Livre des Psaumes 44

JERUSALEM	Biblia Tysiąclecia
1 Du maître de chant. Des fils de Coré. Poème.	1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Pieśń pouczająca.
2 O Dieu, nous avons ouï de nos oreilles, nos pères nous ont raconté l'oeuvre que tu fis de leurs jours,aux jours d'autrefois,	2 Boże, słyszeliśmy na własne uszy: ojcowie nasi nam opowiedzieli o czynie, którego za ich dni dokonałeś, za dni starożytnych.
3 et par ta main. Pour les planter, tu expulsas des nations, pour les étendre, tu malmenas des peuples;	3 Ty własną ręką wygnałeś pogan, a ich zasadziłeś, starłeś narody, a im dałeś przestrzeń.
4 ni leur épée ne conquit le pays, ni leur bras n'en fit des vainqueurs, mais ce furent ta droite et tonbras et la lumière de ta face, car tu les aimais.	4 Bo nie zdobyli kraju swoim mieczem ani ich nie ocaliło własne ramię, lecz prawica i ramię Twoje, i światło Twego oblicza, boś ich umiłował.
5 C'est toi, mon Roi, mon Dieu, qui décidais les victoires de Jacob;	5 Ty, o mój Boże, jesteś moim Królem, który Jakubowi zapewniałeś ocalenie.
6 par toi, nous enfoncions nos adversaires, par ton nom, nous piétinions nos agresseurs.	6 Dzięki Tobie nacieramy na naszych wrogów i naszych napastników depczemy w imię Twoje.
7 Ni dans mon arc n'était ma confiance, ni mon épée ne me fit vainqueur;	7 Bo nie zaufałem mojemu łukowi ani mój miecz mnie nie ocalił;
8 par toi nous vainquions nos adversaires, tu couvrais nos ennemis de honte;	8 lecz Ty nas wybawiłeś od wrogów i zawstydziłeś Tych, co nas nienawidzą.
9 en Dieu nous jubilions tout le jour, célébrant sans cesse ton nom.	9 W każdym czasie chlubimy się Bogiem i sławimy bez przerwy Twe imię.
10 Et pourtant, tu nous as rejetés et bafoués, tu ne sors plus avec nos armées;	10 A jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz już z naszymi wojskami;
11 tu nous fais reculer devant l'adversaire, nos ennemis ont pillé à coeur joie.	11 sprawiłeś, że ustępujemy przed wrogiem, a ci, co nas nienawidzą, łup sobie zdobyli.
12 Comme animaux de boucherie tu nous livres et parmi les nations tu nous as dispersés;	12 Na rzeź nas wydałeś jak owce i rozproszyłeś nas między pogan.
13 tu vends ton peuple à vil prix sans t'enrichir à ce marché.	13 Swój lud sprzedałeś za bezcen i niewiele zyskałeś na tej sprzedaży.
14 Tu fais de nous l'insulte de nos voisins, fable et risée de notre entourage;	14 Wystawiłeś nas na wzgardę sąsiadom, na śmiech i urąganie naszego otoczenia.
15 tu fais de nous le proverbe des nations, hochement de tête parmi les peuples.	15 Uczyniłeś nas przedmiotem przysłowia wśród pogan, ludy potrząsają głową nad nami.
16 Tout le jour, mon déshonneur est devant moi et la honte couvre mon visage,	16 Wciąż przede mną jest moja zniewaga i wstyd mi twarz okrywa,
17 sous les clameurs d'insulte et de blasphème, au spectacle de la haine et de la vengeance.	17 na głos miotającego obelgi i szyderstwa, wobec wroga i mściciela.
18 Tout cela nous advint sans t'avoir oublié, sans avoir trahi ton alliance,	18 Wszystko to na nas przyszło, a jednak myśmy nie zapomnieli o Tobie i nie złamaliśmy Twego przymierza,
19 sans que nos coeurs soient revenus en arrière, sans que nos pas aient quitté ton sentier:	19 ani serce nasze się nie odwróciło i kroki nasze nie zboczyły z Twej ścieżki,
20 tu nous broyas au séjour des chacals, nous couvrant de l'ombre de la mort.	20 kiedy nas starłeś w miejscu szakali i okryłeś nas mrokiem.
21 Si nous avions oublié le nom de notre Dieu, tendu les mains vers un dieu étranger,	21 Gdybyśmy zapomnieli imię Boga naszego i wyciągali ręce do obcego boga,
22 est-ce que Dieu ne l'eût pas aperçu, lui qui sait les secrets du coeur?	22 czyżby Bóg tego nie dostrzegł, On, który zna tajniki serca?
23 C'est pour toi qu'on nous massacre tout le jour, qu'on nous traite en moutons d'abattoir.	23 Lecz to przez wzgląd na Ciebie ciągle nas mordują, mają nas za owce na rzeź przeznaczone.
24 Lève-toi, pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi, ne rejette pas jusqu'à la fin!	24 Ocknij się! Dlaczego śpisz, Panie? Przebudź się! Nie odrzucaj na zawsze!
25 Pourquoi caches-tu ta face, oublies-tu notre oppression, notre misère?	25 Dlaczego ukrywasz Twoje oblicze? Zapominasz o nędzy i ucisku naszym?
26 Car notre âme est effondrée en la poussière, notre ventre est collé à la terre.	26 Albowiem dusza nasza pogrążyła się w prochu, a ciało do ziemi.
27 Debout, viens à notre aide, rachète-nous en raison de ton amour!	27 Powstań, przyjdź nam na pomoc i wyzwól nas przez swą łaskawość!