Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Proverbia 17

font
VULGATALXX
1 Melior est buccella sicca cum gaudio
quam domus plena victimis cum jurgio.
1 κρεισσων ψωμος μεθ' ηδονης εν ειρηνη η οικος πληρης πολλων αγαθων και αδικων θυματων μετα μαχης
2 Servus sapiens dominabitur filiis stultis,
et inter fratres hæreditatem dividet.
2 οικετης νοημων κρατησει δεσποτων αφρονων εν δε αδελφοις διελειται μερη
3 Sicut igne probatur argentum et aurum camino,
ita corda probat Dominus.
3 ωσπερ δοκιμαζεται εν καμινω αργυρος και χρυσος ουτως εκλεκται καρδιαι παρα κυριω
4 Malus obedit linguæ iniquæ,
et fallax obtemperat labiis mendacibus.
4 κακος υπακουει γλωσσης παρανομων δικαιος δε ου προσεχει χειλεσιν ψευδεσιν
5 Qui despicit pauperem exprobrat factori ejus,
et qui ruina lætatur alterius non erit impunitus.
5 ο καταγελων πτωχου παροξυνει τον ποιησαντα αυτον ο δε επιχαιρων απολλυμενω ουκ αθωωθησεται ο δε επισπλαγχνιζομενος ελεηθησεται
6 Corona senum filii filiorum,
et gloria filiorum patres eorum.
6 στεφανος γεροντων τεκνα τεκνων καυχημα δε τεκνων πατερες αυτων [6α] του πιστου ολος ο κοσμος των χρηματων του δε απιστου ουδε οβολος
7 Non decent stultum verba composita,
nec principem labium mentiens.
7 ουχ αρμοσει αφρονι χειλη πιστα ουδε δικαιω χειλη ψευδη
8 Gemma gratissima exspectatio præstolantis ;
quocumque se vertit, prudenter intelligit.
8 μισθος χαριτων η παιδεια τοις χρωμενοις ου δ' αν επιστρεψη ευοδωθησεται
9 Qui celat delictum quærit amicitias ;
qui altero sermone repetit, separat fœderatos.
9 ος κρυπτει αδικηματα ζητει φιλιαν ος δε μισει κρυπτειν διιστησιν φιλους και οικειους
10 Plus proficit correptio apud prudentem,
quam centum plagæ apud stultum.
10 συντριβει απειλη καρδιαν φρονιμου αφρων δε μαστιγωθεις ουκ αισθανεται
11 Semper jurgia quærit malus :
angelus autem crudelis mittetur contra eum.
11 αντιλογιας εγειρει πας κακος ο δε κυριος αγγελον ανελεημονα εκπεμψει αυτω
12 Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus,
quam fatuo confidenti in stultitia sua.
12 εμπεσειται μεριμνα ανδρι νοημονι οι δε αφρονες διαλογιουνται κακα
13 Qui reddit mala pro bonis,
non recedet malum de domo ejus.
13 ος αποδιδωσιν κακα αντι αγαθων ου κινηθησεται κακα εκ του οικου αυτου
14 Qui dimittit aquam caput est jurgiorum,
et antequam patiatur contumeliam judicium deserit.
14 εξουσιαν διδωσιν λογοις αρχη δικαιοσυνης προηγειται δε της ενδειας στασις και μαχη
15 Qui justificat impium, et qui condemnat justum,
abominabilis est uterque apud Deum.
15 ος δικαιον κρινει τον αδικον αδικον δε τον δικαιον ακαθαρτος και βδελυκτος παρα θεω
16 Quid prodest stulto habere divitias,
cum sapientiam emere non possit ?
Qui altum facit domum suam quærit ruinam,
et qui evitat discere incidet in mala.
16 ινα τι υπηρξεν χρηματα αφρονι κτησασθαι γαρ σοφιαν ακαρδιος ου δυνησεται [16α] ος υψηλον ποιει τον εαυτου οικον ζητει συντριβην ο δε σκολιαζων του μαθειν εμπεσειται εις κακα
17 Omni tempore diligit qui amicus est,
et frater in angustiis comprobatur.
17 εις παντα καιρον φιλος υπαρχετω σοι αδελφοι δε εν αναγκαις χρησιμοι εστωσαν τουτου γαρ χαριν γεννωνται
18 Stultus homo plaudet manibus,
cum spoponderit pro amico suo.
18 ανηρ αφρων επικροτει και επιχαιρει εαυτω ως και ο εγγυωμενος εγγυη τον εαυτου φιλον
19 Qui meditatur discordias diligit rixas,
et qui exaltat ostium quærit ruinam.
19 φιλαμαρτημων χαιρει μαχαις
20 Qui perversi cordis est non inveniet bonum,
et qui vertit linguam incidet in malum.
20 ο δε σκληροκαρδιος ου συναντα αγαθοις ανηρ ευμεταβολος γλωσση εμπεσειται εις κακα
21 Natus est stultus in ignominiam suam ;
sed nec pater in fatuo lætabitur.
21 καρδια δε αφρονος οδυνη τω κεκτημενω αυτην ουκ ευφραινεται πατηρ επι υιω απαιδευτω υιος δε φρονιμος ευφραινει μητερα αυτου
22 Animus gaudens ætatem floridam facit ;
spiritus tristis exsiccat ossa.
22 καρδια ευφραινομενη ευεκτειν ποιει ανδρος δε λυπηρου ξηραινεται τα οστα
23 Munera de sinu impius accipit,
ut pervertat semitas judicii.
23 λαμβανοντος δωρα εν κολπω αδικως ου κατευοδουνται οδοι ασεβης δε εκκλινει οδους δικαιοσυνης
24 In facie prudentis lucet sapientia ;
oculi stultorum in finibus terræ.
24 προσωπον συνετον ανδρος σοφου οι δε οφθαλμοι του αφρονος επ' ακρα γης
25 Ira patris filius stultus,
et dolor matris quæ genuit eum.
25 οργη πατρι υιος αφρων και οδυνη τη τεκουση αυτου
26 Non est bonum damnum inferre justo,
nec percutere principem qui recta judicat.
26 ζημιουν ανδρα δικαιον ου καλον ουδε οσιον επιβουλευειν δυνασταις δικαιοις
27 Qui moderatur sermones suos doctus et prudens est,
et pretiosi spiritus vir eruditus.
27 ος φειδεται ρημα προεσθαι σκληρον επιγνωμων μακροθυμος δε ανηρ φρονιμος
28 Stultus quoque, si tacuerit, sapiens reputabitur,
et si compresserit labia sua, intelligens.		28 ανοητω επερωτησαντι σοφιαν σοφια λογισθησεται ενεον δε τις εαυτον ποιησας δοξει φρονιμος ειναι