Scrutatio

Sabato, 11 maggio 2024 - San Fabio e compagni ( Letture di oggi)

ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β´ - 2 Samuele - Kings II 22


font
LXXBIBBIA CEI 2008
1 και ελαλησεν δαυιδ τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν η ημερα εξειλατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ1 Davide rivolse al Signore le parole di questo canto, quando il Signore lo liberò dalla mano di tutti i suoi nemici, specialmente dalla mano di Saul.
2 και ειπεν κυριε πετρα μου και οχυρωμα μου και εξαιρουμενος με εμοι2 Egli disse:

"Il Signore è la mia roccia,
la mia fortezza, il mio liberatore,
3 ο θεος μου φυλαξ εσται μου πεποιθως εσομαι επ' αυτω υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου και καταφυγη μου σωτηριας μου εξ αδικου σωσεις με3 il mio Dio, la mia rupe in cui mi rifugio,
il mio scudo, la mia salvezza, il mio riparo!
Sei la mia roccaforte che mi salva:
tu mi salvi dalla violenza.
4 αινετον επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι4 Invoco il Signore, degno di ogni lode,
e sono liberato dai miei nemici.
5 οτι περιεσχον με συντριμμοι θανατου χειμαρροι ανομιας εθαμβησαν με5 Mi circondavano i flutti della morte,
mi atterrivano torrenti esiziali.
6 ωδινες θανατου εκυκλωσαν με προεφθασαν με σκληροτητες θανατου6 Mi avviluppavano le funi degli inferi;
mi stavano davanti i lacci della morte.
7 εν τω θλιβεσθαι με επικαλεσομαι κυριον και προς τον θεον μου βοησομαι και επακουσεται εκ ναου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου εν τοις ωσιν αυτου7 Nell'angoscia ho invocato il Signore,
ho gridato al mio Dio,
Egli ha ascoltato dal suo tempio la mia voce;
il mio grido è giunto ai suoi orecchi.
8 και εταραχθη και εσεισθη η γη και τα θεμελια του ουρανου συνεταραχθησαν και εσπαραχθησαν οτι εθυμωθη κυριος αυτοις8 Si scosse la terra e sobbalzò;
tremarono le fondamenta del cielo;
si scossero, perché egli si era irritato.
9 ανεβη καπνος εν τη οργη αυτου και πυρ εκ στοματος αυτου κατεδεται ανθρακες εξεκαυθησαν απ' αυτου9 Fumo salì dalle sue narici;
dalla sua bocca uscì un fuoco divoratore;
carboni accesi partirono da lui.
10 και εκλινεν ουρανους και κατεβη και γνοφος υποκατω των ποδων αυτου10 Egli piegò i cieli e discese;
una nube oscura era sotto i suoi piedi.
11 και επεκαθισεν επι χερουβιν και επετασθη και ωφθη επι πτερυγων ανεμου11 Cavalcò un cherubino e volò;
si librò sulle ali del vento.
12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτος υδατων επαχυνεν εν νεφελαις αερος12 Si avvolse di tenebra tutto intorno;
acque scure e dense nubi erano la sua tenda.
13 απο του φεγγους εναντιον αυτου εξεκαυθησαν ανθρακες πυρος13 Per lo splendore che lo precedeva
arsero carboni infuocati.
14 εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου14 Il Signore tuonò nei cieli,
l'Altissimo emise la sua voce.
15 και απεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους αστραπην και εξεστησεν αυτους15 Scagliò frecce e li disperse;
vibrò folgori e li mise in fuga.
16 και ωφθησαν αφεσεις θαλασσης και απεκαλυφθη θεμελια της οικουμενης εν τη επιτιμησει κυριου απο πνοης πνευματος θυμου αυτου16 Apparvero le profondità marine;
si scoprirono le basi del mondo,
come effetto della tua minaccia, Signore,
del soffio violento della tua ira.
17 απεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με ειλκυσεν με εξ υδατων πολλων17 Dall'alto stese la mano e mi prese;
mi fece uscire dalle grandi acque.
18 ερρυσατο με εξ εχθρων μου ισχυος εκ των μισουντων με οτι εκραταιωθησαν υπερ εμε18 Mi liberò dai miei robusti avversari,
dai miei nemici più forti di me.
19 προεφθασαν με εν ημερα θλιψεως μου και εγενετο κυριος επιστηριγμα μου19 Mi affrontarono nel giorno della mia rovina,
ma il Signore fu il mio sostegno.
20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον και εξειλατο με οτι ευδοκησεν εν εμοι20 Egli mi trasse al largo;
mi liberò, perché oggetto della sua benevolenza.
21 και ανταπεδωκεν μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν μοι21 Il Signore mi ricompensò secondo la mia giustizia,
mi trattò secondo la purità delle mie mani.
22 οτι εφυλαξα οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου22 Perché mi sono mantenuto nelle vie del Signore,
non sono stato empio, lontano dal mio Dio,
23 οτι παντα τα κριματα αυτου κατεναντιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστην απ' αυτων23 perché tutti i suoi decreti mi sono dinanzi
e non ho allontanato da me le sue leggi.
24 και εσομαι αμωμος αυτω και προφυλαξομαι απο της ανομιας μου24 Sono stato irreprensibile nei suoi riguardi;
mi sono guardato dall'iniquità.
25 και αποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου25 Il Signore mi trattò secondo la mia giustizia,
secondo la purità delle mie mani alla sua presenza.
26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος τελειου τελειωθηση26 Con il pio ti mostri pio,
con il prode ti mostri integro;
27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου στρεβλωθηση27 con il puro ti mostri puro,
con il tortuoso ti mostri astuto.
28 και τον λαον τον πτωχον σωσεις και οφθαλμους επι μετεωρων ταπεινωσεις28 Tu salvi la gente umile,
mentre abbassi gli occhi dei superbi.
29 οτι συ ο λυχνος μου κυριε και κυριος εκλαμψει μοι το σκοτος μου29 Sì, tu sei la mia lucerna, Signore;
il Signore illumina la mia tenebra.
30 οτι εν σοι δραμουμαι μονοζωνος και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος30 Sì, con te io posso affrontare una schiera,
con il mio Dio posso slanciarmi sulle mura.
31 ο ισχυρος αμωμος η οδος αυτου το ρημα κυριου κραταιον πεπυρωμενον υπερασπιστης εστιν πασιν τοις πεποιθοσιν επ' αυτω31 La via di Dio è perfetta;
la parola del Signore è integra;
egli è scudo per quanti si rifugiano in lui.
32 τις ισχυρος πλην κυριου και τις κτιστης εσται πλην του θεου ημων32 C'è forse un dio come il Signore;
una rupe fuori del nostro Dio?
33 ο ισχυρος ο κραταιων με δυναμει και εξετιναξεν αμωμον την οδον μου33 Dio mi cinge di forza,
rende sicura la mia via.
34 τιθεις τους ποδας μου ως ελαφων και επι τα υψη ιστων με34 Ha reso simili i miei piedi a quelli delle cerve;
mi ha fatto stare sulle alture.
35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και καταξας τοξον χαλκουν εν βραχιονι μου35 Ha addestrato la mia mano alla guerra;
ha posto un arco di bronzo nelle mie braccia.
36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η υπακοη σου επληθυνεν με36 Mi hai dato lo scudo della tua salvezza,
la tua sollecitudine mi fa crescere.
37 εις πλατυσμον εις τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ εσαλευθησαν τα σκελη μου37 Fai largo davanti ai miei passi;
le mie gambe non vacillano.
38 διωξω εχθρους μου και αφανιω αυτους και ουκ αναστρεψω εως συντελεσω αυτους38 Inseguo e raggiungo i miei nemici,
non desisto finché non siano distrutti.
39 και θλασω αυτους και ουκ αναστησονται και πεσουνται υπο τους ποδας μου39 Li colpisco ed essi non possono resistere;
cadono sotto i miei piedi.
40 και ενισχυσεις με δυναμει εις πολεμον καμψεις τους επανιστανομενους μοι υποκατω μου40 Mi cingi di forza per la battaglia;
hai fatto piegare sotto di me i miei avversari.
41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον τους μισουντας με και εθανατωσας αυτους41 Mi mostri i nemici di spalle,
così io distruggo quelli che mi odiano.
42 βοησονται και ουκ εστιν βοηθος προς κυριον και ουχ υπηκουσεν αυτων42 Gridano, ma nessuno li salva,
verso il Signore, che a loro non risponde.
43 και ελεανα αυτους ως χουν γης ως πηλον εξοδων ελεπτυνα αυτους43 Li disperdo come polvere della terra,
li calpesto come fango delle piazze.
44 και ρυση με εκ μαχης λαων φυλαξεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσαν μοι44 Tu mi liberi dalle contese del popolo;
mi poni a capo di nazioni;
un popolo non conosciuto mi serve.
45 υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι εις ακοην ωτιου ηκουσαν μου45 I figli degli stranieri mi onorano
appena sentono, mi obbediscono.
46 υιοι αλλοτριοι απορριφησονται και σφαλουσιν εκ των συγκλεισμων αυτων46 I figli degli stranieri vengono meno,
lasciano con spavento i loro nascondigli.
47 ζη κυριος και ευλογητος ο φυλαξ μου και υψωθησεται ο θεος μου ο φυλαξ της σωτηριας μου47 Viva il Signore! Sia benedetta la mia rupe!
Sia esaltato il Dio della mia salvezza!
48 ισχυρος κυριος ο διδους εκδικησεις εμοι παιδευων λαους υποκατω μου48 Dio fa vendetta per me
e mi sottomette i popoli.
49 και εξαγων με εξ εχθρων μου και εκ των επεγειρομενων μοι υψωσεις με εξ ανδρος αδικηματων ρυση με49 Tu mi liberi dai miei nemici,
mi innalzi sopra i miei avversari,
mi liberi dall'uomo violento.
50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι κυριε εν τοις εθνεσιν και εν τω ονοματι σου ψαλω50 Perciò ti loderò, Signore,
fra i popoli canterò inni al tuo nome.
51 μεγαλυνων σωτηριας βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος51 Egli concede una grande vittoria al suo re,
la grazia al suo consacrato,
a Davide e ai suoi discendenti per sempre".