Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Proverbi 16


font
BIBBIA CEI 1974NOVA VULGATA
1 All'uomo appartengono i progetti della mente,
ma dal Signore viene la risposta.
1 Hominis est animum praeparare,
et Domini est responsio linguae.
2 Tutte le vie dell'uomo sembrano pure ai suoi occhi,
ma chi scruta gli spiriti è il Signore.
2 Omnes viae hominis purae sunt oculis eius,
spirituum ponderator est Dominus.
3 Affida al Signore la tua attività
e i tuoi progetti riusciranno.
3 Revela Domino opera tua,
et dirigentur cogitationes tuae.
4 Il Signore ha fatto tutto per un fine,
anche l'empio per il giorno della sventura.
4 Universa secundum proprium finem operatus est Dominus;
impium quoque ad diem malum.
5 È un abominio per il Signore ogni cuore superbo,
certamente non resterà impunito.
5 Abominatio Domini est omnis arrogans;
manus in manu, non erit innocens.
6 Con la bontà e la fedeltà si espia la colpa,
con il timore del Signore si evita il male.
6 Misericordia et veritate redimitur iniquitas,
et in timore Domini declinatur a malo.
7 Quando il Signore si compiace della condotta di un uomo,
riconcilia con lui anche i suoi nemici.
7 Cum placuerint Domino viae hominis,
inimicos quoque eius convertet ad pacem.
8 Poco con onestà è meglio
di molte rendite senza giustizia.
8 Melius est parum cum iustitia
quam multi fructus sine aequitate.
9 La mente dell'uomo pensa molto alla sua via,
ma il Signore dirige i suoi passi.
9 Cor hominis disponit viam suam,
sed Domini est dirigere gressus eius.
10 Un oracolo è sulle labbra del re,
in giudizio la sua bocca non sbaglia.
10 Divinatio in labiis regis,
in iudicio non errabit os eius.
11 La stadera e le bilance giuste appartengono al Signore,
sono opera sua tutti i pesi del sacchetto.
11 Pondus et statera iusta Domini sunt,
et opera eius omnes lapides sacculi.
12 È in abominio ai re commettere un'azione iniqua,
poiché il trono si consolida con la giustizia.
12 Abominantur reges agere impie,
quoniam iustitia firmatur solium.
13 Delle labbra giuste si compiace il re
e ama chi parla con rettitudine.
13 Voluntas regum labia iusta;
qui recta loquitur, diligetur.
14 L'ira del re è messaggera di morte,
ma l'uomo saggio la placherà.
14 Indignatio regis nuntii mortis,
et vir sapiens placabit eam.
15 Nello splendore del volto del re è la vita,
il suo favore è come nube di primavera.
15 In lumine vultus regis vita,
et voluntas eius quasi imber serotinus.
16 È molto meglio possedere la sapienza che l'oro,
il possesso dell'intelligenza è preferibile all'argento.
16 Possidere sapientiam quanto melius est auro;
et acquirere prudentiam pretiosius est argento.
17 La strada degli uomini retti è evitare il male,
conserva la vita chi controlla la sua via.
17 Semita iustorum declinare a malo;
custos animae suae, qui servat viam suam.
18 Prima della rovina viene l'orgoglio
e prima della caduta lo spirito altero.
18 Contritionem praecedit superbia,
et ante ruinam exaltatio spiritus.
19 È meglio abbassarsi con gli umili
che spartire la preda con i superbi.
19 Melius est humiliari cum mitibus
quam dividere spolia cum superbis.
20 Chi è prudente nella parola troverà il bene
e chi confida nel Signore è beato.
20 Eruditus in verbo reperiet bona;
et, qui sperat in Domino, beatus est.
21 Sarà chiamato intelligente chi è saggio di mente;
il linguaggio dolce aumenta la dottrina.
21 Qui sapiens est corde, appellabitur prudens;
et dulcedo labiorum addet doctrinam.
22 Fonte di vita è la prudenza per chi la possiede,
castigo degli stolti è la stoltezza.
22 Fons vitae eruditio possidentis;
poena stultorum stultitia.
23 Una mente saggia rende prudente la bocca
e sulle sue labbra aumenta la dottrina.
23 Cor sapientis erudiet os eius
et labiis eius addet doctrinam.
24 Favo di miele sono le parole gentili,
dolcezza per l'anima e refrigerio per il corpo.
24 Favus mellis composita verba,
dulcedo animae et sanitas ossium.
25 C'è una via che pare diritta a qualcuno,
ma sbocca in sentieri di morte.
25 Est via, quae videtur homini recta,
et novissima eius ducunt ad mortem.
26 L'appetito del lavoratore lavora per lui,
perché la sua bocca lo stimola.
26 Anima laborantis laborat sibi,
quia compulit eum os suum.
27 L'uomo perverso produce la sciagura,
sulle sue labbra c'è come un fuoco ardente.
27 Vir impius fodit malum,
et in labiis eius quasi ignis ardens.
28 L'uomo ambiguo provoca litigi,
chi calunnia divide gli amici.
28 Homo perversus suscitat lites,
et mussitator separat familiares.
29 L'uomo violento seduce il prossimo
e lo spinge per una via non buona.
29 Vir iniquus lactat amicum suum
et ducit eum per viam non bonam.
30 Chi socchiude gli occhi medita inganni,
chi stringe le labbra ha già commesso il male.
30 Qui attonitis oculis cogitat prava,
comprimens labia sua perficit malum.
31 Corona magnifica è la canizie,
ed essa si trova sulla via della giustizia.
31 Corona dignitatis canities,
quae in viis iustitiae reperietur.
32 Il paziente val più di un eroe,
chi domina se stesso val più di chi conquista una città.
32 Melior est patiens viro forti,
et, qui dominatur animo suo, expugnatore urbium.
33 Nel grembo si getta la sorte,
ma la decisione dipende tutta dal Signore.
33 Sortes mittuntur in sinum,
sed a Domino temperantur.