Jó 31

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Pepigi fœdus cum oculis meis, ut ne cogitarem quidem de virgine.	1 Εκαμον συνθηκην μετα των οφθαλμων μου? και πως να εχω τον στοχασμον μου επι παρθενον;
2 Quam enim partem haberet in me Deus desuper, et hæreditatem Omnipotens de excelsis ?	2 και τι το μεριδιον παρα Θεου ανωθεν; και η κληρονομια του Παντοδυναμου εκ των υψηλων;
3 Numquid non perditio est iniquo, et alienatio operantibus injustitiam ?	3 Ουχι αφανισμος δια τον ασεβη; και ταλαιπωρια δια τους εργατας της ανομιας;
4 Nonne ipse considerat vias meas, et cunctos gressus meos dinumerat ?	4 δεν βλεπει αυτος τας οδους μου και απαριθμει παντα τα βηματα μου;
5 Si ambulavi in vanitate, et festinavit in dolo pes meus,	5 Εαν περιεπατησα με ψευδος, η ο πους μου εσπευσεν εις δολον,
6 appendat me in statera justa, et sciat Deus simplicitatem meam.	6 ας με ζυγιση δια της σταθμης της δικαιοσυνης και ας γνωριση ο Θεος την ακεραιοτητα μου?
7 Si declinavit gressus meus de via, et si secutum est oculos meos cor meum, et si manibus meis adhæsit macula,	7 αν το βημα μου εξετραπη απο της οδου και η καρδια μου επηκολουθησε τους οφθαλμους μου, και αν κηλις προσεκολληθη εις τας χειρας μου?
8 seram, et alius comedat, et progenies mea eradicetur.	8 να σπειρω, και αλλος να φαγη? και να εκριζωθωσιν οι εκγονοι μου.
9 Si deceptum est cor meum super muliere, et si ad ostium amici mei insidiatus sum,	9 Αν η καρδια μου ηπατηθη υπο γυναικος, η παρεμονευσα εις την θυραν του πλησιον μου,
10 scortum alterius sit uxor mea, et super illam incurventur alii.	10 η γυνη μου να αλεση δι' αλλον, και αλλοι να πεσωσιν επ' αυτην.
11 Hoc enim nefas est, et iniquitas maxima.	11 Διοτι μιαρον ανομημα τουτο και αμαρτημα καταδικον?
12 Ignis est usque ad perditionem devorans, et omnia eradicans genimina.	12 διοτι ειναι πυρ κατατρωγον μεχρις αφανισμου, και ηθελεν εκριζωσει παντα τα γεννηματα μου.
13 Si contempsi subire judicium cum servo meo et ancilla mea, cum disceptarent adversum me :	13 Αν κατεφρονησα την κρισιν του δουλου μου η της δουλης μου, οτε διεφεροντο προς εμε,
14 quid enim faciam cum surrexerit ad judicandum Deus ? et cum quæsierit, quid respondebo illi ?	14 τι θελω καμει τοτε, οταν εγερθη ο Θεος; και οταν επισκεφθη, τι θελω αποκριθη προς αυτον;
15 Numquid non in utero fecit me, qui et illum operatus est, et formavit me in vulva unus ?	15 Ο ποιησας εμε εν τη κοιλια, δεν εποιησε και εκεινον; και δεν εμορφωσεν ημας ο αυτος εν τη μητρα;
16 Si negavi quod volebant pauperibus, et oculos viduæ expectare feci ;	16 Αν ηρνηθην την επιθυμιαν των πτωχων, η εμαρανα τους οφθαλμους της χηρας,
17 si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea	17 η εφαγον μονος τον αρτον μου, και ο ορφανος δεν εφαγεν εξ αυτου?
18 (quia ab infantia mea crevit mecum miseratio, et de utero matris meæ egressa est mecum) ;	18 διοτι ο μεν εκ νεοτητος μου ετρεφετο μετ' εμου, ως μετα πατρος, την δε εκ κοιλιας της μητρος μου ωδηγησα?
19 si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem ;	19 αν ειδον τινα απολλυμενον δι' ελλειψιν ενδυματος η πτωχον χωρις σκεπασματος,
20 si non benedixerunt mihi latera ejus, et de velleribus ovium mearum calefactus est ;	20 αν οι νεφροι αυτου δεν με ευλογησαν και δεν εθερμανθη με το μαλλιον των προβατων μου,
21 si levavi super pupillum manum meam, etiam cum viderem me in porta superiorem :	21 αν εσηκωσα την χειρα μου κατα του ορφανου, βλεπων οτι υπερισχυον εν τη πυλη,
22 humerus meus a junctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur.	22 να πεση ο βραχιων μου εκ του ωμου, και η χειρ μου να συντριφθη εκ του αγκωνος.
23 Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum, et pondus ejus ferre non potui.	23 Διοτι ο παρα του Θεου ολεθρος ητο εις εμε φρικη και δια την μεγαλειοτητα αυτου δεν ηθελον δυνηθη να ανθεξω.
24 Si putavi aurum robur meum, et obrizo dixi : Fiducia mea ;	24 Αν εθεσα εις το χρυσιον την ελπιδα μου, η ειπα προς το καθαρον χρυσιον, Συ εισαι το θαρρος μου,
25 si lætatus sum super multis divitiis meis, et quia plurima reperit manus mea ;	25 αν ευφρανθην διοτι ο πλουτος μου ητο μεγας και διοτι η χειρ μου ευρηκεν αφθονιαν,
26 si vidi solem cum fulgeret, et lunam incedentem clare,	26 αν εθεωρουν τον ηλιον αναλαμποντα η την σεληνην περιπατουσαν εν τη λαμπροτητι αυτης,
27 et lætatum est in abscondito cor meum, et osculatus sum manum meam ore meo :	27 και η καρδια μου εθελχθη κρυφιως, η με το στομα μου εφιλησα την χειρα μου,
28 quæ est iniquitas maxima, et negatio contra Deum altissimum.	28 και τουτο ηθελεν εισθαι ανομημα καταδικον? διοτι ηθελον αρνηθη τον Θεον τον Υψιστον.
29 Si gavisus sum ad ruinam ejus qui me oderat, et exsultavi quod invenisset eum malum :	29 Αν εχαρην εις τον αφανισμον του μισουντος με, η επεχαρην οτε ευρηκεν αυτον κακον?
30 non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam ejus.	30 διοτι ουδε αφηκα το στομα μου να αμαρτηση, ευχομενος καταραν εις την ψυχην αυτου?
31 Si non dixerunt viri tabernaculi mei : Quis det de carnibus ejus, ut saturemur ?	31 αν οι ανθρωποι της σκηνης μου δεν ειπον, τις θελει δειξει ανθρωπον μη χορτασθεντα απο των κρεατων αυτου;
32 foris non mansit peregrinus : ostium meum viatori patuit.	32 Ο ξενος δεν διενυκτερευεν εξω? ηνοιγον την θυραν μου εις τον οδοιπορον?
33 Si abscondi quasi homo peccatum meum, et celavi in sinu meo iniquitatem meam ;	33 αν εσκεπασα την παραβασιν μου ως ο Αδαμ, κρυπτων την ανομιαν μου εν τω κολπω μου?
34 si expavi ad multitudinem nimiam, et despectio propinquorum terruit me : et non magis tacui, nec egressus sum ostium.	34 διοτι μηπως εφοβουμην μεγα πληθος, η με ετρομαζεν η καταφρονησις των οικογενειων, ωστε να σιωπησω και να μη εκβω εκ της θυρας;
35 Quis mihi tribuat auditorem, ut desiderium meum audiat Omnipotens, et librum scribat ipse qui judicat,	35 Ω να ητο τις να με ηκουεν. Ιδου, η επιθυμια μου ειναι να απεκρινετο ο Παντοδυναμος εις εμε, και ο αντιδικος μου να εγραφε βιβλιον.
36 ut in humero meo portem illum, et circumdem illum quasi coronam mihi ?	36 Βεβαιως ηθελον βαστασει αυτο επι του ωμου μου, ηθελον περιδεσει αυτο στεφανον επ' εμε?
37 Per singulos gradus meos pronuntiabo illum, et quasi principi offeram eum.	37 ηθελον φανερωσει προς αυτον τον αριθμον των βηματων μου? ως αρχων ηθελον πλησιασει εις αυτον.
38 Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci ejus deflent :	38 Αν ο αγρος μου καταβοα εναντιον μου και κλαιωσιν ομου οι αυλακες αυτου,
39 si fructus ejus comedi absque pecunia, et animam agricolarum ejus afflixi :	39 αν εφαγον τον καρπον αυτον χωρις μισθον, η εκαμον να εκβη η ψυχη των γεωργων αυτου,
40 pro frumento oriatur mihi tribulus, et pro hordeo spina. Finita sunt verba Job.	40 Ας φυτρωσωσι τριβολοι αντι σιτου και ζιζανια αντι κριθης. Ετελειωσαν οι λογοι του Ιωβ.