Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Proverbia 17


font
VULGATALA SACRA BIBBIA
1 Melior est buccella sicca cum gaudio
quam domus plena victimis cum jurgio.
1 E' meglio una crosta di pan secco e la tranquillità che una casa ricolma di sacrifici di discordia.
2 Servus sapiens dominabitur filiis stultis,
et inter fratres hæreditatem dividet.
2 Il servo intelligente sta sopra un figlio snaturato e insieme ai suoi fratelli divide i suoi diritti.
3 Sicut igne probatur argentum et aurum camino,
ita corda probat Dominus.
3 Il crogiolo è per l'argento e il forno è per l'oro; ma è il Signore che scruta i cuori.
4 Malus obedit linguæ iniquæ,
et fallax obtemperat labiis mendacibus.
4 Il malevolo presta attenzione a labbra inique; il bugiardo presta l'orecchio a lingua malevola.
5 Qui despicit pauperem exprobrat factori ejus,
et qui ruina lætatur alterius non erit impunitus.
5 Chi deride il povero oltraggia il Creatore; chi gode dell'infelice non resterà impunito.
6 Corona senum filii filiorum,
et gloria filiorum patres eorum.
6 Corona degli anziani i loro nipotini; onore dei figlioli sono i loro padri.
7 Non decent stultum verba composita,
nec principem labium mentiens.
7 Allo stolto non si addice un parlare onesto; meno ancora a un onesto una lingua menzognera.
8 Gemma gratissima exspectatio præstolantis ;
quocumque se vertit, prudenter intelligit.
8 Pietra preziosa è un dono per chi l'ha; dovunque egli si volga ottiene tutto.
9 Qui celat delictum quærit amicitias ;
qui altero sermone repetit, separat fœderatos.
9 Chi nasconde una colpa si procura l'amicizia; ma chi torna sui fatti si priva di un amico.
10 Plus proficit correptio apud prudentem,
quam centum plagæ apud stultum.
10 Fa più male un rimprovero all'uomo intelligente che cento colpi all'uomo senza senno.
11 Semper jurgia quærit malus :
angelus autem crudelis mittetur contra eum.
11 Solo di ribellioni va in cerca chi è malvagio; ma un messaggio crudele gli vien mandato contro.
12 Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus,
quam fatuo confidenti in stultitia sua.
12 Meglio è incontrare un'orsa a cui han rapito i cuccioli che uno stolto nella sua stoltezza.
13 Qui reddit mala pro bonis,
non recedet malum de domo ejus.
13 Uno rende male per bene: la disgrazia mai si allontanerà dalla sua casa.
14 Qui dimittit aquam caput est jurgiorum,
et antequam patiatur contumeliam judicium deserit.
14 L'inizio d'una rissa è come l'acqua che straripa: prima che la rissa scoppi, fuggi via.
15 Qui justificat impium, et qui condemnat justum,
abominabilis est uterque apud Deum.
15 Giustificare l'empio e accusare il giusto: il Signore detesta tutt'e due le cose.
16 Quid prodest stulto habere divitias,
cum sapientiam emere non possit ?
Qui altum facit domum suam quærit ruinam,
et qui evitat discere incidet in mala.
16 Perché il denaro in mano all'insensato? Per comprare sapienza? Ma non ne ha l'animo!
17 Omni tempore diligit qui amicus est,
et frater in angustiis comprobatur.
17 L'amico ama in ogni circostanza; è un fratello nell'avversità.
18 Stultus homo plaudet manibus,
cum spoponderit pro amico suo.
18 Uomo privo di senno è chi s'impegna, chi si fa garante per un altro.
19 Qui meditatur discordias diligit rixas,
et qui exaltat ostium quærit ruinam.
19 Ama una ferita chi ama la contesa; chi innalza la sua porta cerca la rovina.
20 Qui perversi cordis est non inveniet bonum,
et qui vertit linguam incidet in malum.
20 Un cuore perverso mai troverà fortuna; chi ha una lingua falsa cadrà nella sventura.
21 Natus est stultus in ignominiam suam ;
sed nec pater in fatuo lætabitur.
21 Chi genera uno stolto lo fa per suo malanno, né si rallegrerà il padre di uno stolto.
22 Animus gaudens ætatem floridam facit ;
spiritus tristis exsiccat ossa.
22 Un cuore contento è un buon rimedio, uno spirito abbattuto inaridisce le ossa.
23 Munera de sinu impius accipit,
ut pervertat semitas judicii.
23 L'empio accetta un dono di nascosto per deviar le vie della giustizia.
24 In facie prudentis lucet sapientia ;
oculi stultorum in finibus terræ.
24 Lo sguardo dell'uomo intelligente è fisso alla sapienza; gli occhi dello stolto vanno ai confini della terra.
25 Ira patris filius stultus,
et dolor matris quæ genuit eum.
25 Tristezza per suo padre è un figlio stolto, amarezza per chi l'ha generato.
26 Non est bonum damnum inferre justo,
nec percutere principem qui recta judicat.
26 Punire l'uomo giusto non è bene, colpire le persone incensurate è contro l'equità.
27 Qui moderatur sermones suos doctus et prudens est,
et pretiosi spiritus vir eruditus.
27 Chi modera le sue parole mostra la sua scienza e chi ha sangue freddo è un uomo intelligente.
28 Stultus quoque, si tacuerit, sapiens reputabitur,
et si compresserit labia sua, intelligens.
28 Anche lo stolto, se tace, è reputato saggio; chi chiude le sue labbra è un uomo intelligente.