Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Jó 31


font
VULGATABIBLIA
1 Pepigi fœdus cum oculis meis,
ut ne cogitarem quidem de virgine.
1 Había hecho yo un pacto con mis ojos, y no miraba a ninguna doncella.
2 Quam enim partem haberet in me Deus desuper,
et hæreditatem Omnipotens de excelsis ?
2 Y ¿cuál es el reparto que hace Dios desde arriba, cuál la suerte que manda Sadday desde la altura?
3 Numquid non perditio est iniquo,
et alienatio operantibus injustitiam ?
3 ¿No es acaso desgracia para el inicuo, tribulación para los malhechores?
4 Nonne ipse considerat vias meas,
et cunctos gressus meos dinumerat ?
4 ¿No ve él mis caminos, no cuenta todos mis pasos?
5 Si ambulavi in vanitate,
et festinavit in dolo pes meus,
5 ¿He caminado junto a la mentira? ¿he apretado mi paso hacia la falsedad?
6 appendat me in statera justa,
et sciat Deus simplicitatem meam.
6 ¡Péseme él en balanza de justicia, conozca Dios mi integridad!
7 Si declinavit gressus meus de via,
et si secutum est oculos meos cor meum,
et si manibus meis adhæsit macula,
7 Si mis pasos del camino se extraviaron, si tras mis ojos fue mi corazón, si a mis manos se adhiere alguna mancha,
8 seram, et alius comedat,
et progenies mea eradicetur.
8 ¡coma otro lo que yo sembré, y sean arrancados mis retoños!
9 Si deceptum est cor meum super muliere,
et si ad ostium amici mei insidiatus sum,
9 Si mi corazón fue seducido por mujer, si he fisgado a la puerta de mi prójimo,
10 scortum alterius sit uxor mea,
et super illam incurventur alii.
10 ¡muela para otro mi mujer, y otros se encorven sobre ella!
11 Hoc enim nefas est,
et iniquitas maxima.
11 Pues sería ello una impudicia, un crimen a justicia sujeto;
12 Ignis est usque ad perditionem devorans,
et omnia eradicans genimina.
12 sería fuego que devora hasta la Perdición y que consumiría toda mi hacienda.
13 Si contempsi subire judicium cum servo meo et ancilla mea,
cum disceptarent adversum me :
13 Si he menospreciado el derecho de mi siervo o de mi sierva, en sus pleitos conmigo,
14 quid enim faciam cum surrexerit ad judicandum Deus ?
et cum quæsierit, quid respondebo illi ?
14 ¿qué podré hacer cuando Dios se levante? cuando él investigue, ¿qué responderé?
15 Numquid non in utero fecit me, qui et illum operatus est,
et formavit me in vulva unus ?
15 ¿No los hizo él, igual que a mí, en el vientre? ¿no nos formó en el seno uno mismo?
16 Si negavi quod volebant pauperibus,
et oculos viduæ expectare feci ;
16 Me he negado al deseo de los débiles? ¿dejé desfallecer los ojos de la viuda?
17 si comedi buccellam meam solus,
et non comedit pupillus ex ea
17 ¿Comí solo mi pedazo de pan, sin compartirlo con el huérfano?
18 (quia ab infantia mea crevit mecum miseratio,
et de utero matris meæ egressa est mecum) ;
18 ¡Siendo así que desde mi infancia me crió él como un padre, me guió desde el seno materno!
19 si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum,
et absque operimento pauperem ;
19 ¿He visto a un miserable sin vestido, a algún pobre desnudo,
20 si non benedixerunt mihi latera ejus,
et de velleribus ovium mearum calefactus est ;
20 sin que en lo íntimo de su ser me bendijera, y del vellón de mis corderos se haya calentado?
21 si levavi super pupillum manum meam,
etiam cum viderem me in porta superiorem :
21 Si he alzado mi mano contra un huérfano, por sentirme respaldado en la Puerta,
22 humerus meus a junctura sua cadat,
et brachium meum cum suis ossibus confringatur.
22 ¡mi espalda se separe de mi nuca, y mi brazo del hombro se desgaje!
23 Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum,
et pondus ejus ferre non potui.
23 Pues el terror de Dios caería sobre mí, y ante su majestad no podría tenerme.
24 Si putavi aurum robur meum,
et obrizo dixi : Fiducia mea ;
24 ¿He hecho del oro mi confianza, o he dicho al oro fino: «Tú, mi seguridad»?
25 si lætatus sum super multis divitiis meis,
et quia plurima reperit manus mea ;
25 ¿Me he complacido en la abundancia de mis bienes, en que mi mano había ganado mucho?
26 si vidi solem cum fulgeret,
et lunam incedentem clare,
26 ¿Acaso, al ver el sol cómo brillaba, y la luna que marchaba radiante,
27 et lætatum est in abscondito cor meum,
et osculatus sum manum meam ore meo :
27 mi corazón, en secreto, se dejó seducir para enviarles un beso con la mano?
28 quæ est iniquitas maxima,
et negatio contra Deum altissimum.
28 También hubiera sido una falta criminal, por haber renegado del Dios de lo alto.
29 Si gavisus sum ad ruinam ejus qui me oderat,
et exsultavi quod invenisset eum malum :
29 ¿Del infortunio de mi enemigo me alegré, me gocé de que el mal le alcanzara?
30 non enim dedi ad peccandum guttur meum,
ut expeterem maledicens animam ejus.
30 ¡Yo que no permitía a mi lengua pecar reclamando su vida con una maldición!
31 Si non dixerunt viri tabernaculi mei :
Quis det de carnibus ejus, ut saturemur ?
31 ¿No decían las gentes de mi tienda: «¿Hay alguien que no se haya hartado con su carne?»
32 foris non mansit peregrinus :
ostium meum viatori patuit.
32 El forastero no pernoctaba a la intemperie, tenía abierta mi puerta al caminante.
33 Si abscondi quasi homo peccatum meum,
et celavi in sinu meo iniquitatem meam ;
33 ¿He disimulado mis culpas a los hombres, ocultando en mi seno mi pecado,
34 si expavi ad multitudinem nimiam,
et despectio propinquorum terruit me :
et non magis tacui, nec egressus sum ostium.
34 porque temiera el rumor público, o el desprecio de las gentes me asustara, hasta quedar callado sin atreverme a salir mi puerta?
35 Quis mihi tribuat auditorem,
ut desiderium meum audiat Omnipotens,
et librum scribat ipse qui judicat,
35 ¡Oh! ¿quién hará que se me escuche? Esta es mi última palabra: ¡respóndame Sadday! El libelo que haya escrito mi adversario
36 ut in humero meo portem illum,
et circumdem illum quasi coronam mihi ?
36 pienso llevarlo sobre mis espaldas, ceñírmelo igual que una diadema.
37 Per singulos gradus meos pronuntiabo illum,
et quasi principi offeram eum.
37 Del número de mis pasos voy a rendirle cuentas, como un príncipe me llegaré hasta él.
38 Si adversum me terra mea clamat,
et cum ipsa sulci ejus deflent :
38 Si mi tierra grita contra mí, y sus surcos lloran con ella,
39 si fructus ejus comedi absque pecunia,
et animam agricolarum ejus afflixi :
39 si he comido sus frutos sin pagarlos y he hecho expirar a sus dueños,
40 pro frumento oriatur mihi tribulus,
et pro hordeo spina. Finita sunt verba Job.
40 ¡en vez de trigo broten en ella espinas, y en lugar de cebada hierba hedionda! Fin de las palabras de Job.