Proverbi 16
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 1974 | LXX |
---|---|
1 All'uomo appartengono i progetti della mente, ma dal Signore viene la risposta. | 1 - |
2 Tutte le vie dell'uomo sembrano pure ai suoi occhi, ma chi scruta gli spiriti è il Signore. | 2 παντα τα εργα του ταπεινου φανερα παρα τω θεω οι δε ασεβεις εν ημερα κακη ολουνται |
3 Affida al Signore la tua attività e i tuoi progetti riusciranno. | 3 - |
4 Il Signore ha fatto tutto per un fine, anche l'empio per il giorno della sventura. | 4 - |
5 È un abominio per il Signore ogni cuore superbo, certamente non resterà impunito. | 5 ακαθαρτος παρα θεω πας υψηλοκαρδιος χειρι δε χειρας εμβαλων αδικως ουκ αθωωθησεται |
6 Con la bontà e la fedeltà si espia la colpa, con il timore del Signore si evita il male. | 6 - |
7 Quando il Signore si compiace della condotta di un uomo, riconcilia con lui anche i suoi nemici. | 7 αρχη οδου αγαθης το ποιειν τα δικαια δεκτα δε παρα θεω μαλλον η θυειν θυσιας |
8 Poco con onestà è meglio di molte rendite senza giustizia. | 8 ο ζητων τον κυριον ευρησει γνωσιν μετα δικαιοσυνης οι δε ορθως ζητουντες αυτον ευρησουσιν ειρηνην |
9 La mente dell'uomo pensa molto alla sua via, ma il Signore dirige i suoi passi. | 9 παντα τα εργα του κυριου μετα δικαιοσυνης φυλασσεται δε ο ασεβης εις ημεραν κακην |
10 Un oracolo è sulle labbra del re, in giudizio la sua bocca non sbaglia. | 10 μαντειον επι χειλεσιν βασιλεως εν δε κρισει ου μη πλανηθη το στομα αυτου |
11 La stadera e le bilance giuste appartengono al Signore, sono opera sua tutti i pesi del sacchetto. | 11 ροπη ζυγου δικαιοσυνη παρα κυριω τα δε εργα αυτου σταθμια δικαια |
12 È in abominio ai re commettere un'azione iniqua, poiché il trono si consolida con la giustizia. | 12 βδελυγμα βασιλει ο ποιων κακα μετα γαρ δικαιοσυνης ετοιμαζεται θρονος αρχης |
13 Delle labbra giuste si compiace il re e ama chi parla con rettitudine. | 13 δεκτα βασιλει χειλη δικαια λογους δε ορθους αγαπα |
14 L'ira del re è messaggera di morte, ma l'uomo saggio la placherà. | 14 θυμος βασιλεως αγγελος θανατου ανηρ δε σοφος εξιλασεται αυτον |
15 Nello splendore del volto del re è la vita, il suo favore è come nube di primavera. | 15 εν φωτι ζωης υιος βασιλεως οι δε προσδεκτοι αυτω ωσπερ νεφος οψιμον |
16 È molto meglio possedere la sapienza che l'oro, il possesso dell'intelligenza è preferibile all'argento. | 16 νοσσιαι σοφιας αιρετωτεραι χρυσιου νοσσιαι δε φρονησεως αιρετωτεραι υπερ αργυριον |
17 La strada degli uomini retti è evitare il male, conserva la vita chi controlla la sua via. | 17 τριβοι ζωης εκκλινουσιν απο κακων μηκος δε βιου οδοι δικαιοσυνης ο δεχομενος παιδειαν εν αγαθοις εσται ο δε φυλασσων ελεγχους σοφισθησεται ος φυλασσει τας εαυτου οδους τηρει την εαυτου ψυχην αγαπων δε ζωην αυτου φεισεται στοματος αυτου |
18 Prima della rovina viene l'orgoglio e prima della caduta lo spirito altero. | 18 προ συντριβης ηγειται υβρις προ δε πτωματος κακοφροσυνη |
19 È meglio abbassarsi con gli umili che spartire la preda con i superbi. | 19 κρεισσων πραυθυμος μετα ταπεινωσεως η ος διαιρειται σκυλα μετα υβριστων |
20 Chi è prudente nella parola troverà il bene e chi confida nel Signore è beato. | 20 συνετος εν πραγμασιν ευρετης αγαθων πεποιθως δε επι θεω μακαριστος |
21 Sarà chiamato intelligente chi è saggio di mente; il linguaggio dolce aumenta la dottrina. | 21 τους σοφους και συνετους φαυλους καλουσιν οι δε γλυκεις εν λογω πλειονα ακουσονται |
22 Fonte di vita è la prudenza per chi la possiede, castigo degli stolti è la stoltezza. | 22 πηγη ζωης εννοια τοις κεκτημενοις παιδεια δε αφρονων κακη |
23 Una mente saggia rende prudente la bocca e sulle sue labbra aumenta la dottrina. | 23 καρδια σοφου νοησει τα απο του ιδιου στοματος επι δε χειλεσιν φορεσει επιγνωμοσυνην |
24 Favo di miele sono le parole gentili, dolcezza per l'anima e refrigerio per il corpo. | 24 κηρια μελιτος λογοι καλοι γλυκασμα δε αυτων ιασις ψυχης |
25 C'è una via che pare diritta a qualcuno, ma sbocca in sentieri di morte. | 25 εισιν οδοι δοκουσαι ειναι ορθαι ανδρι τα μεντοι τελευταια αυτων βλεπει εις πυθμενα αδου |
26 L'appetito del lavoratore lavora per lui, perché la sua bocca lo stimola. | 26 ανηρ εν πονοις πονει εαυτω και εκβιαζεται εαυτου την απωλειαν ο μεντοι σκολιος επι τω εαυτου στοματι φορει την απωλειαν |
27 L'uomo perverso produce la sciagura, sulle sue labbra c'è come un fuoco ardente. | 27 ανηρ αφρων ορυσσει εαυτω κακα επι δε των εαυτου χειλεων θησαυριζει πυρ |
28 L'uomo ambiguo provoca litigi, chi calunnia divide gli amici. | 28 ανηρ σκολιος διαπεμπεται κακα και λαμπτηρα δολου πυρσευει κακοις και διαχωριζει φιλους |
29 L'uomo violento seduce il prossimo e lo spinge per una via non buona. | 29 ανηρ παρανομος αποπειραται φιλων και απαγει αυτους οδους ουκ αγαθας |
30 Chi socchiude gli occhi medita inganni, chi stringe le labbra ha già commesso il male. | 30 στηριζων οφθαλμους αυτου λογιζεται διεστραμμενα οριζει δε τοις χειλεσιν αυτου παντα τα κακα ουτος καμινος εστιν κακιας |
31 Corona magnifica è la canizie, ed essa si trova sulla via della giustizia. | 31 στεφανος καυχησεως γηρας εν δε οδοις δικαιοσυνης ευρισκεται |
32 Il paziente val più di un eroe, chi domina se stesso val più di chi conquista una città. | 32 κρεισσων ανηρ μακροθυμος ισχυρου ο δε κρατων οργης κρεισσων καταλαμβανομενου πολιν |
33 Nel grembo si getta la sorte, ma la decisione dipende tutta dal Signore. | 33 εις κολπους επερχεται παντα τοις αδικοις παρα δε κυριου παντα τα δικαια |