Jó 8

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit :	1 Και απεκριθη Βιλδαδ ο Σαυχιτης και ειπεν?
2 Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui ?	2 Εως ποτε θελεις λαλει ταυτα; και οι λογοι του στοματος σου θελουσιν εισθαι ως ανεμος σφοδρος;
3 Numquid Deus supplantat judicium ? aut Omnipotens subvertit quod justum est ?	3 Μηπως ο Θεος ανατρεπει την κρισιν; η ο Παντοδυναμος ανατρεπει το δικαιον;
4 Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ :	4 Εαν οι υιοι σου ημαρτησαν εις αυτον, παρεδωκεν αυτους εις την χειρα της ανομιας αυτων.
5 tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus ;	5 Εαν συ ηθελες ζητησει τον Θεον πρωι, και ηθελες δεηθη του Παντοδυναμου?
6 si mundus et rectus incesseris : statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum justitiæ tuæ,	6 εαν ησο καθαρος και ευθυς, βεβαιως τωρα ηθελεν εγερθη δια σε, και ηθελεν ευτυχει η κατοικια της δικαιοσυνης σου.
7 in tantum ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.	7 Και αν η αρχη σου ητο μικρα, τα υστερα σου ομως ηθελον μεγαλυνθη σφοδρα.
8 Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam	8 Επειδη ερωτησον, παρακαλω, περι των προτερων γενεων, και ερευνησον ακριβως περι των πατερων αυτων?
9 (hesterni quippe sumus, et ignoramus, quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram),	9 διοτι ημεις ειμεθα χθεσινοι, και δεν εξευρομεν ουδεν, επειδη αι ημεραι ημων επι της γης ειναι σκια?
10 et ipsi docebunt te, loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.	10 δεν θελουσι σε διδαξει αυτοι, και σοι ειπει και προφερει λογους εκ της καρδιας αυτων;
11 Numquid vivere potest scirpus absque humore ? aut crescere carectum sine aqua ?	11 Θαλλει ο παπυρος ανευ πηλου; αυξανει ο σχοινος ανευ υδατος;
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit.	12 Ενω ειναι ετι πρασινος και αθεριστος, ξηραινεται προ παντος χορτου.
13 Sic viæ omnium qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit.	13 Ουτως ειναι αι οδοι παντων των λησμονουντων τον Θεον? και η ελπις του υποκριτου θελει χαθη?
14 Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia ejus.	14 η ελπις αυτου θελει κοπη, και το θαρρος αυτου θελει εισθαι ιστος αραχνης.
15 Innitetur super domum suam, et non stabit ; fulciet eam, et non consurget.	15 Θελει επιστηριχθη επι την οικιαν αυτου, πλην αυτη δεν θελει σταθη? θελει κρατησει αυτην, πλην δεν θελει ανορθωθη.
16 Humectus videtur antequam veniat sol, et in ortu suo germen ejus egredietur.	16 Ειναι χλωρος εμπροσθεν του ηλιου, και ο κλαδος αυτου απλονεται εις τον κηπον αυτου.
17 Super acervum petrarum radices ejus densabuntur, et inter lapides commorabitur.	17 Αι ριζαι αυτου περιπλεκονται εις τον σωρον των λιθων, και εκλεγει τον πετρωδη τοπον.
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet : Non novi te.	18 Εαν εξαλειφθη απο του τοπου αυτου, τοτε θελει αρνηθη αυτον, λεγων, Δεν σε ειδον.
19 Hæc est enim lætitia viæ ejus, ut rursum de terra alii germinentur.	19 Ιδου, αυτη ειναι η χαρα της οδου αυτου, και εκ του χωματος αλλοι θελουσι αναβλαστησει.
20 Deus non projiciet simplicem, nec porriget manum malignis,	20 Ιδου, ο Θεος δεν θελει απορριψει τον αμεμπτον, ουδε θελει πιασει την χειρα των κακοποιων?
21 donec impleatur risu os tuum, et labia tua jubilo.	21 εωσου γεμιση το στομα σου απο γελωτος, και τα χειλη σου αλαλαγμου.
22 Qui oderunt te induentur confusione, et tabernaculum impiorum non subsistet.	22 Οι μισουντες σε θελουσιν ενδυθη αισχυνην? και η κατοικια των ασεβων δεν θελει υπαρχει.