Livre des Psaumes 44

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Du maître de chant. Des fils de Coré. Poème.	1 Εις τον πρωτον μουσικον, δια τους υιους Κορε? Μασχιλ.>> Θεε, με τα ωτα ημων ηκουσαμεν, οι πατερες ημων διηγηθησαν προς ημας το εργον, το οποιον επραξας εν ταις ημεραις αυτων, εν ημεραις αρχαιαις.
2 O Dieu, nous avons ouï de nos oreilles, nos pères nous ont raconté l'oeuvre que tu fis de leurs jours,aux jours d'autrefois,	2 Συ δια της χειρος σου εξεδιωξας εθνη και εφυτευσας αυτους? κατεθλιψας λαους και απεδιωξας αυτους.
3 et par ta main. Pour les planter, tu expulsas des nations, pour les étendre, tu malmenas des peuples;	3 Διοτι δεν εκληρονομησαν την γην δια της ρομφαιας αυτων, και ο βραχιων αυτων δεν εσωσεν αυτους? αλλ' η δεξια σου και ο βραχιων σου και το φως του προσωπου σου? διοτι ευηρεστηθης εις αυτους.
4 ni leur épée ne conquit le pays, ni leur bras n'en fit des vainqueurs, mais ce furent ta droite et tonbras et la lumière de ta face, car tu les aimais.	4 Συ εισαι ο βασιλευς μου, Θεε, ο διοριζων τας σωτηριας του Ιακωβ.
5 C'est toi, mon Roi, mon Dieu, qui décidais les victoires de Jacob;	5 Δια σου θελομεν καταβαλει τους εχθρους ημων? δια του ονοματος σου θελομεν καταπατησει τους επανισταμενους εφ' ημας?
6 par toi, nous enfoncions nos adversaires, par ton nom, nous piétinions nos agresseurs.	6 Διοτι δεν θελω ελπισει επι το τοξον ουδε η ρομφαια μου θελει με σωσει.
7 Ni dans mon arc n'était ma confiance, ni mon épée ne me fit vainqueur;	7 Διοτι συ εσωσας ημας εκ των εχθρων ημων και κατησχυνας τους μισουντας ημας?
8 par toi nous vainquions nos adversaires, tu couvrais nos ennemis de honte;	8 εις τον Θεον θελομεν καυχασθαι ολην την ημεραν, και το ονομα σου εις τον αιωνα θελομεν υμνει. Διαψαλμα.
9 en Dieu nous jubilions tout le jour, célébrant sans cesse ton nom.	9 Ομως απεβαλες και κατησχυνας ημας, και δεν εξερχεσαι πλεον μετα των στρατευματων ημων.
10 Et pourtant, tu nous as rejetés et bafoués, tu ne sors plus avec nos armées;	10 Εκαμες ημας να στρεψωμεν εις τα οπισω εμπροσθεν του εχθρου? και οι μισουντες ημας διαρπαζουσι τα ημετερα εις εαυτους.
11 tu nous fais reculer devant l'adversaire, nos ennemis ont pillé à coeur joie.	11 Παρεδωκας ημας ως προβατα εις βρωσιν και εις τα εθνη διεσκορπισας ημας.
12 Comme animaux de boucherie tu nous livres et parmi les nations tu nous as dispersés;	12 Επωλησας τον λαον σου ανευ τιμης, και δεν ηυξησας τον πλουτον σου εκ της πωλησεως αυτων.
13 tu vends ton peuple à vil prix sans t'enrichir à ce marché.	13 Κατεστησας ημας ονειδος εις τους γειτονας ημων, καταγελων και χλευασμον εις τους περιξ ημων.
14 Tu fais de nous l'insulte de nos voisins, fable et risée de notre entourage;	14 Κατεστησας ημας παροιμιαν μεταξυ των εθνων, κινησιν κεφαλης μεταξυ των λαων.
15 tu fais de nous le proverbe des nations, hochement de tête parmi les peuples.	15 Ολην την ημεραν η εντροπη μου ειναι ενωπιον μου, και η αισχυνη του προσωπου μου με εκαλυψε?
16 Tout le jour, mon déshonneur est devant moi et la honte couvre mon visage,	16 δια την φωνην του ονειδιζοντος και υβριζοντος? δια τον εχθρον και εκδικητην.
17 sous les clameurs d'insulte et de blasphème, au spectacle de la haine et de la vengeance.	17 Παντα ταυτα ηλθον εφ' ημας, ομως δεν σε ελησμονησαμεν και δεν ηθετησαμεν την διαθηκην σου?
18 Tout cela nous advint sans t'avoir oublié, sans avoir trahi ton alliance,	18 Ουδε εστραφη εις τα οπισω η καρδια ημων, ουδε εξεκλιναν τα βηματα ημων απο της οδου σου.
19 sans que nos coeurs soient revenus en arrière, sans que nos pas aient quitté ton sentier:	19 Αν και συνετριψας ημας εν τω τοπω των δρακοντων και περιεκαλυψας ημας δια της σκιας του θανατου.
20 tu nous broyas au séjour des chacals, nous couvrant de l'ombre de la mort.	20 Εαν ελησμονουμεν το ονομα του Θεου ημων και εξετεινομεν τας χειρας ημων εις Θεον αλλοτριον,
21 Si nous avions oublié le nom de notre Dieu, tendu les mains vers un dieu étranger,	21 ο Θεος δεν ηθελεν εξετασει τουτο; διοτι αυτος εξευρει τα κρυφια της καρδιας.
22 est-ce que Dieu ne l'eût pas aperçu, lui qui sait les secrets du coeur?	22 Οτι ενεκα σου θανατουμεθα ολην την ημεραν? ελογισθημεν ως προβατα σφαγης.
23 C'est pour toi qu'on nous massacre tout le jour, qu'on nous traite en moutons d'abattoir.	23 Εξεγερθητι, δια τι καθευδεις, Κυριε; εξεγερθητι, μη αποβαλης ημας διαπαντος.
24 Lève-toi, pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi, ne rejette pas jusqu'à la fin!	24 Δια τι κρυπτεις το προσωπον σου; λησμονεις την ταλαιπωριαν ημων και την καταδυναστευσιν ημων;
25 Pourquoi caches-tu ta face, oublies-tu notre oppression, notre misère?	25 Διοτι εταπεινωθη εως χωματος η ψυχη ημων? εκολληθη εις την γην η κοιλια ημων.
26 Car notre âme est effondrée en la poussière, notre ventre est collé à la terre.	26 Αναστηθι εις βοηθειαν ημων και λυτρωσον ημας ενεκεν του ελεους σου.
27 Debout, viens à notre aide, rachète-nous en raison de ton amour!