Livre des Proverbes 7

JERUSALEM	LXX
1 Mon fils, garde mes paroles, conserve chez toi mes préceptes.	1 υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον
2 Garde mes préceptes et tu vivras, que mon enseignement soit comme la pupille de tes yeux.	2 φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων
3 Fixe-les à tes doigts, inscris-les sur la tablette de ton coeur.	3 περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου
4 Dis à la sagesse: "Tu es ma soeur!" Donne le nom de parente à l'intelligence,	4 ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω
5 pour te garder de la femme étrangère, de l'inconnue aux paroles doucereuses.	5 ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται
6 Comme j'étais à la fenêtre de ma demeure, j'ai regardé par le treillis	6 απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα
7 et j'ai vu, parmi de jeunes niais, j'ai remarqué parmi des enfants un garçon privé de sens.	7 ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων
8 Passant par la venelle, près du coin où elle est, il gagne le chemin de sa maison,	8 παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης
9 à la brune, au tomber du jour, au coeur de la nuit et de l'ombre.	9 και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης
10 Et voici qu'une femme vient à sa rencontre, vêtue comme une prostituée, la fausseté au coeur.	10 η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας
11 Elle est hardie et insolente; ses pieds ne peuvent tenir à la maison.	11 ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης
12 Tantôt dans la rue, tantôt sur les places, à tous les coins elle se tient aux aguets.	12 χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει
13 Elle le saisit et l'embrasse et d'un air effronté lui dit:	13 ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω
14 "J'avais à offrir un sacrifice de communion, j'ai accompli mes voeux aujourd'hui,	14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου
15 voilà pourquoi je suis sortie à ta rencontre pour te chercher, et je t'ai trouvé.	15 ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε
16 J'ai recouvert mon divan de couvertures, de tissus brodés, d'étoffe d'Egypte,	16 κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου
17 j'ai aspergé ma couche de myrrhe, d'aloès et de cinnamome.	17 διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω
18 Viens! Enivrons-nous d'amour jusqu'au matin! Jouissons dans la volupté!	18 ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι
19 Car il n'y a point de mari à la maison: il est parti pour un lointain voyage,	19 ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν
20 il a emporté le sac aux écus, à la pleine lune il reviendra chez lui.	20 ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου
21 A force de persuasion elle le séduit, par le charme doucereux de ses lèvres elle l'entraîne.	21 απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον
22 Aussitôt il la suit, tel un boeuf qui va à l'abattoir, tel un fou marchant au supplice des entraves,	22 ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους
23 jusqu'à ce qu'un trait lui perce le foie, tel l'oiseau qui se précipite dans le filet sans savoir qu'il yva de sa vie.	23 η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει
24 A présent, fils, écoutez-moi, prêtez attention aux paroles de ma bouche:	24 νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου
25 que ton coeur ne dévie pas vers ses chemins, ne t'égare pas dans ses sentiers,	25 μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου
26 car nombreux sont ceux qu'elle a frappés à mort et les plus robustes furent tous ses victimes.	26 πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν
27 Sa demeure est le chemin du shéol, la pente vers le parvis des morts.	27 οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου