Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Jó 8


font
VULGATABIBLIA
1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit :1 Bildad de Súaj tomó la palabra y dijo:
2 Usquequo loqueris talia,
et spiritus multiplex sermones oris tui ?
2 ¿Hasta cuándo estarás hablando de ese modo, y un gran viento serán las razones de tu boca?
3 Numquid Deus supplantat judicium ?
aut Omnipotens subvertit quod justum est ?
3 ¿Acaso Dios tuerce el derecho, Sadday pervierte la justicia?
4 Etiam si filii tui peccaverunt ei,
et dimisit eos in manu iniquitatis suæ :
4 Si tus hijos pecaron contra él, ya los dejó a merced de sus delitos.
5 tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum,
et Omnipotentem fueris deprecatus ;
5 Mas si tú a Dios recurres e imploras a Sadday,
6 si mundus et rectus incesseris :
statim evigilabit ad te,
et pacatum reddet habitaculum justitiæ tuæ,
6 si eres irreprochable y recto, desde ahora él velará sobre ti y restaurará tu morada de justicia.
7 in tantum ut si priora tua fuerint parva,
et novissima tua multiplicentur nimis.
7 Tu pasado parecerá insignificante el lado de tu espléndido futuro.
8 Interroga enim generationem pristinam,
et diligenter investiga patrum memoriam
8 Pregunta, si no, a la generación pasada, medita en la experiencia de sus padres.
9 (hesterni quippe sumus, et ignoramus,
quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram),
9 Nosotros de ayer somos y no sabemos nada, como una sombra nuestros días en la tierra.
10 et ipsi docebunt te, loquentur tibi,
et de corde suo proferent eloquia.
10 Pero ellos te instruirán y te hablarán, y de su corazón sacarán estas máximas:
11 Numquid vivere potest scirpus absque humore ?
aut crescere carectum sine aqua ?
11 «¿Brota acaso el papiro sin marismas? ¿Crece sin agua el junco?
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu,
ante omnes herbas arescit.
12 Aún en su verdor, sin ser cortado, antes que toda otra hierba se marchita.
13 Sic viæ omnium qui obliviscuntur Deum,
et spes hypocritæ peribit.
13 Tal es el fin de los que a Dios olvidan, así fenece la esperanza del impío.
14 Non ei placebit vecordia sua,
et sicut tela aranearum fiducia ejus.
14 Su confianza es un hilo solamente, su seguridad una tela de araña.
15 Innitetur super domum suam, et non stabit ;
fulciet eam, et non consurget.
15 Se apoya en su morada, y no le aguanta, se agarra a ella y no resiste.
16 Humectus videtur antequam veniat sol,
et in ortu suo germen ejus egredietur.
16 Bien regado ante la faz del sol, por encima de su huerto salían sus renuevos.
17 Super acervum petrarum radices ejus densabuntur,
et inter lapides commorabitur.
17 Sobre un majano entrelazadas sus raíces, vivía en una casa de piedra.
18 Si absorbuerit eum de loco suo,
negabit eum, et dicet : Non novi te.
18 Mas cuando se le arranca de su sitio, éste le niega: “¡No te he visto jamás!”
19 Hæc est enim lætitia viæ ejus,
ut rursum de terra alii germinentur.
19 Y vedle ya cómo se pudre en el camino, mientras que del suelo brotan otros.»
20 Deus non projiciet simplicem,
nec porriget manum malignis,
20 No, Dios no rechaza al íntegro, ni da la mano a los malvados.
21 donec impleatur risu os tuum,
et labia tua jubilo.
21 La risa ha de llenar aún tu boca y tus labios el clamor de júbilo.
22 Qui oderunt te induentur confusione,
et tabernaculum impiorum non subsistet.
22 Tus enemigos serán cubiertos de vergüenza, y desaparecerá la tienda de los malos.