ο θεος τη κληρονομια σου και ησθενησεν συ δε κατηρτισω αυτην | 10 Una spontanea pioggia tu largisti al tuo retaggio, e stanco ch'e' fu, tu lo ristorasti. |
11 τα ζωα σου κατοικουσιν εν αυτη ητοιμασας εν τη χρηστοτητι σου τω πτωχω ο θεος | 11 I tuoi animali si fermarono in mezzo ad esso: tu provvedesti al povero, o Dio, nella tua bontà. |
12 κυριος δωσει ρημα τοις ευαγγελιζομενοις δυναμει πολλη | 12 Il Signore fa parlare i messaggeri per la sua molta prodezza: |
13 ο βασιλευς των δυναμεων του αγαπητου και ωραιοτητι του οικου διελεσθαι σκυλα | 13 i re degli eserciti fuggono, fuggono, e la venusta [signora] della casa spartisce le spoglie. |
14 εαν κοιμηθητε ανα μεσον των κληρων πτερυγες περιστερας περιηργυρωμεναι και τα μεταφρενα αυτης εν χλωροτητι χρυσιου διαψαλμα | 14 Oh! riposate entro i sortiti confini; le ali della colomba sono argentate, e l'estremità del dorso ha il pallore dell'oro! |
15 εν τω διαστελλειν τον επουρανιον βασιλεις επ' αυτης χιονωθησονται εν σελμων | 15 Mentre il celeste [nume] disperdeva i re su quella [terra], biancheggiavan di neve le pendici sul Selmon. |
16 ορος του θεου ορος πιον ορος τετυρωμενον ορος πιον | 16 Monte di Dio, monte ferace, monte opimo, monte ferace! |
17 ινα τι υπολαμβανετε ορη τετυρωμενα το ορος ο ευδοκησεν ο θεος κατοικειν εν αυτω και γαρ ο κυριος κατασκηνωσει εις τελος | 17 Perchè guardate i monti opimi?[È Sion] il monte in cui s'è compiaciuto Iddio di abitare: e invero ci abiterà per sempre. |
18 το αρμα του θεου μυριοπλασιον χιλιαδες ευθηνουντων ο κυριος εν αυτοις εν σινα εν τω αγιω | 18 I carri di Dio son diecine di migliaia, [v'è] migliaia di giubilanti: il Signore viene dal Sinai nel santuario. |
19 ανεβης εις υψος ηχμαλωτευσας αιχμαλωσιαν ελαβες δοματα εν ανθρωπω και γαρ απειθουντες του κατασκηνωσαι κυριος ο θεος ευλογητος | 19 Tu ascendi in alto [sul Sion], trascini dietro prigionieri, ricevi doni tra gli uomini; sì, anche [tra] i ribelli, perchè ci abiti il Signore Iddio in eterno. |
20 ευλογητος κυριος ημεραν καθ' ημεραν κατευοδωσει ημιν ο θεος των σωτηριων ημων διαψαλμα | 20 Benedetto il Signore Iddio ogni giorno! Prospere rende a noi le vie Iddio della nostra salvezza. |
21 ο θεος ημων θεος του σωζειν και του κυριου κυριου αι διεξοδοι του θανατου | 21 Il nostro Dio è un Dio che salva, e in mano del Signore Iddio è lo scampo da morte. |
22 πλην ο θεος συνθλασει κεφαλας εχθρων αυτου κορυφην τριχος διαπορευομενων εν πλημμελειαις αυτων | 22 Ma Dio schiaccerà il capo de' suoi nemici, il cocuzzolo capelluto di quei che camminano ne' loro delitti. |
23 ειπεν κυριος εκ βασαν επιστρεψω επιστρεψω εν βυθοις θαλασσης | 23 Ha detto il Signore: «Da Basan [li] ricondurrò, [li] ricondurrò dal fondo del mare! |
24 οπως αν βαφη ο πους σου εν αιματι η γλωσσα των κυνων σου εξ εχθρων παρ' αυτου | 24 affinchè si tuffi, [o Israele], il tuo piede nel sangue, e la lingua de' tuoi cani n'[abbia] la sua parte succhiandolo da' nemici». |
25 εθεωρηθησαν αι πορειαι σου ο θεος αι πορειαι του θεου μου του βασιλεως του εν τω αγιω | 25 Vedono la tua avanzata, o Dio, l'avanzata del mio Dio, del mio re nel santuario. |
26 προεφθασαν αρχοντες εχομενοι ψαλλοντων εν μεσω νεανιδων τυμπανιστριων | 26 Precedono i cantori uniti ai sonatori di cetra, in mezzo a fanciulle sonatrici di cembali. |
27 εν εκκλησιαις ευλογειτε τον θεον τον κυριον εκ πηγων ισραηλ | 27 Nelle adunanze benedite Iddio, [benedite] il Signore, [voi scaturiti] dalla fonte d'Israele! |
28 εκει βενιαμιν νεωτερος εν εκστασει αρχοντες ιουδα ηγεμονες αυτων αρχοντες ζαβουλων αρχοντες νεφθαλι | 28 [Ecco] là Beniamino, il giovane, in rapimento di spirito, i principi di Giuda, i loro capi, i principi di Zabulon, i principi di Neftali. |
29 εντειλαι ο θεος τη δυναμει σου δυναμωσον ο θεος τουτο ο κατειργασω ημιν | 29 Comanda, o Dio, alla tua possanza, rafferma, o Dio, ciò che hai fatto per noi. |
30 απο του ναου σου επι ιερουσαλημ σοι οισουσιν βασιλεις δωρα | 30 Dal tuo tempio in Gerusalemmet'offriran doni i re. |
31 επιτιμησον τοις θηριοις του καλαμου η συναγωγη των ταυρων εν ταις δαμαλεσιν των λαων του μη αποκλεισθηναι τους δεδοκιμασμενους τω αργυριω διασκορπισον εθνη τα τους πολεμους θελοντα | 31 Minaccia la bestia de' canneti, la torma de' tori tra le vacche de' popoli: che si prostrin con pezzi d'argento! Disperdi le nazioni che voglion le guerre. |
32 ηξουσιν πρεσβεις εξ αιγυπτου αιθιοπια προφθασει χειρα αυτης τω θεω | 32 Verranno [allora] ambasciatori dall'Egitto, l'Etiopia stenderà le sue mani a Dio. |
33 αι βασιλειαι της γης ασατε τω θεω ψαλατε τω κυριω διαψαλμα | 33 Regni della terra, cantate a Dio, inneggiate al Signore, inneggiate a colui |
34 ψαλατε τω θεω τω επιβεβηκοτι επι τον ουρανον του ουρανου κατα ανατολας ιδου δωσει εν τη φωνη αυτου φωνην δυναμεως | 34 che se ne viene a cavallo dal sommo cielo verso oriente! Ecco egli dà alla sua voce suono potente. |
35 δοτε δοξαν τω θεω επι τον ισραηλ η μεγαλοπρεπεια αυτου και η δυναμις αυτου εν ταις νεφελαις | 35 Date gloria a Dio! Sopra Israele è la sua magnificenza, e la sua potenza nelle nubi. |
36 θαυμαστος ο θεος εν τοις αγιοις αυτου ο θεος ισραηλ αυτος δωσει δυναμιν και κραταιωσιν τω λαω αυτου ευλογητος ο θεος | 36 Mirabile è Dio nel suo santuario: iddio d'Israele, è lui che dà valore e forza al suo popolo. Benedetto sia Iddio! |