Livre de Job 15

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Eliphaz de Témân prit la parole et dit:	1 Τοτε απεκριθη Ελιφας ο Θαιμανιτης και ειπεν?
2 Un sage répond-il par des raisons en l'air et se repaît-il d'un vent d'est?	2 Επρεπε σοφος να προφερη στοχασμους ματαιους και να γεμιζη την κοιλιαν αυτου απο ανατολικου ανεμου;
3 Se défend-il avec des mots inutiles et des discours sans profit?	3 Επρεπε να φιλονεικη δια λογων ματαιων και ομιλιων ανωφελων;
4 Tu fais plus: tu supprimes la crainte, tu discrédites les pieux entretiens devant Dieu.	4 Βεβαιως συ απορριπτεις τον φοβον και αποκλειεις την δεησιν ενωπιον του Θεου.
5 Ta faute te dicte de telles paroles et tu adoptes le langage des astucieux.	5 Διοτι το στομα σου αποδεικνυει την ανομιαν σου, και εξελεξας την γλωσσαν των πανουργων.
6 Ta propre bouche te condamne, et non pas moi, tes lèvres mêmes témoignent contre toi.	6 Το στομα σου σε καταδικαζει, και ουχι εγω? και τα χειλη σου καταμαρτυρουσιν εναντιον σου.
7 Es-tu né le premier des hommes? Est-ce qu'on t'enfanta avant les collines?	7 Μη πρωτος ανθρωπος εγεννηθης; η προ των βουνων επλασθης;
8 As-tu écouté au conseil de Dieu et accaparé la sagesse?	8 Μηπως ηκουσας τας βουλας του Θεου; και εξηντλησας εις σεαυτον την σοφιαν;
9 Que sais-tu que nous ne sachions, que comprends-tu qui nous dépasse?	9 Τι εξευρεις, και δεν εξευρομεν; τι εννοεις, και δεν εννοουμεν;
10 Il y a même parmi nous une tête chenue, un vieillard, chargé d'ans plus que ton père.	10 Υπαρχουσι και μεταξυ ημων πολιοι και γεροντες, γεροντοτεροι του πατρος σου.
11 Fais-tu peu de cas de ces consolations divines et du ton modéré de nos paroles?	11 Αι παρηγοριαι του Θεου φαινονται μικρον πραγμα εις σε; η εχεις τι αποκρυφον εν σεαυτω;
12 Comme la passion t'emporte! Et quels yeux tu roules,	12 Δια τι σε αποπλανα η καρδια σου; και δια τι παραφερονται οι οφθαλμοι σου,
13 quand tu tournes contre Dieu ta colère en proférant tes discours!	13 ωστε στρεφεις το πνευμα σου κατα του Θεου και αφινεις να εξερχωνται τοιουτοι λογοι εκ του στοματος σου;
14 Comment l'homme serait-il pur, resterait-il juste, l'enfant de la femme?	14 Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ηναι καθαρος; και ο γεγεννημενος εκ γυναικος, ωστε να ηναι δικαιος;
15 A ses saints mêmes Dieu ne fait pas confiance, et les Cieux ne sont pas purs à ses yeux.	15 Ιδου, εις τους αγιους αυτου δεν εμπιστευεται? και οι ουρανοι δεν ειναι καθαροι εις τους οφθαλμους αυτου?
16 Combien moins cet être abominable et corrompu, l'homme, qui boit l'iniquité comme l'eau!	16 ποσω μαλλον βδελυρος και ακαθαρτος ειναι ο ανθρωπος, ο πινων ανομιαν ως υδωρ;
17 Je veux t'instruire, écoute-moi, te faire part de mon expérience	17 Εγω θελω σε διδαξει? ακουσον μου? τουτο βεβαιως ειδον και θελω φανερωσει,
18 et de la tradition des Sages, restés fidèles à leurs Pères,	18 το οποιον οι σοφοι ανηγγειλαν παρα των πατερων αυτων, και δεν εκρυψαν?
19 à qui seuls fut donné le pays, sans qu'aucun étranger se fût mêlé à eux.	19 εις τους οποιους μονους εδοθη η γη, και ξενος δεν επερασε δια μεσου αυτων.
20 "La vie du méchant est un tourment continuel, les années réservées au tyran sont comptées.	20 Ο ασεβης βασανιζεται πασας τας ημερας, και αριθμητα ετη ειναι πεφυλαγμενα δια τον τυραννον.
21 Le cri d'alarme résonne à ses oreilles, en pleine paix le dévastateur fond sur lui.	21 Ηχος φοβου ειναι εις τα ωτα αυτου? εν μεσω ειρηνης θελει επελθει επ' αυτον ο εξολοθρευτης.
22 Il ne compte plus échapper aux ténèbres et se voit désigné pour l'épée,	22 Δεν πιστευει οτι θελει επιστρεψει εκ του σκοτους, και περιμενει την μαχαιραν.
23 assigné en pâture au vautour. Il sait que sa ruine est imminente. L'heure des ténèbres	23 Περιπλαναται δια αρτον, και που; εξευρει οτι η ημερα του σκοτους ειναι ετοιμη πλησιον αυτου.
24 l'épouvante, la détresse et l'angoisse l'envahissent, comme lorsqu'un roi décide l'assaut.	24 Θλιψις και στενοχωρια θελουσι καταπληττει αυτον? θελουσιν υπερισχυσει κατ' αυτου, ως βασιλευς εις μαχην παρεσκευασμενος?
25 Il levait la main contre Dieu, il osait braver Shaddaï!	25 διοτι εξηπλωσε την χειρα αυτου κατα του Θεου και ηλαζονευθη κατα του Παντοδυναμου?
26 Il fonçait sur lui la tête baissée, avec un bouclier aux bosses massives.	26 ωρμησε κατ' αυτου με τραχηλον επηρμενον, με την πεπυκνωμενην ραχιν των ασπιδων αυτου?
27 Son visage s'était couvert de graisse, le lard s'était accumulé sur ses reins.	27 διοτι εσκεπασε το προσωπον αυτου με το παχος αυτου και υπερεπαχυνε τα πλευρα αυτου?
28 Il avait occupé des villes détruites, des maisons inhabitées et prêtes à tomber en ruines;	28 και κατωκησεν εις πολεις ερημους, εις οικους ακατοικητους, ετοιμους δια σωρους.
29 mais il ne s'enrichira pas, sa fortune ne tiendra pas, il ne couvrira plus le pays de son ombre, (iln'échappera pas aux ténèbres),	29 δεν θελει πλουτισθη, ουδε θελουσι διαμενει τα υπαρχοντα αυτου, ουδε θελει εκτανθη η αφθονια αυτων επι την γην.
30 la flamme desséchera ses jeunes pousses, sa fleur sera emportée par le vent.	30 Δεν θελει χωρισθη εκ του σκοτους? φλοξ θελει ξηρανει τους βλαστους αυτου, και με την πνοην του στοματος αυτου θελει απελθει.
31 Qu'il ne se fie pas à sa taille élevée, car il se ferait illusion.	31 Ας μη πιστευση εις την ματαιοτητα ο ηπατημενος, διοτι ματαιοτης θελει εισθαι η αμοιβη αυτου.
32 Avant le temps se flétriront ses palmes et ses rameaux ne reverdiront plus.	32 Προ του καιρου αυτου θελει φθαρη, και ο κλαδος αυτου δεν θελει πρασινισει.
33 Comme une vigne il secouera ses fruits verts, il rejettera, tel l'olivier, sa floraison.	33 Θελει αποβαλει την αωρον σταφυλην αυτου ως η αμπελος, και θελει ριψει το ανθος αυτου ως η ελαια.
34 Oui, l'engeance de l'impie est stérile, un feu dévore la tente de l'homme vénal.	34 Διοτι η συναξις των υποκριτων θελει ερημωθη, και πυρ θελει καταφαγει τας σκηνας της δωροληψιας.
35 Qui conçoit la peine engendre le malheur et porte en soi un fruit de déception."	35 Συλλαμβανουσι πονηριαν και γεννωσι ματαιοτητα, και η καρδια αυτων μηχαναται δολον.