1 Mon fils, garde mes paroles, conserve chez toi mes préceptes.
| 1 Υιε μου, φυλαττε τους λογους μου και ταμιευσον τας εντολας μου παρα σεαυτω. |
2 Garde mes préceptes et tu vivras, que mon enseignement soit comme la pupille de tes yeux.
| 2 Φυλαττε τας εντολας μου, και θελεις ζησει? και τον νομον μου, ως την κορην των οφθαλμων σου. |
3 Fixe-les à tes doigts, inscris-les sur la tablette de ton coeur.
| 3 Δεσον αυτα επι τους δακτυλους σου, εγχαραξον αυτα επι την πλακα της καρδιας σου. |
4 Dis à la sagesse: "Tu es ma soeur!" Donne le nom de parente à l'intelligence,
| 4 Ειπε προς την σοφιαν; συ εισαι αδελφη μου? και καλεσον την φρονησιν συγγενη σου? |
5 pour te garder de la femme étrangère, de l'inconnue aux paroles doucereuses.
| 5 δια να σε φυλαττωσιν απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης δια των λογων αυτης. |
6 Comme j'étais à la fenêtre de ma demeure, j'ai regardé par le treillis
| 6 Επειδη απο του παραθυρου της οικιας μου εκυψα δια του δικτυωτου μου? |
7 et j'ai vu, parmi de jeunes niais, j'ai remarqué parmi des enfants un garçon privé de sens.
| 7 και ειδον μεταξυ των αφρονων, παρετηρησα μεταξυ των νεανισκων, νεον ενδεη φρενων? |
8 Passant par la venelle, près du coin où elle est, il gagne le chemin de sa maison,
| 8 οστις διεβαινε δια της πλατειας, πλησιον της γωνιας αυτης, και διηρχετο την οδον προς την οικιαν αυτης, |
9 à la brune, au tomber du jour, au coeur de la nuit et de l'ombre.
| 9 εν τω εσπερινω σκοτει της ημερας, εν τω σκοτασμω της νυκτος και τω γνοφω? |
10 Et voici qu'une femme vient à sa rencontre, vêtue comme une prostituée, la fausseté au coeur.
| 10 και ιδου, συναπαντα αυτον γυνη εχουσα σχημα πορνικον, και καρδιαν δολιοφρονα, |
11 Elle est hardie et insolente; ses pieds ne peuvent tenir à la maison.
| 11 φλυαρος και αναιδης? οι ποδες αυτης δεν μενουσιν εν τω οικω αυτης? |
12 Tantôt dans la rue, tantôt sur les places, à tous les coins elle se tient aux aguets.
| 12 τωρα ειναι εξω, τωρα εν ταις πλατειαις, και ενεδρευει πλησιον πασης γωνιας. |
13 Elle le saisit et l'embrasse et d'un air effronté lui dit:
| 13 Και πιανει αυτον και φιλει αυτον και με αναιδες προσωπον λεγει προς αυτον, |
14 "J'avais à offrir un sacrifice de communion, j'ai accompli mes voeux aujourd'hui,
| 14 Εχω θυσιας ειρηνικας? σημερον απεδωκα τας ευχας μου? |
15 voilà pourquoi je suis sortie à ta rencontre pour te chercher, et je t'ai trouvé.
| 15 δια τουτο εξηλθον εις απαντησιν σου, ποθουσα το προσωπον σου, και σε ευρηκα? |
16 J'ai recouvert mon divan de couvertures, de tissus brodés, d'étoffe d'Egypte,
| 16 εστρωσα την κλινην μου με πεπλους, με ταπητας πεποικιλμενους, με νηματα της Αιγυπτου? |
17 j'ai aspergé ma couche de myrrhe, d'aloès et de cinnamome.
| 17 εθυμιασα την κλινην μου με σμυρναν, αλοην και κιναμωμον? |
18 Viens! Enivrons-nous d'amour jusqu'au matin! Jouissons dans la volupté!
| 18 ελθε, ας μεθυσθωμεν απο ερωτος μεχρι της αυγης? ας εντρυφησωμεν εις ερωτας? |
19 Car il n'y a point de mari à la maison: il est parti pour un lointain voyage,
| 19 διοτι δεν ειναι ο ανηρ εν τη οικια αυτου, υπηγεν εις οδον μακραν? |
20 il a emporté le sac aux écus, à la pleine lune il reviendra chez lui.
| 20 ελαβε βαλαντιον αργυριου εν τη χειρι αυτου? εν ωρισμενω καιρω θελει επανελθει εις την οικιαν αυτου. |
21 A force de persuasion elle le séduit, par le charme doucereux de ses lèvres elle l'entraîne.
| 21 Δια της πολλης αυτης τεχνης απεπλανησεν αυτον? δια της κολακειας των χειλεων αυτης ειλκυσεν αυτον. |
22 Aussitôt il la suit, tel un boeuf qui va à l'abattoir, tel un fou marchant au supplice des entraves,
| 22 Ευθυς ακολουθει αυτην κατοπιν, καθως ο βους υπαγει εις την σφαγην, η καθως η ελαφος πηδα εις τον βροχον, |
23 jusqu'à ce qu'un trait lui perce le foie, tel l'oiseau qui se précipite dans le filet sans savoir qu'il yva de sa vie.
| 23 εωσου βελος διαπεραση το ηπαρ αυτης? καθως το πτηνον σπευδει εις την παγιδα και δεν εξευρει οτι ειναι εναντιον της ζωης αυτου. |
24 A présent, fils, écoutez-moi, prêtez attention aux paroles de ma bouche:
| 24 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, τεκνα, και προσεχετε εις τους λογους του στοματος μου. |
25 que ton coeur ne dévie pas vers ses chemins, ne t'égare pas dans ses sentiers,
| 25 Ας μη εκκλινη εις τας οδους αυτης η καρδια σου, μη παρεκτραπης εις τας τριβους αυτης. |
26 car nombreux sont ceux qu'elle a frappés à mort et les plus robustes furent tous ses victimes.
| 26 Διοτι πολλους εκαμε να πεσωσι πεπληγωμενοι, και δυνατοι ειναι οι φονευθεντες υπ' αυτης. |
27 Sa demeure est le chemin du shéol, la pente vers le parvis des morts.
| 27 Οδοι αδου ειναι ο οικος αυτης, καταβαινουσαι εις τα ταμεια του θανατου. |