Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Jó 10


font
VULGATADIODATI
1 Tædet animam meam vitæ meæ ;
dimittam adversum me eloquium meum :
loquar in amaritudine animæ meæ.
1 L’anima mia si annoia della mia vita. Io mi lascerò scorrere addosso il mio lamento; Io parlerò nell’amaritudine dell’anima mia.
2 Dicam Deo : Noli me condemnare ;
indica mihi cur me ita judices.
2 Io dirò a Dio: Non condannarmi; Fammi assapere perchè tu litighi meco.
3 Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me,
et opprimas me opus manuum tuarum,
et consilium impiorum adjuves ?
3 Ti par egli ben fatto di oppressare, Di sdegnar l’opera delle tue mani, E di risplendere sopra il consiglio degli empi?
4 Numquid oculi carnei tibi sunt ?
aut sicut videt homo, et tu videbis ?
4 Hai tu occhi di carne? Vedi tu come vede l’uomo?
5 Numquid sicut dies hominis dies tui,
et anni tui sicut humana sunt tempora,
5 Sono i tuoi giorni come i giorni dell’uomo mortale? Sono i tuoi anni come l’età umana?
6 ut quæras iniquitatem meam,
et peccatum meum scruteris,
6 Che tu faccia inchiesta della mia iniquità, E prenda informazione del mio peccato?
7 et scias quia nihil impium fecerim,
cum sit nemo qui de manu tua possit eruere ?
7 A te si appartiene di conoscere che io non son reo; E non vi è niuno che riscuota dalla tua mano
8 Manus tuæ fecerunt me,
et plasmaverunt me totum in circuitu :
et sic repente præcipitas me ?
8 Le tue mani mi hanno formato e composto; E tu mi distruggi tutto quanto d’ogn’intorno.
9 Memento, quæso, quod sicut lutum feceris me,
et in pulverem reduces me.
9 Deh! ricordati che tu mi hai formato come dell’argilla; E tu mi fai ritornare in polvere.
10 Nonne sicut lac mulsisti me,
et sicut caseum me coagulasti ?
10 Non mi hai tu colato come latte, E fatto rappigliar come un cacio?
11 Pelle et carnibus vestisti me ;
ossibus et nervis compegisti me.
11 Tu mi hai vestito di pelle e di carne E mi hai contesto d’ossa e di nervi.
12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi,
et visitatio tua custodivit spiritum meum.
12 Tu mi hai data la vita, ed hai usata benignità inverso me; E la tua cura ha guardato lo spirito mio.
13 Licet hæc celes in corde tuo,
tamen scio quia universorum memineris.
13 E pur tu avevi riposte queste cose nel cuor tuo; Io conosco che questo era appo te
14 Si peccavi, et ad horam pepercisti mihi,
cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris ?
14 Se io ho peccato, tu mi hai notato, E non mi hai assolto della mia iniquità.
15 Et si impius fuero, væ mihi est ;
et si justus, non levabo caput,
saturatus afflictione et miseria.
15 Se io sono stato reo, guai a me; E se son giusto, non però alzo il capo, Essendo sazio d’ignominia, e veggendo la mia afflizione;
16 Et propter superbiam quasi leænam capies me,
reversusque mirabiliter me crucias.
16 E se pur l’alzo, tu mi cacci a giusa di fiero leone, E torni a dimostrarti maraviglioso contro a me.
17 Instauras testes tuos contra me,
et multiplicas iram tuam adversum me,
et pœnæ militant in me.
17 Tu mi produci in faccia nuovi testimoni tuoi; Tu accresci la tua indegnazione contro a me; Eserciti a muta sono sopra me.
18 Quare de vulva eduxisti me ?
qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret.
18 Perchè dunque mi hai tratto fuor della matrice? Io vi sarei spirato, e l’occhio d’alcuno non mi avrebbe veduto.
19 Fuissem quasi non essem,
de utero translatus ad tumulum.
19 Io sarei stato come se non avessi giammai avuto essere; Io sarei stato portato dal seno alla sepoltura.
20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi ?
dimitte ergo me, ut plangam paululum dolorem meum,
20 I miei giorni non sono eglino poca cosa? cessa dunque, E rimanti da me, sì che io mi rinforzi un poco;
21 antequam vadam, et non revertar,
ad terram tenebrosam, et opertam mortis caligine :
21 Avanti che io me ne vada alla terra delle tenebre, Dell’ombra della morte, onde mai non tornerò;
22 terram miseriæ et tenebrarum,
ubi umbra mortis et nullus ordo,
sed sempiternus horror inhabitat.
22 Alla terra d’oscurità simile a caligine; D’ombra di morte, ove non è ordine alcuno; E la quale, quando fa chiaro, è simile a caligine