1 Petrus autem et Ioannes ascen debant in templum ad horam orationis nonam.
| 1 Or Pietro e Giovanni salivano al tempio sull'ora della preghiera di nona. |
2 Et quidam vir, qui erat claudus ex utero matris suae, baiulabatur; quemponebant cotidie ad portam templi, quae dicitur Speciosa, ut peteret eleemosynamab introeuntibus in templum; | 2 E veniva portato un cert'uomo, storpio dalla nascita, che posavan tutti i giorni alla porta del tempio, detta Bella, per chiedere limosina a quelli che entravano nel tempio. |
3 is cum vidisset Petrum et Ioannem incipientesintroire in templum, rogabat, ut eleemosynam acciperet. | 3 Costui, vedendo Pietro e Giovanni che stavano per entrare nel tempio, si raccomandava per avere dell'elemosina. |
4 Intuens autem in eumPetrus cum Ioanne dixit: “ Respice in nos ”. | 4 E Pietro, miratolo fissamente con Giovanni, disse: Guardaci. |
5 At ille intendebat in eos,sperans se aliquid accepturum ab eis. | 5 E quello li guardava attentamente sperando di ricevere da essi qualche cosa. |
6 Petrus autem dixit: “ Argentum etaurum non est mihi; quod autem habeo, hoc tibi do: In nomine Iesu ChristiNazareni surge et ambula! ”. | 6 Ma Pietro disse: Non ho nè oro nè argento; ma quello che ho te lo dò: In nome di Gesù Cristo Nazareno alzati e cammina. |
7 Et apprehensa ei manu dextera, allevavit eum;et protinus consolidatae sunt bases eius et tali, | 7 E presolo per la destra, lo alzò e sull'istante le piante e gli stinchi gli si consolidarono: |
8 et exsiliens stetit etambulabat; et intravit cum illis in templum, ambulans et exsiliens et laudansDeum. | 8 e d'un salto si rizzò e cominciò a camminare: ed entrò con essi nel tempio, camminando, saltando e lodando Dio. |
9 Et vidit omnis populus eum ambulantem et laudantem Deum; | 9 E tutto il popolo lo vide camminare e lodare Dio. |
10 cognoscebantautem illum quoniam ipse erat, qui ad eleemosynam sedebat ad Speciosam portamtempli, et impleti sunt stupore et exstasi in eo, quod contigerat illi.
| 10 E riconoscendolo per quello che sedeva per l'elemosina alla porta Bella del tempio, eran pieni di stupore e fuori di se per quanto era avvenuto. |
11 Cum teneret autem Petrum et Ioannem, concurrit omnis populus ad eos adporticum, qui appellatur Salomonis, stupentes. | 11 E mentre egli teneva stretto Pietro e Giovanni, tutto il popolo, stupefatto, corse verso di loro nel portico detto di Salomone. |
12 Videns autem Petrus responditad populum: “ Viri Israelitae, quid miramini in hoc aut nos quid intuemini,quasi nostra virtute aut pietate fecerimus hunc ambulare? | 12 Veduto ciò, Pietro rispose al popolo: Israeliti, perchè vi maravigliate di questo? e perchè tenete gli occhi su di noi, come se per nostra potenza o virtù lo avessimo fatto camminare? |
13 Deus Abraham etDeus Isaac et Deus Iacob, Deus patrum nostrorum, glorificavit puerum suum Iesum,quem vos quidem tradidistis et negastis ante faciem Pilati, iudicante illodimitti; | 13 Il Dio d'Àbramo, d'Isacco e di Giacobbe, il Dio dei padri nostri ha glorificato il suo Figlio Gesù, che voi avete tradito e rinnegato davanti a Pilato, mentre lui aveva deciso di liberarlo. |
14 vos autem Sanctum et Iustum negastis et petistis virum homicidamdonari vobis, | 14 Ma voi rinnegaste il Santo e il Giusto, o chiedeste che vi fosse graziato un omicida; |
15 ducem vero vitae interfecistis, quem Deus suscitavit a mortuis,cuius nos testes sumus. | 15 voi uccideste l'autore della vita, che Dio però ha risuscitato dai morti, del che noi siamo testimoni. |
16 Et in fide nominis eius hunc, quem videtis et nostis,confirmavit nomen eius; et fides, quae per eum est, dedit huic integritatemistam in conspectu omnium vestrum.
| 16 E per la fede nel nome di lui, il suo nome ha rafforzato costui che vedete e conoscete, e la fede che viene da lui gli ha dato davanti agli occhi vostri questa perfetta sanità. |
17 Et nunc, fratres, scio quia per ignorantiam fecistis, sicut et principesvestri; | 17 Or io so, o fratelli, che lo faceste per ignoranza, come i vostri capi. |
18 Deus autem, quae praenuntiavit per os omnium Prophetarum patiChristum suum, implevit sic. | 18 Ma Dio ha così adempito quello che aveva predetto per bocca di tutti i profeti: dover patire il suo Cristo. |
19 Paenitemini igitur et convertimini, utdeleantur vestra peccata, | 19 Fate adunque penitenza e convertitevi, affinché siano cancellati i vostri peccati, |
20 ut veniant tempora refrigerii a conspectu Domini, et mittateum, qui praedestinatus est vobis Christus, Iesum, | 20 e possa venire il tempo della consolazione dalla faccia del Signore ed egli mandi quel Gesù Cristo che vi fu predicato, |
21 quem oportet caelum quidemsuscipere usque in tempora restitutionis omnium, quae locutus est Deus per ossanctorum a saeculo suorum prophetarum. | 21 il quale deve essere accolto dai cieli fino al tempo della restaurazione di tutte le cose, di cui già da secoli Dio ha parlato per bocca dei suoi santi profeti. |
22 Moyses quidem dixit: “Prophetamvobis suscitabit Dominus Deus vester de fratribus vestris tamquam me; ipsumaudietis iuxta omnia, quaecumque locutus fuerit vobis. | 22 Mosè disse infatti: Il Signore Dio vostro vi susciterà tra i vostri fratelli un profeta come me, ascoltatelo in tutto quanto vi dirà. |
23 Erit autem: omnisanima, quae non audierit prophetam illum, exterminabitur de plebe”. | 23 Ogni anima poi che non presterà fede a questo profeta sarà sterminata dal popolo. |
24 Etomnes prophetae a Samuel et deinceps quotquot locuti sunt, etiam annuntiaveruntdies istos. | 24 Anche tutti i profeti da Samuele in poi, quanti hanno parlato, hanno predetto questi giorni. |
25 Vos estis filii prophetarum et testamenti, quod disposuit Deus adpatres vestros dicens ad Abraham: “Et in semine tuo benedicentur omnesfamiliae terrae”. | 25 Voi siete i figli dei profeti e del patto che Dio strinse coi vostri padri, quando disse ad Abramo: E nella tua progenie saran benedette tutte le famiglie della terra. |
26 Vobis primum Deus suscitans Puerum suum, misit eumbenedicentem vobis in avertendo unumquemque a nequitiis vestris ”.
| 26 A voi per i primi Dio avendo risuscitato il suo Figlio, l'ha mandato a benedirvi, affinchè ciascuno di voi si converta dalle sue iniquità. |